ขอความคิดเห็นเรื่องจะเเต่งหรือจะเลิกกันดีกว่าคะ

ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ

เนื่องจากเรากับแฟนมีลูกด้วยกัน 1 คนคะ ตอนนี้น้องอายุได้ 9 เดือนเอง

เรื่องมันมีอยู่ว่า เราท้องเลยย้ายไปอยู่บ้านแฟนที่ ตจว
ตลอดเวลาเขาดูแลเราอย่างดีนะคะ

แต่พอลูกคลอดออกมา เราก็มีความคิดมากขึ้นเรื่องการวางแผนเลี้ยงดูเขาต่างๆนาๆ

เลยกลายเป็นเรื่องที่ชอบทะเลาะกับแฟน เพราะเรารู้สึกว่าเขาไม่ค่อยกระตือรือร้นทำมาหากินสักเท่าไหร่

คือที่บ้านแฟนมีอาชีพทำสวนคะ พ่อแม่เขามีฐานะดี
ให้เงินเดือนลูก 5000 บาทต่อเดือน ใช้จ่ายรวมกับเราด้วย แต่เรื่องข้าวของเครื่องใช้ลูก พ่อแม่เขาซื้อให้ตลอด แล้วเราก็เป็นคนไม่ได้อะไรมาก ไม่มีคำว่าสิ้นเปลืองคะ ใช้แบบพอดี

แต่แฟนในเดือนนึง 5000 ไม่พอ หลายคนอาจคิดว่าเขาใช้ทำนู้นนี่ต่างๆนาๆ แต่เรามาไล่ดูจริงๆ คือการซื้อของทำรถมอเตอร์ไซค์คะ

แฟนเราเป็นลัทธินิยมมอเตอร์ไซค์มาก ขนาดแม่จะซื้อรถยนต์ให้ ก็ไม่เอา จะเอาแต่รถบิ๊กไบค์ประมานนี้
ตอนนี้ที่บ้านมีมอเตอร์ไซค์ของเขาอยู่ 5 คัน แต่ไม่ใช่บิ๊คไบค์นะคะ เขาก็จะวนทำนู้นนิดนร่หน่ยทุกคันทุกเดือนไม่เคยหยุด

มันเลยทำให้เราคิดว่า เอ้อ เธอ เก็บเงินกันมั้ย เพื่อใช้อะไรในอนาคต ลืมบอกไปคะ เราเป็นแม่ค้าออนไลน์ ขายของได้เดือนละประมาน 5000 บาทอย่างมากนะคะ เราก็คุยๆกับเขา ปรากฏตอบมาว่า ไร้สาระ แต่กลับมาชวนเราเก็บตังซื้อตัวละครในเกม rov คะ เรายิ่งรู้สึกว่า เขาควรที่จะต้องโตกว่านี้แล้วนะ เพราะลูกโตขึ้นทุกวัน

ตัวเขาเองไม่ยอมออกไปหางานทำ คือทำงานอยู่กับที่บ้าน แต่ทำก็เหมือนไม่ได้ทำอะคะ ตื่น 10 โมง ไปช่วยพอเข้าสวนแปปๆ ก็กินข้าว เข้าห้องน้ำทีเป็นชั่วโมง ลงสวนหน่อย ตกเย็นก็เลิกมานั่งดูคลิปรถไปเรื่อยเปื่อย จนถึงเวลาเข้าห้องนอนประมาน 4 ทุ่มคะ

ส่วนเราเองออกไปทำงานไม่ได้ เพราะให้นมลูกคะ แต่ก็พยายามช่วยหาเงินแบบที่ไม่ได้รบกวนใครเลย เพราะรู้ว่าเงินเดือนแฟนที่เขาใช้นั้นไม่พอ เราป็น ผญ บางทีมันต้องมีจับจ่ายส่วนตัวบ้างใช้มั้ยคะ แต่ไม่เคยขอเขาเลย ใช้เงินตัวเองล้วนๆ

มาถึงเรื่องที่ทะเลาะกันหนักๆคือ มีวันนึงเพื่อนเขามาบ้าน แล้วทุกคนในบ้านรู้ยกเว้นเรา เราเลยเดินไปถามเขาว่า เพื่อนมาเหรอ เขาก็ถามว่าทำไม เราก็ตอบว่าเปล่า ทำไมไม่เห็นบอกกันบ้าง เขาก็ว่าเราว่า ต้องรู้อะไรขนาดนั้น อยู่บ้านเดียวกันเพื่อนมาก็รู้เองแหละ

เราเองก็รู้สึกน้อยใจนะ เหมืนเขาไม่เห็นความสำคัญของเรา ตกกลางคืนเราเลยบอกเขาว่า เรารู้สึกแย่ เหมือนเขาไม่เห็นความสำคัญของเราเลยประมาณนี้ เขาก็โวยวายต่างๆนาๆ เราก็เงียบไปเพราะมีแขกมาบ้าน

รุ่งขึ้นอีกวัน ตอนกลางวันเราให้นมลูกอยู่ ก็ได้ยินแม่เขาพูดกับแฟนของเพื่อนว่า มันเนี่ยใช้ไม่ได้เลย ( หมายถึงเรานะ ) วันๆไม่ทำอะไรเลี้ยงแต่ลูก บลาๆไปเรื่อย พอเราได้ยินเลยเดินไปถามว่าอะไรนะแม่ ( เรากับแม่แฟนไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อนนะคะ อยู่กันด้วยดีตลอด )

แม่เขาก็ตอบว่า เปล่าไม่มีอะไร ดูทีวีกัน ประมานนี้ แต่แฟนของเพื่อนนี่ หน้าตาอินเนอร์ออกมากคะ เข้าใจสถานการณ์คนกำลังนินทามั้ยคะ เจอแบบนั้นแล้วแอบจุกนิดๆ แต่ก็แค่ยิ้มๆไป

จนวันเพื่อนกลับ เราเอาลูกเข้านอนก่อนอยู่แล้ว ก็ได้ยินพ่อเขาถามว่า ทะเลาะไรกัน แฟนเราก็บอกว่า แค่เพื่อนมาบ้าน ต้องรู้ด้วยเหรอ อะไรมากมาย แล้วก็เรื่องที่ชาร์จแบตอีก กูทำอะไรต้องรายงานตลอดเลยใช่ปะหวะ อันนี้เขาพูดกับพ่อเขานะ

ส่วนเรื่องที่ชาร์จแบตมีอยู่ว่า เราเห็นเขาซื้อมาใหม่ เราเลยถามว่า เอ้า ซื้อมาใหม่เหรอ ทำไมไม่บอก หนูจะได้สั่งให้ เราพูดแค่นี้คะ แต่บินเบือนไปเยอะมาก

หลังจากนั้นพ่อเขาก็ด่าเราเป็นชุดๆๆๆเลย จำได้คำนึง อยู่ด้วยกันได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็เลิกกันไป กูรำคาญ

หลังจากคืนนั้นเราร้องไห้เสียใจมาก แต่ไม่ได้บอกใครให้รู้เลยนะว่าเราได้ยินอะไรมา

ผ่านมาประมาน 3 วัน แฟนไม่คุยกับเราเลย เราเองก็ไม่ไหว เลยลึกมาเก็บข้าวของ บอกเขาว่า หนูขอกลับบ้านนะ แม่เขาก็มาคุยประมานว่า คิดจะกลับปรึกษาพ่อแม่รึยัง เขาจะอายมั้ยอุ้มลูกไปแบบนี้ ( คือเราท้องก่อนแต่งนะคะ ) แล้วก็ว่าเราบลาๆ เราก็ไม่ได้เถียงอะไรเลยก้มหน้าก้มตาเก็บของ แล้วมันก็เริ่มมาคุขึ้นเรื่อยๆ

เราก็พยายามเย็นสุดๆนะ บอกแฟนว่า เราผิดมากเหรอที่เธอพูดแบบนั้น คือเราเสียใจมากๆ

สุดท้ายปล่อยเวลาผ่านมาอีก 1 อาทิตย์ เราทำตัวปกติกับทุกคน แต่ทุกคนทำท่าทีไม่ค่อยอยากคุยกับเรา ซึ่งเราอึดอัดมาก

จนวันนึงแม่เข้ามาในห้องถามทะเลาะไรกัน จะอะไรมากมาย คนทำงานเหนื่อยๆต้องมาเจอเนื่องพวกนี้อีก น่าเบื่อ บลาๆ คือด่าเราเต็มที่ เราก็ได้แต่เงัยบ ให้นมลูกนอน นอนรอแฟน แต่เกือบห้าทุ่มแฟนก็ไม่เข้าห้องมา เพราะถึงเวลาเข้าห้องนอนแล้ว เลยลุกไปดู ปรากฎว่า เอแฟนไปนั่งเล่นมือถืออยู่อีกห้อง มันเลยทำให้เราสติแตกไปเลย

ในความรู้สึกเราคือ เราโดนแม่เธอด่าฉอดๆ เรานอนร้องไห้กะจะคุยกับเธอ แต่เธอกลับไปนอนเล่นมือถือสนุกสนานปล่อยฉันไว้คนเดียว เราร้องไห้หนักมากคะ ถามเขาทำกับเราแบบนี้ได้ยังไง แบบนี้เหรือคนร่วมทุกข์ร่วมสุข เขาตอบกับเรามาว่า อ่าว เธอนั่งร้องไห้ ฉันต้องไปนั่งร้องไห้กับเธอเหรอ คือมันไม่ใช่ คราวนี้ร้องหนักกว่าเก่าอีกคะ

จากนั้นมาก็ไม่มีใครคุยกับเรา เราก็เลี้ยงลูกของเราไปทำตัวปกติ

จนพ่อแม่เรามาเยี่ยม แม่เขาก็พูดเรื่องว่าจะให้แต่งงานกัน แม่เราเลยมาถามว่า จะแต่งแบบไหนอย่างไง เราก็งงๆว่า เอ้อ ปกติเขาไม่เคยพูดเรื่องแบบนี้เลยเพราะอยู่ด้วยกันมากว่า 2 ปี เขาได้แต่บอกว่า อยู่กันมาขนาดนี้แล้ว จะแต่งทำไมเปลืองเงิน เอาเงินให้ลูกดีกว่า เราก็เห็นด้วย จนมาวันนี้แม่เขาเป็นฝ่ายพูดเอง เราก็เออ ออ แล้วแต่เลย

ตกดึกเลยถามแฟนว่า จะแต่งงานแบบไหนดีอะไรอย่างไง เขาบอกเขาไม่อยากแต่ง ใครบังคับเขาจะหนี เราก็อึ้งๆไปสักพัก แต่ก็ไม่ได้คิดไรมากนะ ตัวเราเองก็ไม่อยากแต่งเหมือนกัน

เวลาผ่านมาอีกเดือน ที่บ้านยังคงทะเลาะกัน เราก็ได้แต่ทนนะ ร้องไห้ทุกวัน แฟนไม่เคยถามไม่เคยคุย พยายามอธิบายความรู้สึกให้ฟัง แต่ก็ยิ่งแย่จนแม่เรามาหาอีกรอบ

แม่เราว่าจะพาเรากลับไปไหว้ กงม่า ตอนตรุษจีนนะ ให้เราไปพักผ่อนด้วย จะได้สบายใจ คือแม่เราเห็นสภาพเราตอนนั้นแล้วทำใจไม่ได้ คือเาาร้องไห้ทุกวัน แต่เราำม่เคยเล่าอะไรให้แม่ฟังเลยนะ

สุดท้ายตกลงกันให้เรากลับมาอยู่บ้านสักพัก โดยเอาลูกมาด้วย เพราะลูกต้องกินนม

พอเรามาอยู่บ้าน ก็ไม่มีการติดต่อมาของแฟนเลย เราเลยร้องไห้เล่าให้ที่บ้านเราฟัง เขาก็บอกให้เราใจเย็นๆ มรแต่แม่เขาโทรมาคือจะคุยกับหลานแค่นั้น

พ่อเราเลยโทรหาแฟนเราบอกว่า โทรง้อๆมันหน่อยได้มั้ย ปนะมานนี้ แฟนเราก็บอกว่า โทรทุกวัน ไม่เคยรับเลยให้ทำอย่างไง แม่เราเลยพูดว่า แม่นอนกับลูกทุกคืน ไม่มีมาสักสาย ไม่ใช่ไม่รับ

วันเวลาก็ผ่านๆำป แม่เขาก็โทรมาหาหลานทุกวัน แต่บางทีเขาโทรไลน์มาเราออกไปข้างนอกไม่มีเนต ก็ไม่ได้รับ พอกลับมาก็จะโทรกลับทุกครั้ง แต่เขาก็ได้คุยกับหลานทุกวันนะ

จนวันนึงเราส่ง ไลน์ไปหาแฟนว่า ส่งของมาให้หน่อยได้มั้ย ลืมเอามา ผ่านมา 2 วันไม่เปิดอ่าน แต่เขาเล่นเฟสเล่นไอจีปกติ เราเลยตัดสินใจโทรหา ปรากฎว่า ขึ้นรอสาย เราก็สติแตกเลยคะ เอาเบอร์พ่อโทร แม่โทร พี่โทร ขึ้นรอสายหมด นอนร้องไห้ โทรจนเกือบเช้ารอสาย หลังจากวันนั้นเราติดต่อใครไม่ได้เลย 2 วัน จนพ่อเขาโทรมาบอกว่า แฟนเป็นไข้ป่า ไม่สบาย เข้า รพ. ตั้งแต่วันที่เราโทรไปแล้ว

เราก็ตกใจอยากไปเยี่ยม แต่พ่อเราไม่ว่าง บ้านเราอยู่ กทม บ้านแฟนอยู่ภาคเหนือ งานที่บ้านก็ยุ่งมากๆ ไม่มีใครไปส่งได้เลย เราโทรหาเขาทุกคืน รอสายทุกคืน เรานอนร้องไห้ทุกคืน จนแม่มากอดเราและร้องตามไปด้วย

จนสุดท้ายเราโทรหาพ่อเขา พ่อเขาบอกว่าออกจาก รพ. แล้ว เราเลยโทรหาแฟน ก็ขึ้นรอสายอีก เราเลยโทรกลับไปหาพ่อเขาใหม่แต่แม่เขารับ เราก็ถามว่าแฟนนอนยัง เขาบอกกินยานอนไปแล้วมีอะไร เราเลยบอกว่าขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย แม่เราเลยไปเคาะประตูตามมาคุย เราก็ถามเลยคะคุยกับใครอยู่ขึ้นรอสาย เขาก็บอกไม่ได้คุยบลาๆ ไปเรื่อย จนทะเลาะกัน ฝั่งเขาเองมีแม่ฟังอยู่ด้วย แม่เราก็เช่นกัน เพราะเราให้ที่บ้านเป็นพยานว่าเราโทรไปแล้วขึ้นรอสายจริงๆ เราไม่ได้หาเรื่อง

จนทะเลาะกันใหญ่โต แม่เราเลยถามเราว่า ยังรักเขาอยู่มั้ย เราก็บอกว่ารัก แม่เราเลยถามแฟนไปว่า ยังรักลูกแม่อยู่มั้ยเขาก็ตอบว่า ไม่แล้วอะแม่ เหนื่อยต้องมาเจออะไรแบบนี้ เราก็ร้องไห้โหเลยคะ ทำใจไม่ได้

จนวางสาย และแม่เขาก็โทรมาคุยกับแม่เราใหม่ ถามว่าจะเอายังไงกัน แม่เราก็บอกว่าลูกชายแม่พูดมาแบบนี้แล้ว จะให้ทำอะไรอีก แม่เขาก็บอกว่า ไปดูฤกษ์มาแล้วจะให้แต่งกัน 15 นี้ ทางบ้านนู้นก็ไม่เอา บ้านนี้ก็รอทึกวันว่าเมื่อไหร่จะกลับกันสักที ได้แต่รอบลาๆๆ

ขอเล่าเรื่องที่เขาคุยกันระหว่างที่เรามาอยู่นี่นะคะ
มีอยู่วันนึง แมาเขาโทรมาบอกว่า ไปดูฤกษ์มาคือวันที่ 15 นะ ทางเราโอเคมั้ยนู้นนี่ ซึ่งคุยกับแม่เรา แม่เราบอก เขาตัดสินใจไม่ได้ ต้องให้คุยกับพ่อเราว่าจะเอายังไง แล้วลูกแม่ ( ผช ) ก็ไม่เคยโทรมาหาลูกสาวเราเลย จะให้ทำยังไง

และแม่เขาเลยมาคุยกับเราว่า คุบกับพ่อเรื่องงานแต่งรึยังจะเอายังไง เพราะแถวบ้านตอนนี้คนจัดงานเยอะ ต้องไปจองโต๊ะกันก่อนนะเดี๋ยวไม่ทัน เราเลยตอบไปว่า เราไม่รู้ว่าพ่อจะเอายังไง

จนพ่อเราโทรไปคุยว่าจะเอายังไง พ่อเราบอกว่าถ้าแต่งอยากให้มาแต่งที่นี่ เพราะผมก็มีธุรกิจ ลูกสาวกลับมาบ้าน อุ้มลูกมาด้วย มีแต่คนเห็น มาแจ่งที่นี่คนจะได้รู้กันด้วย ส่วนสินสอดผมไม่เอาเลย แต่ขอมาแต่งที่นี่ได้มั้ย

ฝ่ายแม่เขาบอกว่า ไปไม่ได้สิพ่อ ไม่มีใครเฝ้าบ้านทางนี้เลย ( บ้านเขาทำสวน ) ก็ต้องมาทำที่นี่แหละ

พ่อเราเลยถามน่อว่านี่ที่ดูฤกษ์มานี่ ทำอะไร แม่เขาก็พูดมาว่า เอ้าก็ให้มันผูกข้อไม้ข้อมือกัน

เท่านั้นพ่อเราก็โมโหมาก ตัดสายไม่คุย
พ่อเราบอกว่า เรามีหน้ามีตาตรงนี้ ก่อนหน้านั้นพ่อฝ่ายชายพูดว่า จะทำยังไงก็บอกเพราะเขาไม่รู้เรื่องะวกนี้ เขาไม่เคยแต่งงานกัน พ่อเราก็โอเค
แต่พอพ่อเราเสนอไปอะไรก็ไม่เอา มาแต่งที่นี่ก็ไม่ได้อะไรก็ไม่ได้ ประมานนี้

จนมาทะเลาะกันวันนั้น ฝ่ายชายบอกว่าไม่รักเราแล้ว ทีนี้แม่เราก็โวยวายเราว่าจะร้องไห้ทำไม บลาๆ ไป
แม่เขาก็มาพูดกับเราว่า แม่เราไปบังคับแฟนเราให้พูด เขาเลยพูดแบบนั้น เราเลยแจงไปว่าตอนแม่เราถาม เราก็อยู่ด้วย แม่เขาก็บอกว่า ที่เขาพูดแบบนั้นไปเพราะเครียด โดนเอาลูกไปบลาๆ

จนมาถึงวันนี้น่าจะประมานอาทิตย์นึงได้ ไม่มีการพูดคุยกันระหว่างเรากับแฟน มีแต่แม่แฟนโทรมาคุยกับหลาน

ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมสเราส่งไลน์หาเขาตลอด ว่า คิดถนะ ทำไรอยู่ แต่ก็ไม่อ่านไม่ตอบ จนเราโทรไปเลยถามเขาว่า

เริ่มต้นกันใหม่ได้มั้ย เพราะเรารักเธออยู่นะ เขาก็บอกว่าสายไปแล้ว เขาหมดรักไปแล้ว เราก็ร้องไห้ ถามว่าลูกหละ เขาก็บอกว่า เธอเลือกเอาลูกไปเอง แต่ถ้าไม่อยากเลี้ยงก็เอามานี่ เดี๋ยวเลี้ยงเอง

เราก็ได้แต่พูดว่าเรายังรักเขาอยู่นะ อยากให้เขาเข้าใจ แต่เขาก็เย็นชาชินชาใส่ เราก็ได้แต่ร้องไห้มาถึงทุกวันนี้คะ

แต่ตอนนี้ธุรกิจทางบ้านเราแย่มาก เดี๋ยวของหาย เดี๋ยวลูกน่องเจออุบัติเหตุ คนในบ้านของก็หาย งานไม่ราบลื่น มีแต่เรื่องเสียเงิน

จนมีคนทักว่าต้องไหว้ผีแล้วแหละ พ่อแม่เราเลยตัดสินใจจะไหว้ผี

แต่พอจะไหว้ลูกน้องก็ถามว่า ไหนแฟนเราหละ ป๊าเราก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เราก็สงสาร

เราเลยคิดว่ากะจะบอกทางบ้านแฟนว่า
ให้แฟนนั่งรถมาที่บ้านเราแล้วมาไหว้ผีให้เป็นเรื่องเป็นราว

แล้วขากลับให้พ่อเราไปส่งรวมไปถึงเราเองก็ไปเก็บข้าวของ แล้วก็ไปไหว้ขอขมาพ่อแม่เขาให้จบเรื่องไปดีมั้ยคะ

รือแม่เราบอกว่า ถ้าเรากลับไปก็คงไม่เหมือนเดิมแล้ว จะกลับไปทำไม แฟนก็ไม่รักแล้ว เราว่ามันก็จริง เพราะเราก็ร้องอ้อนวอนเขาแล้ว เขาก็แน่นิ่ง

เราเองตอนนี้มีหน้าที่ดูลูก จะให้มัวแต่ฟูมฟายก็ไม่ไหว

ช่วยออกความคิดเห็นหน่อยได้มั้ยคะ เพื่อเราคิดน้อยหรือคิดมากไป ตอนนี้สงสารลูก ไหนจะไม่มีพ่อ สงสารตัวเองอีก หลายอย่างสับสนมากๆคะ