ดูฉากนี้เขินค่ะแต่งงๆ

Signatureเลยนะคำนี้

อย่างยุคสุโขทัยทุกคนรู้กันดีว่าใช้สรรพนามแบบพ่อขุนคือกู- แต่ตั้งแต่สมัยอยุธยามาก็เห็นว่าหนังและละครหลายๆเรื่องมักใช้สรรพนามข้า-เจ้า หรือข้า-เอ็ง หรือถ้าสรรพนามแบบสุภาพหน่อยก็ใช้คำว่าข้า-ท่าน ซึ่งแน่นอ

เรื่องมากหน่อยนะคะ ไม่เอาเน้นที่การรบทำสงคราม ไม่เอาแบบตลกโป๊กฮา อยากได้แบบที่แสดงวิถีชีวิตของคนยุคนั้นจริง ๆ แบบบุพเพสันนิวาสนี่พอได้ แต่อันนั้นดูไปแล้ว

วันศุกร์ที่แล้ว ผีการะเกดไม่มาขวาง คู่บุพเพฯ ใครผู้ใดจะขวางทาง ความรักคงสว่างสดใส แต่เอ๊ะพี่ไม่รู้เจ้ามองจันทร์คิดถึงใคร ท่านพี่อยากรู้ไซร้ ต้องไปส่องคันฉ่องดูนะเจ้าคะ.. ฉากอะไรใหม่ๆมาช่วยกันดูนะ ข้

เป็นบาลี แปลไม่ออกค่ะ แต่เห็นมีวงเล็บคำแปลไว้ให้ ไม่รู้เดี๊ยนอุปาทานไปเองหรือเปล่า เหมือนมันทำให้ผีเก่าหนี (เพราะต้องท่อง นะโม 3 จบ) ถ้ามีผีจริง แล้วผีหนีไปจริง อยากเชิญผีกลับมา ต้องทำอย่างไรคะ ให้ม