เราแปลกมั้ยคะ

คือเราเป็นคนที่เวลาอยู่บ้านจะเงียบๆอยู่กับทรศ.บ้างวาดรูปบ้างแต่เวลาอยู่กับเพื่อนเราก็จะเฮฮาเปลี่ยนเป็นอีกคนไม่เหมือนที่บ้านเลยเราไม่เข้าใจตัวเอง แต่สิ่งที่เราปฏิบัติเหมือนกันทั้งกับที่บ้านแล้วก็เพื่อนคือเวลาเราโมโหหงุดหงิดเราจะเงียบมากๆไม่อยากพูดกับใครเพราะเรารู้สึกว่าไม่อยากพูดอะไรให้ดูแย่ลงไปอีกเรารู้ว่าเราจะควบคุมตัวเองไม่ได้ถ้าพูดอะไรออกไป กลายเป็นคนอื่นมองว่าเราไม่ชอบอธิบายไม่ยอมแก้ปัญหาทั้งๆที่เราเป็นคนคิดนู้นคิดนี้ตลอดเวลาแต่แค่ไม่พูดเพราะเรายังไม่แน่ใจ จริงๆเราก็ไม่ชอบตัวเองเหมือนกันเวลาทำอะไรไม่ได้ได้แต่เงียบปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความคิดอึดอัดอยากระบายแต่ไม่รู้จะทำยังไงเราเป็นคนที่เก็บทุกๆอย่างไว้จนเรากลัวว่าวันหนึ่งเราทนไม่ไหวจะระเบิดออกมาเราคิดว่าไม่ดีแน่ๆ เรารู้สึกว่าเราเป็นคนที่ไม่รู้จักตัวเองเลยแหะ