ขออนุญาตแลกเปลี่ยนความเห็นกันแบบตรงๆ นะครับ ในมุมมองของคนที่เคยทำงานด้าน HR กับเป็นเจ้าของธุรกิจ
มองในมุมบริษัท มีพนักงานคนนึง หางานที่เหมาะสมให้ทำไม่ได้ เพราะความสามารถไม่ถึง พอถึงเวลาฝึกอบรม หรือพอมีงานสักอย่างจะให้ทำ ก็อ้างว่าติดเรียนติดสอบ ไม่มีแนวโน้มว่าจะพัฒนาตัวเองได้ มองไม่เห็นความพยายามอย่างคนอื่น แต่ก็ยังได้รับเงินเดือนเท่าพนักงานคนอื่นๆ
เมมเบอร์ BNK48 ทุกคนก็คือพนักงานของ RAM ที่เปรียบเสมือนเซลล์ มีเงินเดือนประจำ และค่าคอมมิชชั่นตามยอดขาย และเบี้ยขยัน ที่ทุกคนได้รับต่างกันไปตามผลงานของแต่ละคน ในขณะที่คนที่ไม่มีผลงานอะไรเลย ไม่ได้ทั้งเบี้ยขยันและค่าคอมฯ แต่ก็ยังได้รับเงินเดือน
ถ้าคุณเป็นเจ้าของบริษัท คุณจะยังปล่อยให้พนักงานคนนี้อยู่ต่อไปหรือไม่ เพื่ออะไร เหมือนจ่ายเงินเดือนให้พนักงานมานั่งหายใจทิ้งที่ออฟฟิศ
ตามกฎหมายแรงงาน หากลูกจ้างไม่ได้กระทำผิดร้ายแรงก็ไม่มีเหตุอันควรให้ไล่ออก (แต่น้องเดือนสี่ก็เคยมีประวัติทำผิดกฎบริษัทอยู่หลายครั้ง แถมเพิ่งผ่านการถูกพักงานมาหมาดๆ ก็ยังไม่มีอะไรพัฒนาขึ้น แถมยังไม่เคยออกมายอมรับผิดที่เป็นสาเหตุให้ถูกพักงานซะอีก) แต่บริษัทก็สามารถให้พันสภาพได้หากพนักงานไม่ผ่านการประเมินผลงาน แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับการยอมรับของทั้งฝ่ายนายจ้างและลูกจ้าง ซึ่งถ้าพนักงานเห็นว่าไม่เป็นธรรมก็ต้องขึ้นโรงขึ้นศาลกันอีก คงน้อยบริษัทที่จะยอมเสี่ยงให้เกิดเรื่องแบบนี้เพราะเสียเวลา
ถามว่าทำไมน้องเดือนสี่ถึงไม่แกรดออกไปสักที ทั้งๆ ที่ตัวเองก็หมดความพยายามไปนานแล้ว ทนอยู่อย่างนี้ไปทำไม ก็คงเพราะอย่างน้อยก็มีเงินเดือนทั้งที่ยังเรียนไม่จบแหละครับ เศรษฐกิจแบบนี้ใครจะไม่เอา น้อยคนที่จะทำแบบนี้ได้
เงินเดือนที่ RAM จ่ายให้คนนี้ออกไปทุกเดือน ถ้าลองคำนวณดูน่าจะเอามาใช้พัฒนาคุณภาพสินค้าได้มหาศาล เสียดายแทนครับ
บอกตรงๆ ว่ามาตั้งกระทู้นี้เพราะอึดอัดใจ ติดตามวงนี้มาตั้งแต่เดบิว เห็นทุกคนพยายามกันมามากมายขนาดไหน เพื่อนๆทุกคนรู้ดี แต่มีอยู่แค่คนเดียวที่ไม่พยายามอะไรเลย ยังอยู่ชิลล์รับเงินเดือน มันไม่แฟร์ต่อสมาชิกที่เหลือ แล้วทั้งๆ ที่บางคนพยายามถึงที่สุดแล้วไม่ไหวต้องแกรดออกไป มันน่าเจ็บปวดมาก น้ำตาผมไหลตอนที่ คิดเคท ซินซิน น้ำหอม แกรดออกไป พอเข้าใจว่าการที่ไม่ติดอะไรเลย กับการที่ความนิยมรั้งท้าย มันเจ็บปวดและน่าท้อมาก น้องเดือนสี่น่าจะเป็น strong member ที่มาร์คซังหมายถึงว่าไม่เข้าสอบ เพราะสตรองค์ในความทนเพื่อตัวเอง
ระบบของ 48 Group ไม่มีการไล่ออก(ถ้าไม่ผิดร้ายแรง) อาจเป็นเพราะ Culture คนญี่ปุ่นจะหน้าบาง ทำผิดเล็กน้อยก็ออกมาขอโทษและรีบแกรดออกไปเอง ไม่ยอมอยู่ให้ส่วนรวมเสื่อมเสีย มาเจอคนนี้ที่ประเทศนี้ ไม่รู้จะรับมือยังไง
กระทู้นี้อาจมองน้องเดือนสี่ในแง่ร้ายสุดขั้ว ก็เพราะจากที่ติดตามมาทั้งปีดูรายการ BNK48 Senpai ดู Live ของน้องหลายครั้ง และจาก Fact ทั้งหมด มันทำให้รู้สึกเป็นอย่างอื่นยากเหลือเกิน ขออภัยโอตะที่โอชิน้องด้วยนะครับ
สุดท้ายนี้คงต้องหวังให้ทาง RAM ทำอะไรสักอย่าง ไม่อยากให้มีตัวอย่างที่ไม่ดีให้เด็กรุ่น 2 (ไม่ต้องพยายามจนติดอะไรก็มีเงินเดือนกับชื่อเสี่ยง) จะพาส่วนรวมถดถอยกันหมด
ป.ล.น้องเดือนสี่ ถ้าได้ผ่านมาทางนี้ อยากบอกว่า อย่างน้อยถ้าโอเคและไม่ได้รู้สึกชิงชังกับบริษัทที่เราทำงานอยู่มาตั้งปี ชื่อเสียงก็มีแล้ว เงินเก็บก็มีแล้ว ไปเริ่มต้นกับที่ใหม่ที่เหมาะกับน้องเถอะครับ มีที่ไปเยอะเลยตอนนี้ ใช้บารมีบีเอ็นเคได้เต็มๆ ขอให้โชคดี
RAM จะได้อะไรจากเม็มเบอร์ที่ไม่มีงานให้ทำ (น้องเดือนสี่)
มองในมุมบริษัท มีพนักงานคนนึง หางานที่เหมาะสมให้ทำไม่ได้ เพราะความสามารถไม่ถึง พอถึงเวลาฝึกอบรม หรือพอมีงานสักอย่างจะให้ทำ ก็อ้างว่าติดเรียนติดสอบ ไม่มีแนวโน้มว่าจะพัฒนาตัวเองได้ มองไม่เห็นความพยายามอย่างคนอื่น แต่ก็ยังได้รับเงินเดือนเท่าพนักงานคนอื่นๆ
เมมเบอร์ BNK48 ทุกคนก็คือพนักงานของ RAM ที่เปรียบเสมือนเซลล์ มีเงินเดือนประจำ และค่าคอมมิชชั่นตามยอดขาย และเบี้ยขยัน ที่ทุกคนได้รับต่างกันไปตามผลงานของแต่ละคน ในขณะที่คนที่ไม่มีผลงานอะไรเลย ไม่ได้ทั้งเบี้ยขยันและค่าคอมฯ แต่ก็ยังได้รับเงินเดือน
ถ้าคุณเป็นเจ้าของบริษัท คุณจะยังปล่อยให้พนักงานคนนี้อยู่ต่อไปหรือไม่ เพื่ออะไร เหมือนจ่ายเงินเดือนให้พนักงานมานั่งหายใจทิ้งที่ออฟฟิศ
ตามกฎหมายแรงงาน หากลูกจ้างไม่ได้กระทำผิดร้ายแรงก็ไม่มีเหตุอันควรให้ไล่ออก (แต่น้องเดือนสี่ก็เคยมีประวัติทำผิดกฎบริษัทอยู่หลายครั้ง แถมเพิ่งผ่านการถูกพักงานมาหมาดๆ ก็ยังไม่มีอะไรพัฒนาขึ้น แถมยังไม่เคยออกมายอมรับผิดที่เป็นสาเหตุให้ถูกพักงานซะอีก) แต่บริษัทก็สามารถให้พันสภาพได้หากพนักงานไม่ผ่านการประเมินผลงาน แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับการยอมรับของทั้งฝ่ายนายจ้างและลูกจ้าง ซึ่งถ้าพนักงานเห็นว่าไม่เป็นธรรมก็ต้องขึ้นโรงขึ้นศาลกันอีก คงน้อยบริษัทที่จะยอมเสี่ยงให้เกิดเรื่องแบบนี้เพราะเสียเวลา
ถามว่าทำไมน้องเดือนสี่ถึงไม่แกรดออกไปสักที ทั้งๆ ที่ตัวเองก็หมดความพยายามไปนานแล้ว ทนอยู่อย่างนี้ไปทำไม ก็คงเพราะอย่างน้อยก็มีเงินเดือนทั้งที่ยังเรียนไม่จบแหละครับ เศรษฐกิจแบบนี้ใครจะไม่เอา น้อยคนที่จะทำแบบนี้ได้
เงินเดือนที่ RAM จ่ายให้คนนี้ออกไปทุกเดือน ถ้าลองคำนวณดูน่าจะเอามาใช้พัฒนาคุณภาพสินค้าได้มหาศาล เสียดายแทนครับ
บอกตรงๆ ว่ามาตั้งกระทู้นี้เพราะอึดอัดใจ ติดตามวงนี้มาตั้งแต่เดบิว เห็นทุกคนพยายามกันมามากมายขนาดไหน เพื่อนๆทุกคนรู้ดี แต่มีอยู่แค่คนเดียวที่ไม่พยายามอะไรเลย ยังอยู่ชิลล์รับเงินเดือน มันไม่แฟร์ต่อสมาชิกที่เหลือ แล้วทั้งๆ ที่บางคนพยายามถึงที่สุดแล้วไม่ไหวต้องแกรดออกไป มันน่าเจ็บปวดมาก น้ำตาผมไหลตอนที่ คิดเคท ซินซิน น้ำหอม แกรดออกไป พอเข้าใจว่าการที่ไม่ติดอะไรเลย กับการที่ความนิยมรั้งท้าย มันเจ็บปวดและน่าท้อมาก น้องเดือนสี่น่าจะเป็น strong member ที่มาร์คซังหมายถึงว่าไม่เข้าสอบ เพราะสตรองค์ในความทนเพื่อตัวเอง
ระบบของ 48 Group ไม่มีการไล่ออก(ถ้าไม่ผิดร้ายแรง) อาจเป็นเพราะ Culture คนญี่ปุ่นจะหน้าบาง ทำผิดเล็กน้อยก็ออกมาขอโทษและรีบแกรดออกไปเอง ไม่ยอมอยู่ให้ส่วนรวมเสื่อมเสีย มาเจอคนนี้ที่ประเทศนี้ ไม่รู้จะรับมือยังไง
กระทู้นี้อาจมองน้องเดือนสี่ในแง่ร้ายสุดขั้ว ก็เพราะจากที่ติดตามมาทั้งปีดูรายการ BNK48 Senpai ดู Live ของน้องหลายครั้ง และจาก Fact ทั้งหมด มันทำให้รู้สึกเป็นอย่างอื่นยากเหลือเกิน ขออภัยโอตะที่โอชิน้องด้วยนะครับ
สุดท้ายนี้คงต้องหวังให้ทาง RAM ทำอะไรสักอย่าง ไม่อยากให้มีตัวอย่างที่ไม่ดีให้เด็กรุ่น 2 (ไม่ต้องพยายามจนติดอะไรก็มีเงินเดือนกับชื่อเสี่ยง) จะพาส่วนรวมถดถอยกันหมด
ป.ล.น้องเดือนสี่ ถ้าได้ผ่านมาทางนี้ อยากบอกว่า อย่างน้อยถ้าโอเคและไม่ได้รู้สึกชิงชังกับบริษัทที่เราทำงานอยู่มาตั้งปี ชื่อเสียงก็มีแล้ว เงินเก็บก็มีแล้ว ไปเริ่มต้นกับที่ใหม่ที่เหมาะกับน้องเถอะครับ มีที่ไปเยอะเลยตอนนี้ ใช้บารมีบีเอ็นเคได้เต็มๆ ขอให้โชคดี