Phantom Thread (Paul Thomas Anderson, 2017) คะแนน A


By Form Corleone

"เมื่ออำนาจในการควบคุมชีวิตถูกสั่นคลอน" เรื่องราวช่างตัดเสื้อผู้มีบุคลิกแบบเพอร์เฟคชั่นนิสต์ ที่การขัดจังหวะกิจวัตรประจำวันเพียงนิดเดียวจะทำให้กิจกรรมตลอดวันนั้นไม่สมบูรณ์และดำเนินต่อไปได้ไม่ดี ผู้กำกับ 'พอล โธมัส แอนเดอร์สัน' ได้หยิบจับคาแรกเตอร์ของคนละเอียดอ่อนพิถีพิถันไปเสียทุกอย่างให้ถูกสั่นคลอนด้วยอำนาจจากเพศหญิง ตัวละครช่างตัดเสื้อในเรื่อง (แดเนียล เดย์-ลูวิส) อยู่ในกิจกรรมที่ตัวเองสามารถควบคุมหรือกำหนดกฎเกณฑ์ว่าจะต้องทำอะไรอยู่ตลอดเวลา แต่เมื่อเขาพบกับสาวเสริฟคนหนึ่ง กิจวัตรหรืออำนาจในการควบคุมชีวิตตัวเองกลับถูกสั่นคลอน หนังพยายามเล่นกับสามัญสำนึกและแสดงให้เรามองเห็นพฤติกรรมต่างๆของตัวละครอย่างค่อยเป็นค่อยไป เราจึงซึมซับห้วงเวลาในความสัมพันธ์ที่ตัวละครมีให้กัน วิธีที่ผู้กำกับเลือกแสดงด้านอ่อนแอที่ตัวละครเป็นอยู่ถูกเสนอได้อย่างละเมียดละไมและลุ่มหลงไปด้วยเสน่ห์ ความอ่อนน้อมและความแข็งกระด้างที่ตัวละครในเรื่องแสดงออกต่อกันนั้นละมุนและชวนเพ้อฝันจนไปถึงความบ้าบอในช่วงเวลาหนึ่ง แน่นอนว่า ที่ตัวงานนี้สามารถพาเราไปซึมซับห้วงอารมณ์ต่างๆได้อย่างทรงพลังคงจะหนีไม่พ้นการแสดงของ 'แดเนียล เดย์-ลูวิส' ที่ถ่ายทอดตัวละครตัวนี้ออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมแบบไม่มีข้อสงสัยใดๆ ทุกกิริยาอาการเราสามารถสัมผัสได้และไม่ดูเป็นการเสแสร้งเล่นใหญ่ ดูเป็นธรรมชาติและน่าค้นหา รวมทั้งนักแสดงสมทบที่รับส่งอารมณ์ รับส่งไดอะล็อกกันได้อย่างลื่นไหลแบบไม่มีใครบดบังรัศมีใครในเวลาร่วมฉากเดียวกัน


นอกจากประเด็นของความเป็นเพอร์เฟคชั่นนิสต์ที่ถูกทลายลงพร้อมบรรยากาศที่ยอดเยี่ยม แง่มุมหนึ่ง ความสัมพันธ์ที่ตัวละครชาย-หญิง ในเรื่องพึงกระทำต่อกันนั้นอาจจะมองในรูปแบบความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างคู่ 'สามี-ภรรยา' ที่ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันหรือมีเศษเสี้ยวส่วนหนึ่งในชีวิตที่ต้องทับซ้อนกันอยู่ ทำให้คนทั้งสองไม่สามารถควบคุมชะตาชีวิตตัวเองได้เหมือนครั้งที่ใช้ชีวิตคนเดียว เพียงแต่ว่า สามีภรรยาคู่นี้ อาจจะมีวิธีรักษาความสัมพันธ์ที่แปลกประหลาดอยู่พอสมควรซึ่งในความแปลกประหลาดนั้นมีความน่าสนใจอยู่และตัวหนังสามารถนำเสนอได้ชวนลุ้นระทึกไปกับความสัมพันธ์แบบนี้ ทำให้ถ้ามองกันด้วยเนื้องาน เรื่องราวใน 'Phantom Thread' คือการบอกเล่าความสัมพันธ์ระหว่างคู่ชีวิตที่ต้องอยู่ร่วมกัน ต้องปรับเปลี่ยนและยอมรับกันและกัน ดูแลซึ่งกันและกัน รวมทั้งมีความห่วงใยและหึงหวง-ริษยาผสมปนกันไป แต่ถ้ามองด้านอารมณ์ที่หนังส่งมอบมาให้นั้นตัวงานมีความน่าฉงนสนเท่ห์ มีความลึกลับในมิติความสัมพันธ์ที่เกี่ยวกับอำนาจในตัวเพศชายและอำนาจในตัวเพศหญิงที่มาซ้อนทับกันได้อย่างน่าสนใจ บางสถานการณ์เราจึงมองไม่เห็นแง่มุมความรักแต่เรากลับมองเห็นแง่มุมของความอ่อนแอที่คนๆหนึ่งจะไม่มีทางแสดงออกมาหรือยอมรับว่าตัวเองมีมุมอ่อนแอแบบนี้อยู่จนขาดใครสักคนไม่ได้ ตัวหนังจึงสะท้อนพฤติกรรมดังกล่าวได้น่าสนใจและชวนคนดูตั้งคำถามต่อพฤติกรรมเหล่านี้ได้อย่างสนุกสนานไปพร้อมกัน


ในส่วนขององค์ประกอบอื่นๆนั้นทำได้ดีงามมาก โดยเฉพาะดนตรีประกอบที่หนังเลือกใช้นั้นถูกจริตกับเหตุการณ์และพาเราคล้อยตามไปได้อย่างเพลิดเพลิน งานภาพแสดงให้เราเห็นถึงความคิดและอารมณ์ของตัวละครได้ทั้งมุมไกลและมุมใกล้ ระยะห่างของภาพที่หนังเลือกใช้ยังสะท้อนความสัมพันธ์ในช่วงเวลาที่ตัวละครมีให้กันได้ลงตัวมาก ผสมกับงานฉากย้อนยุคและคอสตูมสวยๆ ทั้งหมดจึงทำให้ 'Phantom Thread' เป็นงานที่ครบและสมบูรณ์พร้อมไปทุกอย่างจนเป็นงานเพอร์เฟคมากๆเรื่องหนึ่ง และมองหาจุดที่เราไม่ชอบไม่ได้เลย งดงามไปทุกส่วน อย่างไรก็ตาม ถ้าจะจัดประเภทของภาพยนตร์เรื่องนี้ คงจะอยู่ในประเภทโรแมนติกดราม่า ส่งมอบความสัมพันธ์ของคนสองคนที่ต่างกันสุดขั้วและให้แง่มุมอำนาจความเป็นใหญ่ที่ต้องมีคนด้อยอยู่ในอาณัติกว่าเสมอ และถูกควบคุมอยู่เสมอเพื่อให้ความสัมพันธ์นั้นดำรงอยู่ต่อไปได้อย่างสงบสุข...


ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ

ตัวอย่างหนัง

ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page: https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog: http://moviesdelightclub.blogspot.com/