น้าจ้อนกับน้องเฟิร์ส เตี๊ยมกันแต่แรก จัดชุดใหญ่ให้ชะนีทีเสียงคีย์สูง

น้าจ้อน : เห้ยขอบใจเอ็งที่เลือก เป็นไงมั่งเรา ไหวป่ะ
น้องเฟิร์ส : ก็เสียวๆอยุ่น้าๆ ผมกลัวแต่พี่เมี่ยง เบลล่านี่แหละจะคุมไม่ไหว
น้าจ้อน : เห้ย ไมวะ เอ็งก็ต้องเป็นผู้นำดิเด็ดขาดเลย บอกอย่าพูดแทรกตอนหัวหน้าสั่งงานเว้ย
น้องเฟิร์ส : น้าช่วยพูดให้ผมที่ครับ

ตัดฉากไปที่ น้าจ้อนได้กล่าวไว้ ตั้งแต่แรกเลยว่า เมี่ยงเบลล่า อยากมาจ๋องแจ๋งกับคนอื่น ให้หัวหน้ามอบหมายงาน ทำหน้าที่ตัวเอง
ท่ามกลางเสียงเคลือบแคลงใจที่ดังก้องอยู่ในหัว และคิดไว้ว่า ยังไง 2 นางก็ต้องทำเสียงคีย์สูงออกมารบกวนโสตประสาทอยู่ดี

แล้วก็เป็นจริงๆ ในขณที่เส้นผัดไทยไม่พอ น้าจ้อน ด้วยความที่แกเชี่ยวชาญการผัดในทีม
(พิสูจน์ได้จาก ที่น้ากู้สถานการณ์ที่ยูริจะผัดในหม้อเล็ก แล้วน้าจ้อนก็เปลี่ยนมาผัดในเตาเพลทใหญ่จะเร็วกว่า)
ก็เห็นแกเตรียมของเตรียมอะไรมาผัดแล้ว แต่แม่นางคีย์สูงก็ยังไม่เลิกจ้า จ๋องแจ๋งๆๆๆต่อด้วยแบบจะทำงั้นงี้ๆ ป่วนมาก สร้างความวุ่นวาย
จนน้าจ้อนทนไม่ไหว ทนมา 90 นาทีล่ะ นี่ก็เลยตวาดใส่ สมควรแล้วมะ นางทำหน้าที่ตัวเองอะไรไม่ดีแล้วมาจ๋องแจ๋งคืนอื่นอีก
จนต้องยืมคำพูดนิกกี้ The Face มาว่า "สนใจชีวิตตัวเองกันมากๆครับ"

จบท้ายซีนด้วยน้องเฟิร์สเดินมา สู้ๆน้าจ้อน พร้อมด้วยรอยยิ้มกรุบกริบ น้าบอก เห้ยน้าไม่เป็นไร แล้วแอบแท็กมือกันใต้โต๊ะ