ก็พอจะเข้าใจนะว่าพวกเค้าไม่ค่อยจะมีเงินใช้ จริง ๆ มันก็มีอยู่หรอกเงินอะแต่ทำไมพวกเค้าทำเหมือนไม่มีไม่รู้นะ ไม่ได้รังเกียจหรอกนะจะหาขยะ หรือจะเอาขวด กล่อง อะไรไปขาย ก็ตามใจแล้วแต่สะดวกแต่มารื้อขยะในบ้าน มาแหวก มาหาอะไรต่อหน้าต่อตาเราแล้วแบบรูสึกไม่ว่าตลก ถ้าจะเอาขวดก็มาขอตอนเรากินเลยดีกว่าไหมไม่ใช่กินแล้วค่อยมาคุ้ยหา คนงานบางคนเค้าก็ไม่ทำนะเค้าก็ยังมีเงินเก็บเยอะแยะแต่ทำไมบางคนต้องหาเงินอะไรมากมายขนาดนั้นไม่เข้าใจเหมือนกัน อาชีพนี้มันก็สร้างรายได้ให้คนบางกลุ่มได้มากอยู่ คืออะไรก็จะจ้องเก็บจ้องขายอยู่นั่นละ กินเบียร์อยู่ก็จ้องละจะเอาขวดไปขาย คือก็แลดูดีนะแต่เห็นการใช้จ่ายของพวกเค้าแล้วก็น่าคิด อย่างบุหรี่ก็สูบกันอยู่ได้ ซองละตั้งหลายบาทประโยชน์ก็ไม่มี ถ้าจะเอาบวก ๆ กันเดือนนึงก็ได้เงินเยอะอยู่ แค่ประหยัดตรงส่วนนี้เลิกสูบก็คงจะได้หลายร้อยอยู่ ขายขวดขายกล่องได้กี่บาทต้องคำนวณดู เชื้อโรคทั้งนั้นขยะ คนงานบางคนตกเย็นก็ตระเวนไปละเก็บขยะ แต่ทำตัวเว่อแต่งตัวดูแล้วก็ไม่เข้ากันเลย ที่ต้องหาเงินขนาดนี้แต่แต่งตัวเว่อๆ สวนทางกันมาก ๆ เลยนะ

แล้วพวกคนงานในบ้าน บางทีของเราใช้อยู่ก็จะขอไปใช้ บางอย่างยังไม่ทันให้เลยแต่แม่เราก็ดันให้ไปแล้ว บางทีก็อารมณ์เสียนะ หยิบไปเลย ยังไม่ได้อนุญาตเลย คือทำไมเค้าเป็นพวกขี้ขอแบบนี้ไม่เข้าใจเลย เราพยายามปรับตัวให้เข้ากับพวกคนงานแล้ว ก็คิดว่าคนเหมือนกัน แต่บางทีการกระทำ กริยามารยาทก็เหมือนไม่มีใครอบรมมาเลย บางทีเราก็รับไม่ได้จริง ๆ ความคิดก็ไม่เหมือนกัน ไม่ละเอียด ไม่อะไรเลย อยากพูดอะไรก็พูด อยากทำอะไรก็ทำ

ใครบอกว่าคนเหมือนกันจะต้องปฏิบัติตัวให้ดีเท่าเทียมกัน บางทีเราก็ยอมรับไม่ได้นะ กับมารยาทของพวกคนงานเหล่านี้ บางทีเราเดินหนีเลยคือแบบอะไรไม่รู้ ความคิดก็แปลกๆ กัดกันเองก็เห็นมีอยู่ เรารู้ละว่าทำไมบางทีคนการศึกษาดี ได้ผ่านการอบรมมาดี พอมาเจอกับพวกกุ๊ย ๆ พวกแบบไม่ผ่านการอบรมมารยาทมา ก็จะคุยกันไม่รู้เรื่อง

เซง