จากเงินเก็บสู่หนี้สิน จากคนดีเป็นคนเลว จากรอยยิ้มเป็นน้ำตา เพราะ..การพนัน

ก่อนอื่นผมจะบอกก่อนเลยว่า ตอนนี้ผมอายุ 21
และผมก็คิดว่าตัวเอง ‘ติดการพนัน’ อันนี้ยอมรับเลย
ตอนนี้ผมกำลังเลิก แต่มันทรมานมากๆ

ตอนนี้ผมมีหนี้บัตร 50,000
เอาเล่มมอไซไปจำนำอีก 30,000 (ของเดือนนี้ก็ยังไม่ได้จ่าย ไม่มีจ่ายแล้ว)
ยืมเพื่อนมาอีก 20,000 ต้องคืนสิ้นเดือนนี้

ทั้งหมดก็แสนนึงพอดี ที่หมดไปกับการพนัน

เดือนที่แล้ว ผมยืมเพื่อนมา 20,000
เพื่อมาเล่นบาคาร่า แล้วก็เสียหมด
ไม่มีเงินไปคืนเขา จนต้องการภาพกับที่บ้าน แต่บอกแค่ว่าเป็นหนี้ 20,000
พอเค้ารู้เค้าก็ร้องไห้คับ เพราะทางบ้านตอนนี้ก็แย่ ธุรกิจมีปัญหา
เงิน1-2หมื่น ถือว่าเยอะมาก แต่สุดท้ายแล้วเค้าก็ขอให้ผมแก้ตัวใหม่
ห้ามทำอีก แล้วพ่อก็ไปกู้นอกระบบมาให้ก่อน เพราะวันนั้นต้องคืนเขาแล้ว
เรื่องก็จบไป

...แต่ใจผมไม่จบ.... พ่อบอกว่าจะให้เงิน อาทิตย์ละ 1,000 เอาใว้กินข้าว
จนกว่าเงินเดือนจะออก แต่ผมรู้ดีว่าเงินเดือนออกก็จะหมดไปกับการ
ใช้หนี้ธนาคาร ไม่เหลือแม้แต่เงินกินข้าวเดือนต่อไป(ซึ่งที่บ้านไม่รู้ เค้าเข้าใจว่า
หมด20,000นี้ก็จบแล้ว เพราะผมบอกแค่นั่น กลัวเค้ารู้หนี้จริงๆของผม
แล้วจะหมดหวัง) ผมเลยตัดสินใจว่า เราจะทำยังไงดี โตแล้ว ไม่อยากเป็นภาระกับที่บ้าน
สุดท้าย ... ก็กลับไปเหมือนเดิมครับ ยืมเงินเพื่อนมาอีก 20,000 แล้วก็เล่นได้
จนเป็น 40,000 แต่ด้วยอะไรผมก็ไม่รู้ ผมไม่ยอมหยุด กลับเอาเงินนั้นไปเล่นต่อ
และเสียหมดภายในคืนเดียว

ณ วินาทีนั้นผมคิดแล้วว่า จะไม่บอกที่บ้าน เพราะนี่มันรอบสองแล้ว ที่ผมทำอีก
ผมคิดว่าจะเดินไปบอกตรงๆว่าไม่มี ขอส่งดอกก่อนได้ไหม ส่วนธนาคาร
ก็ชนงวดไปก่อน เงินเดือนออกค่อยว่ากัน

แต่วันนั้นทั้งวันผมทรมานมาก ทนสภาพตัวเองไม่ได้
เรารู้สึกผิดในใจ เราทำแฟนเสียใจ เค้าผิดหวังในตัวเรามาก
ผมกำลังจะโทรไปบอกเพื่อนเรื่องเงิน ก็เลยตัดสินใจโทรหาพ่อก่อน
แค่ถามว่า พ่อทำอะไรอยู่ ปิดร้านรึยัง แค่อยากได้ยินเสียง
แต่เหมือนเค้ารู้ว่าเรามีอะไรบางอย่าง เค้าก็ถาม
ตอนนั้นผมไม่รู้จะบอกใคร ไม่ได้ต้องการให้ช่วย แค่อยากได้กำลังใจ
ผมก็สารภาพกับพ่อ ทุกเรื่อง หนี้ทุกบาท

..... ใช่ครับ นี่คือเหตุการ์ณเดิม แบบเดิมเป๊ะๆ แต่เป็นครั้งที่สอง
ผมสร้างปัญหา แล้วให้คนมาคอยแก้ หนี้เก่าที่พ่อกู้มาก็ยังคืนเขาไม่หมด
ผมทำหนี้ใหม่อีกแล้ว ผมบอกว่าพ่อไม่ต้องช่วย ให้ผมเป็นไปตามเวรตามกรรม
อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด
ผมอายตัวเอง ผมพูดคำเดิมว่า ผมขอโทษ จะไม่ทำอีกแล้ว สาบานว่าจะไม่ทำอีกแล้ว
แต่ลืมไป เดือนที่แล้วเราก็เพิ่งพูดแบบนี้ มันทรมานในใจมากๆ ว่าทำไมเราเลวได้ขนาดนี้
เราตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน อยากดูแลซับพอร์ทที่บ้าน แต่สุดท้ายต้องมากลายเป็นแบบนี้
เพราะการพนัน

แต่เชื่อมั้ยครับพ่อบอกว่า ‘ไม่ว่าลูกจะทำผิดกี่ครั้ง พ่อก็มีหน้าที่ต้องให้อภัย แต่พ่อก็ไม่รู้
ว่าพ่อจะตายก่อนแก้ปัญหาให้ลูกได้ไหม’
ผมฟังแล้ว พูดอะไรไม่ออก ในใจมันคิดว่ายังมีลูกที่เลวกว่าผมอีกมั้ย ถ้าผมตายแล้วชดใช้
ความเลวนี้ได้ คงทำไปแล้ว แต่ก็คงไม่มีประโยชน์

คิดใว้ว่าจะ ผมเงินเดือน 13,000 ทำงานซัก 10 เดือน เคลียหนี้ให้หมด ก็โอเค
แต่ความเป็นจริงคือแค่ผ่านไป2วัน สภาพจิตใจผมแย่มาก ไม่มีแรงทำงาน นอนตายซาก
หลับก็ฝันร้าย ย้ำคิดย้ำทำแต่เรื่องการพนัน เรื่องหนี้สิน เรื่องที่บ้าน เรื่องเพื่อน
เราเหมือนจะเป็นบ้า ทำอะไรไม่ได้ นอกจากทำงานไปวันๆ ในขณะที่พ่อก็อายุเยอะแล้ว
แทนที่เงินจากการทำงานจะเอาใว้ใช้ ต้องเอามาเคลียปัญหาให้ผม
พ่อบอกแค่ว่า ทำงานไป ไม่ต้องทำอะไรเพิ่มแล้ว อยู่นิ่งๆ
แต่มันทรมานจริงๆครับ เหมือนคนที่ผิดหวังในตัวเองแบบสุดขีด
อาทิตย์หน้าก็จะสอบ หนังสือยังไม่ได้จับเลย ไม่รู้จะผ่านไปได้ไหม
จะเป็นบ้า เสียสติก่อนไหม

อยากให้คนที่ได้เข้ามาอ่าน กำลังเล่นการพนันอยู่ หรือกำลังเลิก
เลิกเถอะครับ เลิกให้ได้ ผมก็จะพยายามแล้ว
อีก2-3-4-5 เดือนข้างหน้า ถ้าผมยังโอเคอยู่ ผมจะกลับมาบอก ว่าผมทำได้ไหม