ผมกับแฟนคบกันมาได้เกือบ 4 ปีแล้ว เข้ากันได้ดีทุกเรื่อง ไม่ว่าจะครอบครัวทางบ้าน นิสัยส่วนตัว ผมไม่มีใครอื่น ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ติดเพื่อน แทบไม่ห่างจากเธอ งานจะยุ่งแค่ไหน เครียดอะไรอยู่ ขอแค่กริ๊งมา ผมพร้อมจะวางทุกอย่างตรงหน้า ไปอยู่ข้างๆเป็นเพื่อนเธอทันที ผมทำดูแลแบบนี้มาตลอด ...
เว้น แค่เรื่องเดียว ที่เราทะเลาะกันมาตลอด และผมยังทำให้เธอไม่ได้เสียที คือ ... เธอมีความฝันใหญ่ และต้องการทันที อยากประสบความสำเร็จในชีวิต เธออยากเป็นเจ้าของธุรกิจ ซึ่งเธอก็เก่งมาก ที่ทำจนเกิดจนได้ระดับหนึ่ง แต่ภาพที่เธอคิดไว้คือ ผมต้องเก่งกว่าหรือเท่ากับเธอ เพื่อสร้างอาณาจักรคู่ำปกับเธอ (ปัจจุบันผมเป็นลูกจ้าง รายได้ 6 หลัก แต่มีภาระใช้พอดีตัว ยอมรับว่าไม่พอทำให้ชีวิตดูดีมากมาย) ...
เธอเป็นผู้นำในเรื่องธุรกิจ แต่เธอมีข้อเสียคืออารมณ์และวิธีคิดต่อคนอื่นไม่ดี ... ผมช่วยเธอเรื่องธุรกิจตรงๆไม่ได้ ... แต่ด้วยความรัก ผมช่วยเธอปรับอารมณ์ และความคิดไม่ดีเหล่านี้ จนเธอค่อยๆดีขึ้นเรื่อยมา ... นำธรรมะเข้าหาเธอ เธอก็พยายามเจ้าใจจนเป็นคนดีขึ้นเรื่อยๆ ...
แต่สุดท้าย ก็มาถึงทางตัน เธอขอเลิกกับผม ด้วยเหตุผลว่า ... ผมไม่สามารถเป็นผู้นำทางธุรกิจเธอได้ ผมไม่สามารถช่วยให้เธอได้อาณาจักรความฝันนั้นของเธอ ... ผมเองไม่เชื่อว่าตัวเองทำไม่ได้ แต่อาจจะแค่ก้าวช้ากว่าเธอ แต่เราก็มีความสามารถที่วันนึงจะบรรลุฝันนั้นได้ ... แต่ความรู้สึกเธอคือ ผมไม่พยายามอะไรเลยเรื่องนี้ ...
เธอคิดแต่ว่าผมไม่รักเธอ เพราะถ้ารักจริง เธอต้องเห็นผลของความพยายามไปแล้ว แต่ผมพยายามเท่าที่ปัญญาผมมีขณะนี่แล้ว ... เธอไม่เชื่อว่าผมพยายาม ...
ผ่านมาเกือบ 4 ปี เราทะเลาะเรื่องนี้เรื่องเดียว แต่ตลอดๆ ... เธอประเมินผมเรื่องนี้ทุกไตรมาส และบอกว่าความดีอื่นใด ก็ไม่สามารถลบล้างความห่วยของผมข้อนี้ได้ เพราะเธอต้องการที่สุดในชีวิต ...
ภาพผมในความฝันเธอ คือ ผู้ชายเก่ง Smart ประสบความสำเร็จในธุรกิจอย่างมาก ใช้ชีวิตดีระดับ Top ...
เธอบอกเลิกแล้วครั้งนึง ผมมองภาพตามความเป็นจริง ว่าเธอ Expect ผมสูงเกินธรรมชาติ อาจมีผู้ชายแบบที่เธอว่า แต่ผมสุดปัญญา ณ ตอนนี้ ถ้าเธอทรมานที่ผมห่วยในสายตาเธอ ผมยอมเลิกก็ได้ เพื่อให้เธอเจอคนที่ใช่ ... แต่เธอก็บอกว่าผมเห็นแก่ตัว ยอมแพ้ ทิ้งปัญหา ... ซึ่งจริงๆไม่ใช่ความต้องการผมเลย ...
แต่พอผมบอกผมสู้ เธอก็หาว่าผม
โกหก หลอกให้เธอเชื่อว่าผมจะเปลี่ยนแปลงเป็นคนที่เธอหวัง ... แต่ก็ไม่เคยสร้างความสำเร็จให้เธอเสียที ...
ผมรู้ว่าเธอรักผมมาก มีหลายอย่างที่เธอยอมเปลี่ยนแปลงเพื่อผม และผมเห็นความพยายามนั้น ... แต่ในมุมกลับกัน เธอไม่เห็นความพยายามของผม ... เธอคิดว่าเธอพยายามเปลี่ยนแปลงอยู่ฝ่ายเดียว แต่ผมไม่เปลี่ยน ... ซึ่งจริงๆผมพยายาม แต่ปัญญามันคงยังไม่พอให้เกิดผล ...
แม้จะเลิกกันผมก็ไม่อยากให้เธอเสียใจ อยากให้เธอรู้ความจริงว่าผมรักเธอมาก ผมพูดตรงๆ เธอไม่ฟังแล้ว ... ผมอยู่ทู่ซี่ไม่ยอมเลิก เพื่อพิสูจน์ ก็ทำให้เธอทรมาน ... ผมเลิกเธอก็ทรมานว่าเธอมารักไอ้ผู้ชายเห็นแก่ตัวเฮงซวยนี้ได้ยังไง ...
ผมควรทำยังไงดี ให้ดีที่สุดสำหรับเธอครับ อยากขอความเห็นครับ ...
ขอบคุณครับ ...
เค้าอยู่กับเราแล้วทรมาน ถ้ารักเค้าต้องปล่อยไปจริงไหมครับ
เว้น แค่เรื่องเดียว ที่เราทะเลาะกันมาตลอด และผมยังทำให้เธอไม่ได้เสียที คือ ... เธอมีความฝันใหญ่ และต้องการทันที อยากประสบความสำเร็จในชีวิต เธออยากเป็นเจ้าของธุรกิจ ซึ่งเธอก็เก่งมาก ที่ทำจนเกิดจนได้ระดับหนึ่ง แต่ภาพที่เธอคิดไว้คือ ผมต้องเก่งกว่าหรือเท่ากับเธอ เพื่อสร้างอาณาจักรคู่ำปกับเธอ (ปัจจุบันผมเป็นลูกจ้าง รายได้ 6 หลัก แต่มีภาระใช้พอดีตัว ยอมรับว่าไม่พอทำให้ชีวิตดูดีมากมาย) ...
เธอเป็นผู้นำในเรื่องธุรกิจ แต่เธอมีข้อเสียคืออารมณ์และวิธีคิดต่อคนอื่นไม่ดี ... ผมช่วยเธอเรื่องธุรกิจตรงๆไม่ได้ ... แต่ด้วยความรัก ผมช่วยเธอปรับอารมณ์ และความคิดไม่ดีเหล่านี้ จนเธอค่อยๆดีขึ้นเรื่อยมา ... นำธรรมะเข้าหาเธอ เธอก็พยายามเจ้าใจจนเป็นคนดีขึ้นเรื่อยๆ ...
แต่สุดท้าย ก็มาถึงทางตัน เธอขอเลิกกับผม ด้วยเหตุผลว่า ... ผมไม่สามารถเป็นผู้นำทางธุรกิจเธอได้ ผมไม่สามารถช่วยให้เธอได้อาณาจักรความฝันนั้นของเธอ ... ผมเองไม่เชื่อว่าตัวเองทำไม่ได้ แต่อาจจะแค่ก้าวช้ากว่าเธอ แต่เราก็มีความสามารถที่วันนึงจะบรรลุฝันนั้นได้ ... แต่ความรู้สึกเธอคือ ผมไม่พยายามอะไรเลยเรื่องนี้ ...
เธอคิดแต่ว่าผมไม่รักเธอ เพราะถ้ารักจริง เธอต้องเห็นผลของความพยายามไปแล้ว แต่ผมพยายามเท่าที่ปัญญาผมมีขณะนี่แล้ว ... เธอไม่เชื่อว่าผมพยายาม ...
ผ่านมาเกือบ 4 ปี เราทะเลาะเรื่องนี้เรื่องเดียว แต่ตลอดๆ ... เธอประเมินผมเรื่องนี้ทุกไตรมาส และบอกว่าความดีอื่นใด ก็ไม่สามารถลบล้างความห่วยของผมข้อนี้ได้ เพราะเธอต้องการที่สุดในชีวิต ...
ภาพผมในความฝันเธอ คือ ผู้ชายเก่ง Smart ประสบความสำเร็จในธุรกิจอย่างมาก ใช้ชีวิตดีระดับ Top ...
เธอบอกเลิกแล้วครั้งนึง ผมมองภาพตามความเป็นจริง ว่าเธอ Expect ผมสูงเกินธรรมชาติ อาจมีผู้ชายแบบที่เธอว่า แต่ผมสุดปัญญา ณ ตอนนี้ ถ้าเธอทรมานที่ผมห่วยในสายตาเธอ ผมยอมเลิกก็ได้ เพื่อให้เธอเจอคนที่ใช่ ... แต่เธอก็บอกว่าผมเห็นแก่ตัว ยอมแพ้ ทิ้งปัญหา ... ซึ่งจริงๆไม่ใช่ความต้องการผมเลย ...
แต่พอผมบอกผมสู้ เธอก็หาว่าผม
ผมรู้ว่าเธอรักผมมาก มีหลายอย่างที่เธอยอมเปลี่ยนแปลงเพื่อผม และผมเห็นความพยายามนั้น ... แต่ในมุมกลับกัน เธอไม่เห็นความพยายามของผม ... เธอคิดว่าเธอพยายามเปลี่ยนแปลงอยู่ฝ่ายเดียว แต่ผมไม่เปลี่ยน ... ซึ่งจริงๆผมพยายาม แต่ปัญญามันคงยังไม่พอให้เกิดผล ...
แม้จะเลิกกันผมก็ไม่อยากให้เธอเสียใจ อยากให้เธอรู้ความจริงว่าผมรักเธอมาก ผมพูดตรงๆ เธอไม่ฟังแล้ว ... ผมอยู่ทู่ซี่ไม่ยอมเลิก เพื่อพิสูจน์ ก็ทำให้เธอทรมาน ... ผมเลิกเธอก็ทรมานว่าเธอมารักไอ้ผู้ชายเห็นแก่ตัวเฮงซวยนี้ได้ยังไง ...
ผมควรทำยังไงดี ให้ดีที่สุดสำหรับเธอครับ อยากขอความเห็นครับ ...
ขอบคุณครับ ...