เคยรู้สึกว่าตัวเองถูกละเลยมั้ยคะ

เราเป็นนักศึกษาอายุ21 แฟนเราอายุเท่ากันค่ะ คบกันมาประมาน2ปี ทะเลาะกันน้อยมาก แต่ที่เรารู้สึกบ่อยๆ และจะเจอประจำเลยก็คือเราจะถูกละเลยอยู่บ่อยๆ เราไม่เคยได้ของขวัญในเทศกาลต่างๆ วันเกิด วันวาเลนไทน์ หรือวันปีใหม่ แต่เราพยายามไม่เก็บมาคิดมากเพราะมันก็อาจจะเป็นแค่ของนอกกาย ยิ่งไปกว่านั้นคือเราไม่เคยออกไปเที่ยวไหน ด้วยกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว นอกจากการออกไปกินข้าวที่เดิม ร้านเดิมซ้ำไปซ้ำมาในทุกๆ วัน แม้แต่ในวันสำคัญหรือแม้กระทั่งวันพระหรือวันสำคัญๆ ก็ไม่เคยออกไปทำบุญด้วยกันเลยค่ะ ห้างใกล้บ้าน ทะเลแถวบ้านก็ไม่เคยพาเราไป เคยพูดหลายครั้งว่าเดี๋ยวเราไปกันนะบ่อยมาก หลายที่มาก แต่ก็ไม่เคยได้ไป ส่วนใหญ่ก็เห็นว่าเขาก็ไปกับเพื่อน กับครอบครัวเขา ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีเรา พอถึงเวลาจะไปทีไรเขาก็จะเลี่ยงที่จะไม่พูดเรื่องที่ว่าจะพาเราไปด้วยเลย โดยบอกว่าไว้เราค่อยไปวันหลังเนอะ ไว้คราวหน้า เราเคยขอไปเที่ยวด้วยซึ่งเป็นทริปของเพื่อนเขา ไปกาญจนบุรีกัน เขาก็ปฏิเสธเราโดยบอกว่า มันลำบากบ้างหละ มันไม่มีเพื่อนบ้างหละ ซึ่งเราก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร และอีกหลายครั้งที่เราเคยชวนไว้ว่าเดี๋ยวเราไปเที่ยวกันนะ เขาก็อารมเสียขึ้นมาแล้วบอกเราว่า ไม่อยากเที่ยว อยากเก็บตัง เรารู้สึกว่าเขาไม่พยายามทำอะไรเพื่อเราเลย อาจจะจริงที่เราสองคนยังเด็ก และยังไม่ได้มีเงินมากมายนักที่จะได้ออกไปเที่ยวที่ไหนหลายๆ ที่ด้วยกัน หรือแม้กระทั่งของขวัญสักชิ้นที่มอบให้ แต่เพียงแค่พาออกไปดูวิวทะเลสวยๆใกล้บ้าน หรือแค่ดอกไม้ที่เด็ดจากข้างทางมาให้เราในวันเกิดเรา แต่หากไม่มีอะไรให้เลย ขอแค่อวยพรให้กันมันก็รู้สึกพิเศษแล้ว
เราเริ่มไม่แน่ใจว่าเราเองรึเปล่าที่คิดมากอยู่คนเดียว หรือว่าเราถูกละเลยจริงๆ ใครมีประสบการณ์รบกวนแนะนำทีค่ะ เราอายุเท่านี้ คิดว่าเรายังเด็กไปมั้ยคะที่จะเรียกร้องอะไรเล็กๆ น้อยๆ จากเขาบ้าง