บอกก่อนเลยว่าตอนนี้ผมเป็นทหารกองประจำการสังกัดกองทัพเรือครับ ซึ่งปัจจุบันผลัดผมเสร็จสิ้นการฝึกหลักสูตรทหารใหม่ไปเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้แยกปฏิงานตามหน่วยต่างๆ
ส่วนตัวผมนั้นได้ถูกส่งมาปฏิงานบนเรือครับ เหนื่อยใช้ได้ แรกๆก็สนุกเพราะเรือออกบ่อย เวลาส่วนตัวก็เยอะหลังจากเลิกงาน (คงเป็นเพราะยังใหม่อยู่) บ้านก็ได้กลับทุกเดือน แต่มาช่วงหลังๆนี้ผมรู้สึกว่าผมเหนื่อยผมท้อกับงานที่ทำอยู่มาก รู้สึกคิดถึงบ้าน สาเหตุอาจเป็นเพราะเริ่มถึงจุดอิ่มตัวกับงานที่ทำรู้สึกว่าเราใช้ชีวิตวนลูปรอปลดประจำการไม่มีอะไรใหม่ ไม่มีอิสระห่างไกลบ้าน กลายเป็นความเบื่อหน่าย ท่านมีวิธีหรือแนวคิดจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงกับบ้างครับให้เรามีกำลังใจสู้ต่อ ตอนนี้ผมท้อมากๆ แต่ก็ต้องทำงานต่อไป
เวลาคุณเหนื่อยและท้อกับงานหรือชีวิตที่เป็นอยู่คุณมีแนวคิดยังไงกันบ้างครับที่ทำให้ตัวเองมีกำลังใจสู้ต่อไป
ส่วนตัวผมนั้นได้ถูกส่งมาปฏิงานบนเรือครับ เหนื่อยใช้ได้ แรกๆก็สนุกเพราะเรือออกบ่อย เวลาส่วนตัวก็เยอะหลังจากเลิกงาน (คงเป็นเพราะยังใหม่อยู่) บ้านก็ได้กลับทุกเดือน แต่มาช่วงหลังๆนี้ผมรู้สึกว่าผมเหนื่อยผมท้อกับงานที่ทำอยู่มาก รู้สึกคิดถึงบ้าน สาเหตุอาจเป็นเพราะเริ่มถึงจุดอิ่มตัวกับงานที่ทำรู้สึกว่าเราใช้ชีวิตวนลูปรอปลดประจำการไม่มีอะไรใหม่ ไม่มีอิสระห่างไกลบ้าน กลายเป็นความเบื่อหน่าย ท่านมีวิธีหรือแนวคิดจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงกับบ้างครับให้เรามีกำลังใจสู้ต่อ ตอนนี้ผมท้อมากๆ แต่ก็ต้องทำงานต่อไป