ผมเคยเรียนเอกอังกฤษครับ แต่ลาออกเพราะท้อ จึงมาเรียนทีอื่นซึ่งจบมาแล้วมีงานทำแน่นอน แต่ก็มีความคิดว่าอยากพัฒนาภาษาอังกฤษตัวเองอยู่ เพราะมีความฝันที่อยากทำงานต่างประเทศ หรือเกี่ยวข้องกับต่างประเทศ
เหตุที่ลาออกจากที่เดิมเพราะคิดว่าการเรียนการสอนในมหาวิทยาลัย เน้นการพัฒนาความสามารถของผู้เรียนด้วยการให้ผู้เรียนดึงศักยภาพที่ตนเองมีออกมา โดยแนะนำแนวทางให้บ้าง ซึ่งไม่ตอบโจทย์ผม ผมเรียนแบบ passive มาโดยตลอดและไม่ทราบแนวทางในการพัฒนาตนเอง เมื่อต้องศึกษาด้วยตัวเองเป็นหลักจึงท้อมาก
ข้อเสียอย่างหนึ่งของผมคือการไม่กล้าถาม ตอนนั้นมืดแปดด้าน เพราะไม่ทราบว่าจะผ่านวิชาต่างๆไปได้อย่างไร อาจารย์สอนนักเรียนทั้ง section 30-50 คนจะช่วยเราได้อย่างไร อีกทั้งตอนนั้นผมเบื่อการที่ต้องมาเรียนทุกวันแล้วต้องเตรียมความพร้อมของตัวเองในการออกมานำเสนอบ่อยๆ ผมพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ เวลานำเสนอก็อาศัยท่องจำ หรืออ่านกระดาษ ซึ่งในความจริงทำไม่ได้จะโดนหักคะแนน เมื่อลืมก็ไปต่อไม่เป็นก็ยืนเงียบ หรือพูดอึกๆอักๆ แต่เพื่อนในเซคมีควมคล่องแคล่วมาก พูดเหมือนออกมาจากความคิดโดยตรง ซึ่งผมทำไม่ได้
แต่เมื่อไม่นานมานี้ เมื่อมาเรียนที่ใหม่ ซึ่งการเรียนการสอนเป็นระดับต่ำกว่าปริญญาตรี ผมสอบภาษาอังกฤษได้ท็อป และคุยกับอาจารย์ชาวต่างชาติพอได้ จึงมีกำลังใจอยากจะเรียนเอกอังกฤษอีกครั้ง แต่ไม่คิดจะลาออกไปเรียนใหม่
ขอเรียนที่นี่ให้จบเพื่ออย่างน้อยก็รู้ว่าจะไม่ตกงานก่อน แต่หากจบแล้วผมเลือกที่จะทำงานเลยหรือไม่ก็ได้ จึงคิดว่าอาจจะแอดมิชชั่นเข้าไปเรียนเอกอังกฤษใหม่อีกรอบ โดยขึ้นปี 2 เทอม 2 เลย หรือว่าผมควรจะเรียนของมสธ.จะดีกว่า เพราะเรียนได้ตามอัธยาศัย แค่ต้องไปสอบ หรือจะเรียนด้วยตัวเองแบบไม่มีหลักสูตรเลยซึ่งกระทู้ที่แล้วก็พอจะมีหนทางบ้างว่าจะฝึกฝนตัวเองอย่างไร ถึงจะนิดหน่อยแต่ก็เป็นประโยชน์
เรื่องเงินถ้าเรียนมหาวิทยยาลัยเดิมค่าเทอมพ่อแม่ผมสามารถส่งเสียได้เพราะเทอมละ 10,000 บาท แต่ถ้ามสธ.ก็ประมาณ 4,000 บาทอันนี้ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยได้ซึ่งก็สามารถส่งเสียตัวเองเรียนได้ (จบไปแล้วเงินเดือนผมสตาร์ท 8,900 บาทไม่รวมค่าเวร) หรือจะเรียนด้วยตัวเองโดยใช้สื่อต่างๆ แต่ผมก็วางโปรแกรมการฝึกไม่เป็นว่าควรเรียนอะไรก่อน แล้วต้องทำอะไรบ้าง ก็จะหาความรู้ต่อไป จึงอยากทราบว่าแบบไหนจะเหมาะกับผม
ผมตั้งเป้าว่าภายใน 3 ปีจะต้องทำให้เก่งถึงขั้นที่สามารถขอทุนการศึกษาเพื่อไปเรียนต่างประเทศได้ และสามารถอยู่รอดได้เมื่ออยู่ต่างประเทศ และสุดท้ายคือสามารถเรียนจนจบได้ ไม่รู้ว่าเป้าหมายใหญ่เกินไปหรือเปล่าครับ แต่อย่างไรก็ตามช่วยแนะนำผมทีครับ
กรณีนี้เรียนภาษาอังกฤษเรียนในมหาวิทยาลัยหรือเรียนด้วยตัวเองดีกว่า
เหตุที่ลาออกจากที่เดิมเพราะคิดว่าการเรียนการสอนในมหาวิทยาลัย เน้นการพัฒนาความสามารถของผู้เรียนด้วยการให้ผู้เรียนดึงศักยภาพที่ตนเองมีออกมา โดยแนะนำแนวทางให้บ้าง ซึ่งไม่ตอบโจทย์ผม ผมเรียนแบบ passive มาโดยตลอดและไม่ทราบแนวทางในการพัฒนาตนเอง เมื่อต้องศึกษาด้วยตัวเองเป็นหลักจึงท้อมาก
ข้อเสียอย่างหนึ่งของผมคือการไม่กล้าถาม ตอนนั้นมืดแปดด้าน เพราะไม่ทราบว่าจะผ่านวิชาต่างๆไปได้อย่างไร อาจารย์สอนนักเรียนทั้ง section 30-50 คนจะช่วยเราได้อย่างไร อีกทั้งตอนนั้นผมเบื่อการที่ต้องมาเรียนทุกวันแล้วต้องเตรียมความพร้อมของตัวเองในการออกมานำเสนอบ่อยๆ ผมพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ เวลานำเสนอก็อาศัยท่องจำ หรืออ่านกระดาษ ซึ่งในความจริงทำไม่ได้จะโดนหักคะแนน เมื่อลืมก็ไปต่อไม่เป็นก็ยืนเงียบ หรือพูดอึกๆอักๆ แต่เพื่อนในเซคมีควมคล่องแคล่วมาก พูดเหมือนออกมาจากความคิดโดยตรง ซึ่งผมทำไม่ได้
แต่เมื่อไม่นานมานี้ เมื่อมาเรียนที่ใหม่ ซึ่งการเรียนการสอนเป็นระดับต่ำกว่าปริญญาตรี ผมสอบภาษาอังกฤษได้ท็อป และคุยกับอาจารย์ชาวต่างชาติพอได้ จึงมีกำลังใจอยากจะเรียนเอกอังกฤษอีกครั้ง แต่ไม่คิดจะลาออกไปเรียนใหม่
ขอเรียนที่นี่ให้จบเพื่ออย่างน้อยก็รู้ว่าจะไม่ตกงานก่อน แต่หากจบแล้วผมเลือกที่จะทำงานเลยหรือไม่ก็ได้ จึงคิดว่าอาจจะแอดมิชชั่นเข้าไปเรียนเอกอังกฤษใหม่อีกรอบ โดยขึ้นปี 2 เทอม 2 เลย หรือว่าผมควรจะเรียนของมสธ.จะดีกว่า เพราะเรียนได้ตามอัธยาศัย แค่ต้องไปสอบ หรือจะเรียนด้วยตัวเองแบบไม่มีหลักสูตรเลยซึ่งกระทู้ที่แล้วก็พอจะมีหนทางบ้างว่าจะฝึกฝนตัวเองอย่างไร ถึงจะนิดหน่อยแต่ก็เป็นประโยชน์
เรื่องเงินถ้าเรียนมหาวิทยยาลัยเดิมค่าเทอมพ่อแม่ผมสามารถส่งเสียได้เพราะเทอมละ 10,000 บาท แต่ถ้ามสธ.ก็ประมาณ 4,000 บาทอันนี้ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยได้ซึ่งก็สามารถส่งเสียตัวเองเรียนได้ (จบไปแล้วเงินเดือนผมสตาร์ท 8,900 บาทไม่รวมค่าเวร) หรือจะเรียนด้วยตัวเองโดยใช้สื่อต่างๆ แต่ผมก็วางโปรแกรมการฝึกไม่เป็นว่าควรเรียนอะไรก่อน แล้วต้องทำอะไรบ้าง ก็จะหาความรู้ต่อไป จึงอยากทราบว่าแบบไหนจะเหมาะกับผม
ผมตั้งเป้าว่าภายใน 3 ปีจะต้องทำให้เก่งถึงขั้นที่สามารถขอทุนการศึกษาเพื่อไปเรียนต่างประเทศได้ และสามารถอยู่รอดได้เมื่ออยู่ต่างประเทศ และสุดท้ายคือสามารถเรียนจนจบได้ ไม่รู้ว่าเป้าหมายใหญ่เกินไปหรือเปล่าครับ แต่อย่างไรก็ตามช่วยแนะนำผมทีครับ