เราโตมาในครอบครัวที่แม่เป็นคนต่างจังหวัดแต่มาเจอพ่อที่กรุงเทพพ่อเราเป็นคนมีฐานะแต่เราครอบครัวมีปัญหามาตั้งแต่เด็กทำให้ตระหนักได้ว่าการที่คบกับคนรวยก็ไม่ได้มีความสุขเสมอไปเราเป็นคนมีความคิดเป็นของตัวเองหัวไม่อ่อนตามใครทำให้เราเถียงกับแม่บ่อยๆเรื่องนี้ค่ะ แม่เราจะชอบปลูกฝังให้เราหาผัวฝรั่งตั้งแต่จำความได้ "โตขึ้นหาผัวฝรั่งนะลูก" เราก็ไม่ได้แคร์อะไรเพราะส่วนตัวชอบฝรั่งอยู่แล้วชอบเพราะเรื่องวัฒนธรรมและอะไรหลายๆอย่างไม่ใช่เรื่องเงินแม่เราไม่เคยสอนเราว่าเรียนให้จบโตมาจะได้มีงานมีเงิน แม่เราชอบสอนแต่ว่า หาผัวรวยๆเขาจะได้ส่งเรียนแต่งงานไปเลย *จขกท อายุแค่ 16 ปีเองนะคะ* พอเราเถียงว่าตอนนี้จะคบกับใครก็ขอให้มันเป็นรักวัยรุ่นไปก่อนยังไม่คิดถึงตรงนั้นค่าเทอมมันเป็นหน้าที่ของพ่อแม่อยู่แล้วเราจะไปโยนภาระให้คนอื่นทำไมเขาก็มีพ่อมีแม่มีหน้าที่มีค่าใช้จ่ายเหมือนกัน แม่ก็จะพูดว่า ไม่ต้องไปสนใจมันหรอกเนี่ยข้างบ้านเนี่ยมันอายุแค่ 15 มันหาผัวฝรั่งแก่กว่ามันตั้งเยอะผัวมันเซ็นเช็คให้เป็นล้านไปซื้อบ้านให้แม่มันอยู่มันไม่เห็นแคร์อะไรเลย เราส่ายหัวกับการสอนของแม่เลยเราเถียงอะไรเขาก็จะด่าอย่างเดียวหาว่าไม่ฟังเขาหาว่าเราเถียงทั้งๆที่เราไม่ได้มีความคิดแบบนั้นเลยอะไรๆแม่ก็จะชอบให้เราขอเงินแฟนเราตลอด(แต่เราไม่เคยขอนะ)เราไม่รู้ว่าเราจะทำไงดีให้แม่เลิกสอนเราแบบนี้เราพูดอะไรเขาก็ไม่ฟังเลยคำก็ผัวรวยสองคำก็ผัวรวย จขกท ไม่ต้องการผัวรวยเลยค่ะ จขกท ต้องการเรียนและทำงานหาเงินด้วยตัวเองมากกว่าแต่แม่ก็ไม่ฟังเลยแม่ชอบพูดแต่ว่าใครไม่มาขอไม่มาแต่งให้เลิกไปให้หมด
เราไม่โอเคกับคำสอนของเขาเลยควรทำไงดีคะ?
บางทีเราก็น้อยใจเพราะพ่อแม่เพื่อนเราไม่เคยสอนแบบนี้เลยเคนนั่งรถกลับบ้านกับเพื่อนแม่เขาสอนว่า ตั้งใจเรียนโตขึ้นจะได้ทำงานนะลูก เราน้ำตาไหลเลยเราอยากมีแม่ที่สอนเราแบบนั้นบ้าง
แม่เราชอบสอนให้ขอเงินจากผู้ชายอย่างเดียวทำไงดีคะ?
เราไม่โอเคกับคำสอนของเขาเลยควรทำไงดีคะ?
บางทีเราก็น้อยใจเพราะพ่อแม่เพื่อนเราไม่เคยสอนแบบนี้เลยเคนนั่งรถกลับบ้านกับเพื่อนแม่เขาสอนว่า ตั้งใจเรียนโตขึ้นจะได้ทำงานนะลูก เราน้ำตาไหลเลยเราอยากมีแม่ที่สอนเราแบบนั้นบ้าง