ขออนุญาตเริ่มเรื่องเลยนะคะ (พิมพ์ในมือถือค่ะ) วันนี้เป็นวันครบรอบ 5 ปีที่คบกับแฟนมาค่ะ ตลอดเวลา 5 ปีนี้จะเป็นเราที่เป็นฝ่ายทำของขวัญ เซอร์ไพส์ บอกรัก ต่างๆกับแฟนค่ะ
วันนี้เลยเหนื่อยหน่ายที่จะเป็นฝ่ายกระตือรือล้นอยู่ฝ่ายเดียว เลยเงียบๆไปซะ ไม่พูดถึง เข้าเรื่องเลยน้าา คือเมื่อตอนบ่ายเราเลิกงานปกติถ้าเราเวรเช้า เราจะมาทำงานเอง (ขับมอเตอร์ไซค์) แต่เมื่อเช้าแฟนมาส่งเพราะฝนตกหนักค่ะ พอเลิกงานเราก็รอแฟนมารับ จน14:58 น. แฟนก็ยังไม่โทรตามเราไปที่รถ เราเลยส่งไลน์หา ปรากฏว่าแฟนกำลังกินเหล้าฉลองรับตำแหน่งใหม่กับเพื่อนและหัวหน้าอยู่ เลยมารับเลท เราก็โอเค ไม่ซีเรียส
แต่เรื่องเกิดตอนอยู่บนรถแล้วค่ะ แฟนเราขอกลับไปกินเหล้ากับเพื่อนต่อจนถึง19:00น. ทั้งๆที่สภาพตอนนั้นคือ พูดลิ้นพันกัน มือไม้อ่อน สติน้อยกว่าปกติ เราเลยโมโหว่ายังจะกลับไปอีกเหรอ ทั้งๆที่สภาพแย่แล้ว
แล้วแฟนเรายังบอกอีกว่า พอกินกับหัวหน้าเสร็จจะกลับมากินที่บ้านกับเพื่อนต่อ เรายิ่งโมโหยิ่งขึ้นค่ะ จนบอกไปว่า "หัวหน้ามันไม่มีปัญญาดูแลตัวเองเหรอ โตเป็นควายขนาดนี้ จะ-ทำอะไรนักหนาเหล้า" ด้วยความทั้งห่วงแฟนที่สภาพแบบนั้น แถมในใจเองก็อยากอยู่กับแฟนในวันสำคัญของเราค่ะ
แฟนเราโกรธเรามาบวกกับความเมาเขาก็ทั้งด่า ทั้งตะคอกเรา พีคสุดคือ"ตบหน้า"เราค่ะ ไม่แรงเท่าไหร่ แต่เจ็บที่หัวใจที่สุดเลยค่ะ
เขาก็ด่าเราต่างๆนาๆเราก็อึ้งอยู่ จึงเงียบไป ยิ่งทำให้เขาโมโหค่ะ จนเกือบตะถึงบ้านเขาก็ตั้งสติแล้วขอโทษเรา แต่เราก็ยังเงียบอยู่ค่ะ
เข้าไปในบ้านแฟนก็พยายามมาขอโทษ เราทนไม่ไหวน้ำตาไหลออกมา แต่ก็ไม่พูดอะไรค่ะเงียบเพื่อให้เขาคุมสติ แต่เปล่าเลยค่ะเขายิ่งหงุดหงิดไม่มีสติเลย โมโหเราจนต้องไปหยิบมีดมากองไว้ต่อหน้าเรา เราก็เงียบอย่างเดียว จนเขาไม่ไหวคว้าเอาหมวกกันน็อคอันใหญ่ที่บิ๊กไบค์ใช้จะมาฟาดเรา เราเลยพูดออกมาว่านี่เขาเป็นอะไร?
เขาก็ไม่หยุดพยายามจะฟาดเราให้ได้ แค่ทำท่าจะฟาดค่ะ จนเราร้องไห้โหเพราะกลั้นไม่ไหว เขาเลยเดินหนีไปร้องไห้ที่หน้าบ้าน พักใหญ่กลับมา
บอกกับเราว่า เราควรจะคุยกันใหม่ ตัดสินใจกันใหม่เรื่องแต่งงานนะ ในใจเรานี่เหมือนโดนมีดแทงแล้วบิดมีด เจ็บปวดมาก เราไม่มีน้ำตาสักหยดค่ะ เพราะเราอึ้ง อึดอัด หน้าชาไปหมด เขาพูดวนๆอยู่แต่เรื่องที่ว่า เขาเบื่อเรา มีแต่จะต้องมาทนเรา ต้องยอมตามใจเรา ฝืนใจตัวเองมานาน ตลอดเวลาไม่มีความสุขเลย พูดวนอยู่แบบนี้ซ้ำๆ ยิ่งตอกย้ำเราค่ะ
มาถึงจุดนี้ เราปล่อยให้เขากลับไปกินเหล้าต่อแล้ว แล้วเรามาทบทวนกับตัวเองอีกที เราควรอยู่ต่อไปรึเปล่าค่ะ เพราะก่อนเขาจะออกไปเขาก็อารมณ์ดีขึ้นแล้วค่ะ เรากลัวว่าพอเขาจะกลับมา เขาก็จะกลับมาทนเราอีก ไม่มีความสุขอีก
ในใจเราก็คิดว่าเขาคงเมา พอหายเมาคงดีขึ้นคงกลับมาเป็นคนดีน่ารักกับเราเหมือนเดิม แต่ก็นั้นแหละค่ะ กลัวเขาจะกลับมาพูดแบบเดิมอีกว่าก็ทนมาตลอด ไม่เคยมีความสุข
**ส่วนเรื่องแต่งงาน เขาเป็นคนบอกฝ่ายครอบครัวเขาเองว่าอยากแต่งงานกับเรา แพลนจะแต่งมกราคมปีหน้าค่ะ ของยังไม่ได้เตรียมอะไรมากมายไว้
**นิสัยปกติของเขา เขาจะตามใจเราตลอด ห่วงเราตลอด เวลาเราขึ้นเวรบ่าย ดึก เขาจะซื้อข้าวซื้อน้ำมาให้ตลอด อันนี้เขาทำของเขาเอง เราไม่ได้บังคับ เขารักสัตว์ที่บ้านเรามีหมาสามตัว พูดจาดี แทนตัวเองกับแม่ว่าหนู อายุเลขสามแล้วค่ะ เป็นข้าราชการ เรียกเราว่าที่รักๆทุกคำ ทุกอย่างไม่เหมือนคนที่ไม่รักกันเลยค่ะ (หรือเพราะเราไม่สนใจว่าเขาจะคิดอะไรเลยไม่รู้ว่าที่จริงแล้วเขาทนเรามาตลอด)
**ขอความกรุณา เป็นที่ปรึกษาให้เราทีค่ะ เราไม่อยากพูดเรื่องนี้กับใคร เพราะคนอื่นๆเขามักจะบอกเสมอว่าคู่เราน่าอิจฉามาก เราเองก็คิดว่าเราเจอสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว เราคิดผิดใช่ไหมค่ะ
**กระทู้แรกในชีวิตค่ะ**
วันนี้วันครบรอบ 5 ปี ปีหน้ากำลังจะแต่งงานค่ะ
วันนี้เลยเหนื่อยหน่ายที่จะเป็นฝ่ายกระตือรือล้นอยู่ฝ่ายเดียว เลยเงียบๆไปซะ ไม่พูดถึง เข้าเรื่องเลยน้าา คือเมื่อตอนบ่ายเราเลิกงานปกติถ้าเราเวรเช้า เราจะมาทำงานเอง (ขับมอเตอร์ไซค์) แต่เมื่อเช้าแฟนมาส่งเพราะฝนตกหนักค่ะ พอเลิกงานเราก็รอแฟนมารับ จน14:58 น. แฟนก็ยังไม่โทรตามเราไปที่รถ เราเลยส่งไลน์หา ปรากฏว่าแฟนกำลังกินเหล้าฉลองรับตำแหน่งใหม่กับเพื่อนและหัวหน้าอยู่ เลยมารับเลท เราก็โอเค ไม่ซีเรียส
แต่เรื่องเกิดตอนอยู่บนรถแล้วค่ะ แฟนเราขอกลับไปกินเหล้ากับเพื่อนต่อจนถึง19:00น. ทั้งๆที่สภาพตอนนั้นคือ พูดลิ้นพันกัน มือไม้อ่อน สติน้อยกว่าปกติ เราเลยโมโหว่ายังจะกลับไปอีกเหรอ ทั้งๆที่สภาพแย่แล้ว
แล้วแฟนเรายังบอกอีกว่า พอกินกับหัวหน้าเสร็จจะกลับมากินที่บ้านกับเพื่อนต่อ เรายิ่งโมโหยิ่งขึ้นค่ะ จนบอกไปว่า "หัวหน้ามันไม่มีปัญญาดูแลตัวเองเหรอ โตเป็นควายขนาดนี้ จะ-ทำอะไรนักหนาเหล้า" ด้วยความทั้งห่วงแฟนที่สภาพแบบนั้น แถมในใจเองก็อยากอยู่กับแฟนในวันสำคัญของเราค่ะ
แฟนเราโกรธเรามาบวกกับความเมาเขาก็ทั้งด่า ทั้งตะคอกเรา พีคสุดคือ"ตบหน้า"เราค่ะ ไม่แรงเท่าไหร่ แต่เจ็บที่หัวใจที่สุดเลยค่ะ
เขาก็ด่าเราต่างๆนาๆเราก็อึ้งอยู่ จึงเงียบไป ยิ่งทำให้เขาโมโหค่ะ จนเกือบตะถึงบ้านเขาก็ตั้งสติแล้วขอโทษเรา แต่เราก็ยังเงียบอยู่ค่ะ
เข้าไปในบ้านแฟนก็พยายามมาขอโทษ เราทนไม่ไหวน้ำตาไหลออกมา แต่ก็ไม่พูดอะไรค่ะเงียบเพื่อให้เขาคุมสติ แต่เปล่าเลยค่ะเขายิ่งหงุดหงิดไม่มีสติเลย โมโหเราจนต้องไปหยิบมีดมากองไว้ต่อหน้าเรา เราก็เงียบอย่างเดียว จนเขาไม่ไหวคว้าเอาหมวกกันน็อคอันใหญ่ที่บิ๊กไบค์ใช้จะมาฟาดเรา เราเลยพูดออกมาว่านี่เขาเป็นอะไร?
เขาก็ไม่หยุดพยายามจะฟาดเราให้ได้ แค่ทำท่าจะฟาดค่ะ จนเราร้องไห้โหเพราะกลั้นไม่ไหว เขาเลยเดินหนีไปร้องไห้ที่หน้าบ้าน พักใหญ่กลับมา
บอกกับเราว่า เราควรจะคุยกันใหม่ ตัดสินใจกันใหม่เรื่องแต่งงานนะ ในใจเรานี่เหมือนโดนมีดแทงแล้วบิดมีด เจ็บปวดมาก เราไม่มีน้ำตาสักหยดค่ะ เพราะเราอึ้ง อึดอัด หน้าชาไปหมด เขาพูดวนๆอยู่แต่เรื่องที่ว่า เขาเบื่อเรา มีแต่จะต้องมาทนเรา ต้องยอมตามใจเรา ฝืนใจตัวเองมานาน ตลอดเวลาไม่มีความสุขเลย พูดวนอยู่แบบนี้ซ้ำๆ ยิ่งตอกย้ำเราค่ะ
มาถึงจุดนี้ เราปล่อยให้เขากลับไปกินเหล้าต่อแล้ว แล้วเรามาทบทวนกับตัวเองอีกที เราควรอยู่ต่อไปรึเปล่าค่ะ เพราะก่อนเขาจะออกไปเขาก็อารมณ์ดีขึ้นแล้วค่ะ เรากลัวว่าพอเขาจะกลับมา เขาก็จะกลับมาทนเราอีก ไม่มีความสุขอีก
ในใจเราก็คิดว่าเขาคงเมา พอหายเมาคงดีขึ้นคงกลับมาเป็นคนดีน่ารักกับเราเหมือนเดิม แต่ก็นั้นแหละค่ะ กลัวเขาจะกลับมาพูดแบบเดิมอีกว่าก็ทนมาตลอด ไม่เคยมีความสุข
**ส่วนเรื่องแต่งงาน เขาเป็นคนบอกฝ่ายครอบครัวเขาเองว่าอยากแต่งงานกับเรา แพลนจะแต่งมกราคมปีหน้าค่ะ ของยังไม่ได้เตรียมอะไรมากมายไว้
**นิสัยปกติของเขา เขาจะตามใจเราตลอด ห่วงเราตลอด เวลาเราขึ้นเวรบ่าย ดึก เขาจะซื้อข้าวซื้อน้ำมาให้ตลอด อันนี้เขาทำของเขาเอง เราไม่ได้บังคับ เขารักสัตว์ที่บ้านเรามีหมาสามตัว พูดจาดี แทนตัวเองกับแม่ว่าหนู อายุเลขสามแล้วค่ะ เป็นข้าราชการ เรียกเราว่าที่รักๆทุกคำ ทุกอย่างไม่เหมือนคนที่ไม่รักกันเลยค่ะ (หรือเพราะเราไม่สนใจว่าเขาจะคิดอะไรเลยไม่รู้ว่าที่จริงแล้วเขาทนเรามาตลอด)
**ขอความกรุณา เป็นที่ปรึกษาให้เราทีค่ะ เราไม่อยากพูดเรื่องนี้กับใคร เพราะคนอื่นๆเขามักจะบอกเสมอว่าคู่เราน่าอิจฉามาก เราเองก็คิดว่าเราเจอสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว เราคิดผิดใช่ไหมค่ะ
**กระทู้แรกในชีวิตค่ะ**