สวัสดีเพื่อนชาวพันทิป เราเป็นคุณแม่ลูก 1 (คุณพ่อน้องทำงานอยู่ระยองกลับบ้านเสาร์- อาทิตย์) ซึ่งตอนนี้ลูกชายอายุ 16 กำลังเข้าสู่วัยรุ่นเต็มตัวเลยค่ะ การเลื้ยงลูกเราเลี้ยงแบบธรรมดา ไม่บังคับ ไม่ชี้ทางให้ลูกว่าลูกต้องทำแบบนั้นแบบนี้ แต่จะให้ลูกคิดเองและเราก็คอยให้คำแนะนำมองเค้าใช้ชีวิตแบบห่างๆ ถ้าเห็นสิ่งไหนที่ลูกทำไม่ถูกไม่ควรเราก็แค่เตือน มีทำโทษบ้างบางครั้ง แต่ไม่เคยตี He เริ่มเกเรและไม่ฟังผู้ใหญ่ตั้งแต่อยู่ ม.2 เทอม 2 He ติดเพื่อนการเรียนเริ่มแย่ลง จากเมื่อก่อน ครองลำดับสอบได้ที่ 1-5 มาตลอดเราก็พอใจนะ พอมา ม.2 ตอนปลาย เกรดตกฮวบ จาก 2.98 ลงมาเหลือ 1.98 เราเห็นเกรดลูกก็เลยเรียกมาจับเข่าคุยเลยค่ะ ว่าลูกมีปัญหาไรมั้ย การเรียนติดตรงไหน อ่อนวิชาไหน อยากเรียนอะไรเพิ่มมั้ย He บอกไม่ครับพร้อมบอกเราว่าเทอมหน้าผมจะพยายามทำให้ดีกว่านี้ เราก็โอเค (ไม่ได้คำตอบว่าทำไมถึงเกรดตก ในใจอยากถามให้ได้คำตอบแต่ช่างเถอะ) แล้วตอบกลับไปว่าพยายามนะลูก แถมชู 2 นิ้วให้ "สู้สู้" มา ม.3 เทอมแรก He ก็ยังติดเพื่อนเหมือนเดิม แต่ He ก็ยังมีอ่านหนังสือบ้างเราก็ปล่อย พอถึงเวลาสอบ เกรดออกมา !!!!!!!!! แม่ เจ้าาาาาาาา 1.56 อิแม่นี่อยากจะร้องให้ดังๆ เสียใจลึกๆ คิดในใจทำไมถึงเป็น แบบนี้ ถาม He ไม่ได้รับคำตอบเช่นเดิม เงียบบบบบบบบบ (ตอนนั้นอารมณ์ประมาณมองออกไปนอกบ้านเห็นต้นมะยม อยากจะวิ่งไปรูดก้านตั้งแต่ปลายต้นลงมาถึงโคนต้น ฟาดดดดดดเข้าให้ ) แต่ก็แค่คิด สรุปวันนั้นก็ไม่ได้คำตอบเช่นเดิม เช้ามาอิแม่นี่ทนมาทั้งคืนล่ะไม่ไหวววแล้วววว บุกพบอาจารย์ที่โรงเรียนเลยจ้า นั่งคุยกับอาจารย์เกือบชั่วโมง สรุปได้ว่า He ติดเพื่อนที่อยู่นอกรั้วโรงเรียน งานไม่ส่ง กิจกรรมไม่เข้า แถมโดดเรียนอีกตะหาก อิแม่ คิด คิด คิด ทำงัยต่อดีล่ะทีนี้เหมือนจะหนักหนาสาหัสแล้ว เลยปรึกษากับอาจารย์เรียกมาคุยต่อหน้ากันว่ายังงัยอะไร สรุปจบที่ว่า *ผมจะปรับปรุงตัวครับ* โอเคร อิแม่ ให้อภัยพร้อมให้กำลังใจลูกเช่นเคย สู้สู้ ระยะเวลาผ่านไป..............เทอมสุดท้ายแล้วจะจบ ม.3 แล้วค่ะ ข้ามมาผลสอบเลยนะค่ะเป็นที่น่าประทับใจยิ่งนัก เห็นแล้วอิแม่น้ำตาไหลพรากๆๆ เกรดเฉลี่ย 0.98 ติด ร 2 ตัว มผ.1 ตัว 0 (9) ตัว โอ้แม่เจ้าาาาาาาาา นี่ลูกเรียนหนังสือหรอค่ะนี่ อยู่ไม่ได้แล้วววววว อิแม่วิ่งหาอาจารย์คนเดิม ปรึกษากันว่าจะทำงัยน้องยังพอมีโอกาสแก้ตัวมั้ย จะแก้ที่ติดอยู่ทันมั้ย อาจารย์ท่านก็ดีเหลือเกินพาเราเดินไปพบอาจารย์ที่สอนแต่ล่ะวิชาที่ He ติดอยู่ทั้งหมด แล้วของานให้น้องไปทำเพื่อเป็นคะแน+ กับผลคะแนนสอบแก้ตัว ทุกท่านอยากให้จบกันทุกคนก็ให้งานมา เราก็รับมาให้ He ทำช่วยบ้างเล็กน้อยเพราะอยากให้ลูกจบ สรุปทั้งเดือนช่วงปลายมีนา- เมษา อิแม่ต้องลางาน ไปควบคุมลูกทำงานส่งครู และพาลูกเดินส่งครบทุกวิชา ละแล้ว He ก็จบมาอย่างกระท่อนกระแท่นด้วยเกรดเฉลี่ย 1.50 หลังจากนั้น He ก็ขอเรียนสายช่างยนต์ ด้วยที่ตัวเองจบทีหลังเพื่อนและไม่ได้วางแผนการเรียนต่อไว้ อีกอย่างสายช่างแถว กทม.ค่อนข้างอันตราย ด้วยนิสัย He ชอบตามเพื่อน ยายเลยให้ไปอยู่กับท่านที่ ต่างจังหวัด พร้อมกับให้คำมั่นสัญญากับเราว่าจะตั้งใจเรียนจะเริ่มต้นใหม่ จะไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจ ไอ้เราก็ชื่นใจที่เห็นลูกมุ่งมั้น พูดออกมาแบบนี้ เรียนไปเทอมแรกไม่มีไร เริ่มแระ เทอม 2 มีจดหมายขาดเรียนมาหาที่บ้าน พอถามก็บอกอาจารย์ไม่เชคชื่อบ้าง เข้าช้าบ้าง แข่งกีฬาสีบ้าง ไม่มีเรียน สารพัดจะบอก อ่ะยอมเชื่อ แต่ก็ยังมีจดหมายขาดเรียนมาอยู่เรื่อยๆ รอบนี้ก็เดือดร้อนถึงอาจารย์ซิค่ะ โทรหาอาจารย์ถามกันตรงๆ อาจารย์บอกเลยว่า ตามรายงานที่คุณแม่ได้รับเลยครับ เพราะครูทุกคนที่สอนเชคชื่อตลอดวันไหนครูไม่ว่าก็จะแจ้งไปทางห้องวิชาการ รายงานเด็กขาดเรียนจะไม่ถึงผู้ปกครอง คิด คิด คิด (ครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้) ถาม He He บอกขอโทษขอโอกาสอีก อ๊ะอิแม่ให้ค่ะโอกาสแม่มีให้เสมอถ้าลูกสัญญาว่าจะไม่ทำตัวเหลวไหลอีก หลังจากนั้นก็มีรายงานขาดเรียนมาเรื่อยๆนะค่ะ จนเรานี่เหมือนคนอมทุกข์ไม่ยิ้มแย้มกับใครเครียดมากค่ะ กับลูกคนนี้ ล่าสุดไม่นานมานี้ ยายโทรมาบอกว่าพาผู้หญิงมานอนที่บ้าน จุดนี้ กดอารมณ์ไม่อยู่เลยค่ะ โทรไปถาม He ว่าพาใครมานอนด้วย He ตอบ *แฟน* ได้ยินแค่นั้นแระค่ะ ระเบิดลงตู้มใหญ่เลย หลุดพูด กู กับลูกเลย เราทั้งด่าทั้งร้องไห้ เหมือนคนบ้าเลยจริงๆ เลยอยากถามเพื่อนๆที่มีลูกวัยนี้ ว่าเป็นงัยบ้าง แล้วถ้าเจอแบบนี้รับมือกันยังงัยบ้างค่ะ
ใครมีลูกชายวัยรุ่นอายุ 15-17 ปีบ้างมาแชร์กัน