สวัสดีครับ คือเราจ่ายเงินเข้าไปดูหนังในที่สาธารณะ เราไม่รบกวนสิทธิคนอื่น เราก็ไม่อยากให้คนอื่นมารบกวนสิทธิเรา
เป็นคนดูหนังเดือนละ 4 เรื่อง โดยเฉลี่ย มา 4 ปีกว่าแล้ว ดูกระหน่ำจนมี Firstclass ของ Major
ก่อนหน้านั้นก็ดูเป็นระยะๆ มาตั้งแต่สมัยเด็กๆ เพราะแม่เราชอบดูหนังโรง มั่นใจว่าเจนสนาม รู้มารยาทดีระดับนึงแน่ๆ
นี่เป็นคนปิดเสียงมือถือ ไม่รับสายในโรงหนัง ปิดแสงหน้าจอมืดสุด แต่จะไม่ปิดมือถือนะครับ เผื่อกรณีฉุกเฉิน
คนในครอบครัวเกิดเหตุอะไรขึ้น (คงไม่ดีแน่ถ้าคนที่เรารัก เป็นอะไรไม่คาดฝันแล้วเราไม่รู้เรื่องเพียงเพราะดูหนังเรื่องนึงอยู่)
กรณีนี้เรามองว่าเผื่อฉุกเฉินเราก็ลุกออกจากโรงไปได้ แค่นั้น ซึ่งก็หยิบดูแป๊ปๆ 1-2 วิตอนหนังเป็น scene สว่างๆ เท่านั้น
เพื่อไม่ให้แสงมือถือที่ยังพอมีอยู่ไปรบกวนคนอืน
เราไม่ลุกเข้าห้องน้ำ ระวังเท้าไม่ให้โดนเบาะหน้าสุดชีวิต และกินขนมกับน้ำน้อยจน นับครั้งได้
ระวังการเกิดเสียงกรอบแกรบจากถุงหรืออะไรใดๆที่ถือเข้าไปแม้แต่ซิบกระเป๋า
ซึ่งเหตุการณ์ล่าสุดเจอโคตรแปลก แบบที่นานๆ เจอที แต่รายนี้หนักสุด
เมื่อวานดู Downsizing ที่เมกะบางนา ที่เจอคือ หัวเราะเกินเหตุ หนังไม่ได้ตลกอะไรเบอร์นั้น แรกๆ นางยังปกติดี
ผ่านไปสักระยะ เริ่มหัวเราะมากขึ้นฉากที่น่าจะแค่ยิ้มๆ คนทั้งโรงก็เงียบๆ มีนางคนนี้ขำระเบิดอยู่คนเดียว แฟนนางก็ขำแต่ไม่มากเท่า แค่หัวเราะในลำคอ
บางทีนางขำหนักมากจนแฟนต้องเอามืดมาคอยปิดปาก จนเราคิดว่านางเป็นโรคอะไรสักอย่างที่หยุดขำไม่ได้หรือเปล่า
ไอเรานี่โคตรรำคาญ อยากหันไปถามว่าเป็นไรมากไหม? ก็เกรงใจว่าจะมีเรื่องมีราวกันจนรบกวนคนอื่น ก็พยายามอดทน
เพราะถ้ามีเรื่องซะแล้วเป็นคนใจร้อน ประกอบกับแฟนนางก็พยายามปรามเบาๆ อยู่ แต่นางก็ขำอยู่นั่น
จนสักพักเราทนไม่ได้หันมาบ่นกับแฟนตัวเองเสียงดังหน่อยๆว่า "มันจะขำไรนักหนาวะ ขำจนฟังหนัง ดูหนังไม่รู้เรื่องแล้ว รำคาญญญ..."
นางก็เงียบๆไปบ้าง เราหันไปมองหลายรอบก็ไม่รู้เรื่องรู้ราว ช่วงบางฉากดราม่า นางก็ขำ... นี่แบบโคตรเพลีย
หนังไม่ขำแล้วคนข้างๆขำนี่
ตกใจนะว่าอิข้างๆนี่เปนไร คืออย่างถ้าหนังมันสื่อไปทางมุขตลก ไม่วาเราจะขำมากขำน้อยหรือแค่ยิ้มๆ
เรายังรู้ว่าเออเด๋วฉากนี่ต้องมีคนขำบ้างแหล่ะ
คือไม่เข้าใจคนพวกนี้ว่า เข้าไปดูกันแบบคนปกติไม่ได้หรอ? หรือไม่ค่อยได้ดูหนังโรง เลยไม่รู้ว่าต้องปฏิบัติตัวยังไง
นี่ไม่ใช่ที่บ้าน ดังนั้นก็ต้องควบคุมตัวเองให้ไม่รบกวนคนอื่น
ตัวอย่างแย่ๆ อื่นๆ ที่เจอมา เช่น
1. พากย์ + โม้ คือนั่งพูดๆ เล่าๆ ให้คนข้างเปนฉากๆ พูดเสียงดังพูดตลอดเรื่อง บางทีดูแล้วก็สปอยล์
2.เตะเบาะ คือนี่รู้นะว่าบางทีเบาะบางอันมันชำรุดเก่า เลยเอนเกินไป ถ้าเป็นเบาะเราเอง เราก็จะพยายาม หดขาให้โดนเบาะคนหน้าให้น้อยที่สุด
แต่บางคนนี่ คือกระแทกแบบ กึกกักๆ ตลอดเรื่อง ชนิดที่จนต้องหันไปต่อว่าอยู่ร่ำไป ยังโชคดี ที่ส่วนมาก ขอโทษแล้วหยุดทำ
3.เขย่าขา นอนกรน อันนี้ก็ตามนั้น ทนไม่ได้ก็ต้องหันไปว่า
4.เคี้ยวขนมเสียงดังมาก แบบไม่ได้กรุบกรับพองามเข้าใจได้ แต่มาชนิดว่ามุมมาม กรวบกราบ แจ๊บๆ มาเต็ม ดังข้ามแถวมาเลย
อยากถามว่าซื้อในซุปเปอร์ไปเวฟกินที่บ้านไหม?
5.อันนี้หายากนานๆเจอที พวกแถวหน้าเราที่ชอบชะโงกหัวไปนั่งก้มหน้าดู คือมุม โรงหนังมันออกแบบมาให้ นั่งพิง เพื่อไม่บังคนหลัง
อิห่านพวกนี้ ไม่รู้ไขข้อไม่ดีหรืออะไร ถ้ารู้ว่ามีปัญหาทำไมไม่นั่งแถว A ไป จะตีลังกาดูก็คงไม่มีใครว่า คือมันบังส่วนล่างของจอ บัง sub
บางทีต้องสบถว่าบังอะไรนักหนาวะ บางคนก็รู้ตัว บางคนก็ทำต่อ แบบไม่ทุกข์ร้อน
6.ขอเพิ่มพวกหอบเด็กๆ เข้ามาดูด้วย พวกนี้ถ้าอบรมให้ลูกอยู่สงบไมได้ แนะนำรอหนังออกจากโรงแล้วหาแผ่นไปเปิดให้ลูกดูที่บ้านดีกว่า
บ้างเล่น บ้างอยู่ไม่สุข เสียงดัง งอแง ถามทั้งเรื่อง พ่อนั่นอะไร แม่ไอนั่นไปไหน เจื้อแจ้ว เหมือนนั่งอยู่บ้าน
คือนี่ดูหนังแต่เด็กไม่ค่อยถาม ไม่ค่อยพูดนะ เพราะแม่ดุว่าห้ามเสียงดังในโรงมาแต่เด็กๆ ถ้าอยากรู้ให้กระซิบที่หูเบาๆ ไม่ใช่พูดเต็มเสียง
ไม่เกรงใจใคร แล้วพ่อแม่เด๋วนี้บางคนถือหางลูกหยั่งกะอะไรดี แตะต้องไม่ได้ ว่าไม่ได้ มีเรื่องเกือบทุกราย ที่มีเหตุต้องตำหนิเด็กกัน
เกือบจะมีเรื่องกับมนุษย์ดูหนัง lv.1 พวกนี้หลายครั้ง อดทนอดกลั้นสุดๆครับ
เคยอารมเสียหนักๆ ในโรงหนังเพราะพฤติกรรมแย่ๆ ในโรงหนังกันไหมครับ
เป็นคนดูหนังเดือนละ 4 เรื่อง โดยเฉลี่ย มา 4 ปีกว่าแล้ว ดูกระหน่ำจนมี Firstclass ของ Major
ก่อนหน้านั้นก็ดูเป็นระยะๆ มาตั้งแต่สมัยเด็กๆ เพราะแม่เราชอบดูหนังโรง มั่นใจว่าเจนสนาม รู้มารยาทดีระดับนึงแน่ๆ
นี่เป็นคนปิดเสียงมือถือ ไม่รับสายในโรงหนัง ปิดแสงหน้าจอมืดสุด แต่จะไม่ปิดมือถือนะครับ เผื่อกรณีฉุกเฉิน
คนในครอบครัวเกิดเหตุอะไรขึ้น (คงไม่ดีแน่ถ้าคนที่เรารัก เป็นอะไรไม่คาดฝันแล้วเราไม่รู้เรื่องเพียงเพราะดูหนังเรื่องนึงอยู่)
กรณีนี้เรามองว่าเผื่อฉุกเฉินเราก็ลุกออกจากโรงไปได้ แค่นั้น ซึ่งก็หยิบดูแป๊ปๆ 1-2 วิตอนหนังเป็น scene สว่างๆ เท่านั้น
เพื่อไม่ให้แสงมือถือที่ยังพอมีอยู่ไปรบกวนคนอืน
เราไม่ลุกเข้าห้องน้ำ ระวังเท้าไม่ให้โดนเบาะหน้าสุดชีวิต และกินขนมกับน้ำน้อยจน นับครั้งได้
ระวังการเกิดเสียงกรอบแกรบจากถุงหรืออะไรใดๆที่ถือเข้าไปแม้แต่ซิบกระเป๋า
ซึ่งเหตุการณ์ล่าสุดเจอโคตรแปลก แบบที่นานๆ เจอที แต่รายนี้หนักสุด
เมื่อวานดู Downsizing ที่เมกะบางนา ที่เจอคือ หัวเราะเกินเหตุ หนังไม่ได้ตลกอะไรเบอร์นั้น แรกๆ นางยังปกติดี
ผ่านไปสักระยะ เริ่มหัวเราะมากขึ้นฉากที่น่าจะแค่ยิ้มๆ คนทั้งโรงก็เงียบๆ มีนางคนนี้ขำระเบิดอยู่คนเดียว แฟนนางก็ขำแต่ไม่มากเท่า แค่หัวเราะในลำคอ
บางทีนางขำหนักมากจนแฟนต้องเอามืดมาคอยปิดปาก จนเราคิดว่านางเป็นโรคอะไรสักอย่างที่หยุดขำไม่ได้หรือเปล่า
ไอเรานี่โคตรรำคาญ อยากหันไปถามว่าเป็นไรมากไหม? ก็เกรงใจว่าจะมีเรื่องมีราวกันจนรบกวนคนอื่น ก็พยายามอดทน
เพราะถ้ามีเรื่องซะแล้วเป็นคนใจร้อน ประกอบกับแฟนนางก็พยายามปรามเบาๆ อยู่ แต่นางก็ขำอยู่นั่น
จนสักพักเราทนไม่ได้หันมาบ่นกับแฟนตัวเองเสียงดังหน่อยๆว่า "มันจะขำไรนักหนาวะ ขำจนฟังหนัง ดูหนังไม่รู้เรื่องแล้ว รำคาญญญ..."
นางก็เงียบๆไปบ้าง เราหันไปมองหลายรอบก็ไม่รู้เรื่องรู้ราว ช่วงบางฉากดราม่า นางก็ขำ... นี่แบบโคตรเพลีย
หนังไม่ขำแล้วคนข้างๆขำนี่
เรายังรู้ว่าเออเด๋วฉากนี่ต้องมีคนขำบ้างแหล่ะ
คือไม่เข้าใจคนพวกนี้ว่า เข้าไปดูกันแบบคนปกติไม่ได้หรอ? หรือไม่ค่อยได้ดูหนังโรง เลยไม่รู้ว่าต้องปฏิบัติตัวยังไง
นี่ไม่ใช่ที่บ้าน ดังนั้นก็ต้องควบคุมตัวเองให้ไม่รบกวนคนอื่น
ตัวอย่างแย่ๆ อื่นๆ ที่เจอมา เช่น
1. พากย์ + โม้ คือนั่งพูดๆ เล่าๆ ให้คนข้างเปนฉากๆ พูดเสียงดังพูดตลอดเรื่อง บางทีดูแล้วก็สปอยล์
2.เตะเบาะ คือนี่รู้นะว่าบางทีเบาะบางอันมันชำรุดเก่า เลยเอนเกินไป ถ้าเป็นเบาะเราเอง เราก็จะพยายาม หดขาให้โดนเบาะคนหน้าให้น้อยที่สุด
แต่บางคนนี่ คือกระแทกแบบ กึกกักๆ ตลอดเรื่อง ชนิดที่จนต้องหันไปต่อว่าอยู่ร่ำไป ยังโชคดี ที่ส่วนมาก ขอโทษแล้วหยุดทำ
3.เขย่าขา นอนกรน อันนี้ก็ตามนั้น ทนไม่ได้ก็ต้องหันไปว่า
4.เคี้ยวขนมเสียงดังมาก แบบไม่ได้กรุบกรับพองามเข้าใจได้ แต่มาชนิดว่ามุมมาม กรวบกราบ แจ๊บๆ มาเต็ม ดังข้ามแถวมาเลย
อยากถามว่าซื้อในซุปเปอร์ไปเวฟกินที่บ้านไหม?
5.อันนี้หายากนานๆเจอที พวกแถวหน้าเราที่ชอบชะโงกหัวไปนั่งก้มหน้าดู คือมุม โรงหนังมันออกแบบมาให้ นั่งพิง เพื่อไม่บังคนหลัง
อิห่านพวกนี้ ไม่รู้ไขข้อไม่ดีหรืออะไร ถ้ารู้ว่ามีปัญหาทำไมไม่นั่งแถว A ไป จะตีลังกาดูก็คงไม่มีใครว่า คือมันบังส่วนล่างของจอ บัง sub
บางทีต้องสบถว่าบังอะไรนักหนาวะ บางคนก็รู้ตัว บางคนก็ทำต่อ แบบไม่ทุกข์ร้อน
6.ขอเพิ่มพวกหอบเด็กๆ เข้ามาดูด้วย พวกนี้ถ้าอบรมให้ลูกอยู่สงบไมได้ แนะนำรอหนังออกจากโรงแล้วหาแผ่นไปเปิดให้ลูกดูที่บ้านดีกว่า
บ้างเล่น บ้างอยู่ไม่สุข เสียงดัง งอแง ถามทั้งเรื่อง พ่อนั่นอะไร แม่ไอนั่นไปไหน เจื้อแจ้ว เหมือนนั่งอยู่บ้าน
คือนี่ดูหนังแต่เด็กไม่ค่อยถาม ไม่ค่อยพูดนะ เพราะแม่ดุว่าห้ามเสียงดังในโรงมาแต่เด็กๆ ถ้าอยากรู้ให้กระซิบที่หูเบาๆ ไม่ใช่พูดเต็มเสียง
ไม่เกรงใจใคร แล้วพ่อแม่เด๋วนี้บางคนถือหางลูกหยั่งกะอะไรดี แตะต้องไม่ได้ ว่าไม่ได้ มีเรื่องเกือบทุกราย ที่มีเหตุต้องตำหนิเด็กกัน
เกือบจะมีเรื่องกับมนุษย์ดูหนัง lv.1 พวกนี้หลายครั้ง อดทนอดกลั้นสุดๆครับ