จขกท.อยู่ด้วยกันกับสามี 4 ปี และแต่งงานกันมาแล้ว 2 ปีกว่าค่ะ กำลังจะมีลูกคนแรก ใกล้คลอดแล้ว จขกท.เป็นวิศวกรโรงงานชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์และมือถือ สามีทำงานฝ่ายผลิตเป็นstaffป.ตรีค่ะ ค่าใช้จ่ายในบ้านแบ่งกันออก โดยจขกท.จ่ายค่าผ่อนบ้าน ค่าส่วนกลาง สามีจ่ายค่าโสหุ้ย น้ำ ไฟ อินเตอร์เน็ต อาหารและของใช้ในบ้านช่วยๆกันซื้อเข้าบ้านค่ะ
เนื่องจากเรากำลังจะมีลูกคนแรก พอมองดูว่าใครจะเลี้ยง จขกท.ก็มีแม่คนเดียวที่อายุ 67 ปีแล้ว แกกระตือรือร้นจะเลี้ยงให้ค่ะ แต่จขกท.เห็นว่าแกกำลังมีความสุขกับการเที่ยวกับเพื่อนวัยเดียวกัน ไม่อยากรบกวนเวลาสนุกในวัยเกษียณของแก (เพิ่งเห็นแกผ่อนคลายตอนเกษียณนี่ล่ะค่ะ ตอนสาวๆแกเป็นคนเครียดมาก เสียงดังโวยวาย) ตอนนี้กำลังเห่อ พอเริ่มเหนื่อยนี่มีบ่นอารมณ์เสียแน่นอน ฝั่งสามีโตมากับปู่ย่าค่ะ ปู่ย่าแก่มากแล้ว เลี้ยงเด็กอ่อนไม่ไหวแน่ จขกท.กับสามีเห็นตรงกันว่า ลูกเป็นความรับผิดชอบของเรา มีกันเองก็ควรเลี้ยงเอง อยู่กับพ่อแม่ดีที่สุด แม่ปู่ย่าเลี้ยงเรามาจนโตแล้ว ไม่ควรเอาภาระไปให้ยามชราอีก
สามีเสนอตัวเองว่าจะลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกค่ะ เขาเองอยากลองทำงานอิสระที่ชอบด้วย เงินเดือนสามีพอกันกับค่าจ้างพี่เลี้ยง จะเอาไปเข้าเนิสซารี่ตอน 3 เดือนก็กลัวลูกป่วยบ่อย เขาบอกว่าพอจขกท.กลับจากที่ทำงานมาแปะมือเลี้ยงลูกตอนเย็นและเสาร์อาทิตย์ จะพยายามทำฟรีแลนซ์รับงานสกรีน งานปัก งานแฮนด์เมด เพื่อให้สามารถรับผิดชอบจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าอินเตอร์เน็ตที่เคยจ่ายได้เหมือนเดิมค่ะ ซึ่งจขกท.ก็เห็นด้วยว่าสมเหตุสมผล เงินเดือนจขกท.คำนวณแล้วพอจ่ายค่าเลี้ยงดูลูก และเบี้ยประกันสุขภาพเด็กค่ะ
คนรอบตัวจขกท.นั้น แม่จขกท.ไม่ว่าอะไร มีเตือนเรื่องระวังผู้ชายจะเสียความมั่นใจในตัวเอง ให้จขกท.ระวังคำพูดทำร้ายจิตใจกัน เพราะคนเลี้ยงเด็กอ่อนจะเหนื่อยมากอยู่แล้ว ส่วนปู่ย่าสามีมีติงเรื่องผู้ชายควรเป็นฝ่ายหาเลี้ยงผู้หญิง ผู้หญิงควรเลี้ยงลูกตามค่านิยมเก่านิดหน่อย แต่พอสามีอธิบายเรื่องเงินเดือนก็เลิกบ่นไปค่ะ จขกท.เองก็เชื่อมั่นในตัวสามีว่าเขาทำได้ค่ะ ดูจากความขยัน ความรอบคอบ ความรับผิดชอบตั้งแต่รู้จักกัน
จขกท.อยากทราบว่า คนอื่นๆคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ เมื่อผู้ชายเป็นพ่อบ้าน อยู่บ้าน เลี้ยงลูก ผู้หญิงเป็นฝ่ายทำงานนอกบ้าน ส่วนตัวจขกท.ถ้าเป็นเรื่องของคนอื่น จขกท.รู้สึกชื่นชมฝ่ายชายนะคะ ส่วนใหญ่เวลามีคนถามว่าใครเลี้ยงลูก พอจขกท.ตอบปุ๊บ ทำหน้างง ตกใจกันหมด พูดแนวๆเดียวกันว่าเคยเห็นแต่ผู้หญิงออกจากงานมาเลี้ยงลูก เพื่อนสนิทจขกท.เตือนว่า นานๆไปผู้ชายจะเสียเซลฟ์ ความภูมิใจในตัวเองลดลง จริงรึเปล่าคะ แล้วการเลี้ยงเด็กอ่อนสำหรับผู้ชายแมนๆไม่เคยอยู่กับเด็กมาก่อนนี่ยากมากไหมคะ อยากให้มาแชร์กันค่ะ เผื่อมีแง่มุมไหนที่จขกท.และสามีมองข้ามไป และอยากอ่านความเห็นของคุณพ่อบ้านผู้มีประสบการณ์ด้วยค่ะ (ขออนุญาตแท็กห้อง Single Dad)
จขกท.ตั้งใจจะแชร์กระทู้นี้ให้สามีอ่านค่ะ ขอขอบคุณสำหรับความเห็นล่วงหน้านะคะ
คิดเห็นอย่างไรกันบ้าง ถ้าผู้ชายเป็นพ่อบ้านเลี้ยงลูก ผู้หญิงทำงานนอกบ้าน
เนื่องจากเรากำลังจะมีลูกคนแรก พอมองดูว่าใครจะเลี้ยง จขกท.ก็มีแม่คนเดียวที่อายุ 67 ปีแล้ว แกกระตือรือร้นจะเลี้ยงให้ค่ะ แต่จขกท.เห็นว่าแกกำลังมีความสุขกับการเที่ยวกับเพื่อนวัยเดียวกัน ไม่อยากรบกวนเวลาสนุกในวัยเกษียณของแก (เพิ่งเห็นแกผ่อนคลายตอนเกษียณนี่ล่ะค่ะ ตอนสาวๆแกเป็นคนเครียดมาก เสียงดังโวยวาย) ตอนนี้กำลังเห่อ พอเริ่มเหนื่อยนี่มีบ่นอารมณ์เสียแน่นอน ฝั่งสามีโตมากับปู่ย่าค่ะ ปู่ย่าแก่มากแล้ว เลี้ยงเด็กอ่อนไม่ไหวแน่ จขกท.กับสามีเห็นตรงกันว่า ลูกเป็นความรับผิดชอบของเรา มีกันเองก็ควรเลี้ยงเอง อยู่กับพ่อแม่ดีที่สุด แม่ปู่ย่าเลี้ยงเรามาจนโตแล้ว ไม่ควรเอาภาระไปให้ยามชราอีก
สามีเสนอตัวเองว่าจะลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกค่ะ เขาเองอยากลองทำงานอิสระที่ชอบด้วย เงินเดือนสามีพอกันกับค่าจ้างพี่เลี้ยง จะเอาไปเข้าเนิสซารี่ตอน 3 เดือนก็กลัวลูกป่วยบ่อย เขาบอกว่าพอจขกท.กลับจากที่ทำงานมาแปะมือเลี้ยงลูกตอนเย็นและเสาร์อาทิตย์ จะพยายามทำฟรีแลนซ์รับงานสกรีน งานปัก งานแฮนด์เมด เพื่อให้สามารถรับผิดชอบจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าอินเตอร์เน็ตที่เคยจ่ายได้เหมือนเดิมค่ะ ซึ่งจขกท.ก็เห็นด้วยว่าสมเหตุสมผล เงินเดือนจขกท.คำนวณแล้วพอจ่ายค่าเลี้ยงดูลูก และเบี้ยประกันสุขภาพเด็กค่ะ
คนรอบตัวจขกท.นั้น แม่จขกท.ไม่ว่าอะไร มีเตือนเรื่องระวังผู้ชายจะเสียความมั่นใจในตัวเอง ให้จขกท.ระวังคำพูดทำร้ายจิตใจกัน เพราะคนเลี้ยงเด็กอ่อนจะเหนื่อยมากอยู่แล้ว ส่วนปู่ย่าสามีมีติงเรื่องผู้ชายควรเป็นฝ่ายหาเลี้ยงผู้หญิง ผู้หญิงควรเลี้ยงลูกตามค่านิยมเก่านิดหน่อย แต่พอสามีอธิบายเรื่องเงินเดือนก็เลิกบ่นไปค่ะ จขกท.เองก็เชื่อมั่นในตัวสามีว่าเขาทำได้ค่ะ ดูจากความขยัน ความรอบคอบ ความรับผิดชอบตั้งแต่รู้จักกัน
จขกท.อยากทราบว่า คนอื่นๆคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ เมื่อผู้ชายเป็นพ่อบ้าน อยู่บ้าน เลี้ยงลูก ผู้หญิงเป็นฝ่ายทำงานนอกบ้าน ส่วนตัวจขกท.ถ้าเป็นเรื่องของคนอื่น จขกท.รู้สึกชื่นชมฝ่ายชายนะคะ ส่วนใหญ่เวลามีคนถามว่าใครเลี้ยงลูก พอจขกท.ตอบปุ๊บ ทำหน้างง ตกใจกันหมด พูดแนวๆเดียวกันว่าเคยเห็นแต่ผู้หญิงออกจากงานมาเลี้ยงลูก เพื่อนสนิทจขกท.เตือนว่า นานๆไปผู้ชายจะเสียเซลฟ์ ความภูมิใจในตัวเองลดลง จริงรึเปล่าคะ แล้วการเลี้ยงเด็กอ่อนสำหรับผู้ชายแมนๆไม่เคยอยู่กับเด็กมาก่อนนี่ยากมากไหมคะ อยากให้มาแชร์กันค่ะ เผื่อมีแง่มุมไหนที่จขกท.และสามีมองข้ามไป และอยากอ่านความเห็นของคุณพ่อบ้านผู้มีประสบการณ์ด้วยค่ะ (ขออนุญาตแท็กห้อง Single Dad)
จขกท.ตั้งใจจะแชร์กระทู้นี้ให้สามีอ่านค่ะ ขอขอบคุณสำหรับความเห็นล่วงหน้านะคะ