สังเกตเห็นคนรุ่นใหม่ที่เริ่มทำงานในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ มีปัญหาเรื่องการสื่อสาร การพูดคุยกับผู้อื่นมาก ไม่ว่าจะเป็นการพูดจาที่วกไปวนมา จับใจความไม่ได้ หรือการออกเสียงที่ไม่ชัดถ้อยชัดคำ พูดเหมือนอึมอำอะไรอยู่ในปาก ไม่ขยับปากให้ชัดเจนเวลาคุย หรือเรื่องของมารยาทในการพูดกับผู้อื่น ทั้งการพูดห้วนๆ หรือไม่รู้จักกาลเทศะ
นอกจากนี้บางคนยิ่งหนัก คือมีความคิดประมาณว่า 'ผมชอบทำงานคนเดียว ไม่ชอบคุยกับใคร' เอ่อ แต่การทำงานบริษัท มันเป็นการทำงานร่วมกับผู้อื่น มันต้องสื่อสารพูดคุยกันนะ พวกนี้เวลาสงสัยอะไรก็จะไม่ถาม พอทำงานผิดพลาดหรือไม่เรียบร้อยดี ก็จะบอกว่า 'ก็ไม่เห็นมีใครมาบอก' คือพวกเขาจะคิดกันว่าคนอื่นๆต้องเป็นฝ่ายเข้ามาคุยกับเขาอย่างเดียว แต่พวกเขาจะไม่ไปคุยกับคนอื่น เพราะไม่ชอบคุยกับใคร
อีกพวกจะคล้ายๆกัน คือไม่ได้บอกว่าไม่ชอบคุยกับใคร แต่บอกว่าเป็นคนคุยไม่เก่ง ก็เลยไม่คุยกับใคร (แล้วมันต่างกันยังไง) ก็อยากจะบอกว่าเป็นคนคุยไม่เก่งก็ฝึกกันได้นะ และจำเป็นต้องฝึกด้วย ในการทำงานร่วมกัน มันไม่ใช่ข้ออ้างว่าเป็นคนคุยไม่เก่ง ก็เลยไม่คุยกับใคร เพราะการสื่อสาร การพูดคุยกับผู้อื่นมันเป็นทักษะพื้นฐานที่ทุกคนต้องมีถึงจะอยู่ร่วมกันได้
อีกเรื่องก็พวกทักษะการเข้าสังคม เวลาเจอคน เจอใคร ก็ต้องยิ้ม สวัสดี ทักทายกัน แต่คนรุ่นใหม่ก็ขาดทักษะเรื่องการเข้าสังคมเหมือนกัน เวลาไปร่วมงานกับคนแปลกหน้า เจอคนใหม่ๆ ก็ทำตัวประมาณว่า ฉันไม่อยากรู้จักใคร ฉันจะอยู่เฉยๆ
ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะคนรุ่นใหม่ ใช้วิธีแชทสื่อสารกันมากไปหรือเปล่า เวลามาเจอ มาคุยกับคนจริงๆ ก็เลยมีปัญหากัน
รู้สึกมั้ยว่าคนรุ่นใหม่มีปัญหาด้านการสื่อสารเวลาคุยกับคนจริงๆ เป็นเพราะแชทมากไปใช่มั้ย
นอกจากนี้บางคนยิ่งหนัก คือมีความคิดประมาณว่า 'ผมชอบทำงานคนเดียว ไม่ชอบคุยกับใคร' เอ่อ แต่การทำงานบริษัท มันเป็นการทำงานร่วมกับผู้อื่น มันต้องสื่อสารพูดคุยกันนะ พวกนี้เวลาสงสัยอะไรก็จะไม่ถาม พอทำงานผิดพลาดหรือไม่เรียบร้อยดี ก็จะบอกว่า 'ก็ไม่เห็นมีใครมาบอก' คือพวกเขาจะคิดกันว่าคนอื่นๆต้องเป็นฝ่ายเข้ามาคุยกับเขาอย่างเดียว แต่พวกเขาจะไม่ไปคุยกับคนอื่น เพราะไม่ชอบคุยกับใคร
อีกพวกจะคล้ายๆกัน คือไม่ได้บอกว่าไม่ชอบคุยกับใคร แต่บอกว่าเป็นคนคุยไม่เก่ง ก็เลยไม่คุยกับใคร (แล้วมันต่างกันยังไง) ก็อยากจะบอกว่าเป็นคนคุยไม่เก่งก็ฝึกกันได้นะ และจำเป็นต้องฝึกด้วย ในการทำงานร่วมกัน มันไม่ใช่ข้ออ้างว่าเป็นคนคุยไม่เก่ง ก็เลยไม่คุยกับใคร เพราะการสื่อสาร การพูดคุยกับผู้อื่นมันเป็นทักษะพื้นฐานที่ทุกคนต้องมีถึงจะอยู่ร่วมกันได้
อีกเรื่องก็พวกทักษะการเข้าสังคม เวลาเจอคน เจอใคร ก็ต้องยิ้ม สวัสดี ทักทายกัน แต่คนรุ่นใหม่ก็ขาดทักษะเรื่องการเข้าสังคมเหมือนกัน เวลาไปร่วมงานกับคนแปลกหน้า เจอคนใหม่ๆ ก็ทำตัวประมาณว่า ฉันไม่อยากรู้จักใคร ฉันจะอยู่เฉยๆ
ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะคนรุ่นใหม่ ใช้วิธีแชทสื่อสารกันมากไปหรือเปล่า เวลามาเจอ มาคุยกับคนจริงๆ ก็เลยมีปัญหากัน