คือเราเป็นคนเข้าสังคมยากตั้งแต่เด็กๆ ตอนที่ยังเป็นเด็กเล็กๆเริ่มพูดเวลาญาติมาเยี่ยมที่บ้านก็จะไม่คุยกับใครเลย จนชอบโดนญาติๆล้อว่าเป็นใบ้บ้าง ลืมเอาปากมาบ้าง ไม่ได้ขึ้นรถมาด้วยบ้าง แต่กับครอบครัวที่อยู่ด้วยกันทุกวันหนูก็ปกตินะคะคุยเล่นปกติแต่เด็ก พอโตขึ้นมาก็เหมือนเดิมค่ะจะเริ่มคุยกับใครไม่เป็นเลย เวลามีนำเสนองานก็พอข่มใจได้บ้างนะคะ แต่เวลาพูดนำเสนอก็จะรัวๆติดอ่างบ้าง เวลาอยู่กับเพื่อนสองคนก็จะเกรงๆเครียดๆคิดคำพูดไม่ออกทำตัวไม่ถูก ยิ้มไม่ออก แต่ถ้าอยู่กันเยอะๆก็จะเฮฮาปกติ กวนๆ ขี้เล่น แล้วก็ชอบพูดคนเดียวในใจอ่ะค่ะ พอโตมายิ่งหนัก บางทีพูดคนเดียวในใจปากดันเผลอขยับตาม แต่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้กลัวการไปที่ๆคนเยอะๆ หรือไปเที่ยวงี้อ่ะค่ะ เวลาเพื่อนชวนไปก็อยากไปด้วยตลอด เป็นคนคิดมากคิดเล็กคิดน้อย ขี้กลัวกลัวทำการผิดพลาด กลัวการไม่เป็นที่ยอมรับ
** เพิ่มเติมนะคะ บางทีชอบมีภาพเวลเราทำอะไรผิดพลาดขึ้นมาในหัวแล้วก็จะสะดุ้ง เช่น เวลาทานข้าวก็จะมีภาพว่ามือไปโดนจานข้าวหกเลอะเต็มตัวแล้วร่างกายเราก็จะสะดุ้ง เดินๆอยู่บางทีก็มีภาพว่าลื่นหงายหลัง นั่งเก้าอี้ก็จะมีภาพว่าเก้าอี้หงายหลังล้มลงไป
พฤติกรรมแบบนี้คือเสี่ยงเป็นอาการผิดปกติทางจิตไหมคะ เช่นโรคซึมเศร้า โรคกลัวการเข้าสังคมอะไรแบบนี้ แล้วต้องเข้าพบจิตแพทย์รับยารักษาไหมคะ หรือสามารถฝึกสมาธิ สงบจิตใจอะไรให้หายได้บ้างไหม
อาการแบบนี้คือผิดปกติทางจิตไหมคะ
** เพิ่มเติมนะคะ บางทีชอบมีภาพเวลเราทำอะไรผิดพลาดขึ้นมาในหัวแล้วก็จะสะดุ้ง เช่น เวลาทานข้าวก็จะมีภาพว่ามือไปโดนจานข้าวหกเลอะเต็มตัวแล้วร่างกายเราก็จะสะดุ้ง เดินๆอยู่บางทีก็มีภาพว่าลื่นหงายหลัง นั่งเก้าอี้ก็จะมีภาพว่าเก้าอี้หงายหลังล้มลงไป
พฤติกรรมแบบนี้คือเสี่ยงเป็นอาการผิดปกติทางจิตไหมคะ เช่นโรคซึมเศร้า โรคกลัวการเข้าสังคมอะไรแบบนี้ แล้วต้องเข้าพบจิตแพทย์รับยารักษาไหมคะ หรือสามารถฝึกสมาธิ สงบจิตใจอะไรให้หายได้บ้างไหม