แฟนให้ความหวังมาตลอด รอจนเหนื่อย

ตอนนี้แฟนเป็นทหารเกณฑ์ และจะปลดตอน 30 เมษานี้แล้ว เขาบอกว่าจะพาไปเที่ยวต่างจังหวัดตอนเดือน พฤศจิกายน  ปีที่แล้ว ตอนนี้ก็ไม่ได้ไปที แล้วก็บอกว่าจะพาไปที่ใกล้ๆในจังหวัดเราอยู๋กันที่อยู่สุราษฎร์ธานีค่ะที่เที่ยวในจังหวัดเยอะค่ะ โดยจะขับรถยนต์พาไปแต่ประเด็นอยู่ที่ขับรถยนยังไม่เป็นค่ะแต่มีรถนะคะ ก็ให้น้องใช่อยู่แต่รถเป็นของเขา เขารับปากจะหัดก็ผัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อยๆ ลามาจากค่ายก็หาเพื่อนไม่สนจะหัด ไปอยู่ค่ายให้หัดก็ไม่สนใจ ไอนั้งรถมอไซต์อะนั้งได้ตัวเราเองอยู่ในเมืองบ้านเขาอยู่ต่างอำเภอห่างกัน 80 กว่าดล เราก็นั่งได้ แต่รถยนก็มีอะ ทำไมถึงเค้าไม่พยายามที่จะหัดพอถามก็บอกว่าพยายามอยู่แต่เขาไม่เคยใส่ใจอะ ที่บ้านก็พร้อมจะให้หัดหาโรงเรียนขับรถให้แต่เค้ากับไม่สน บอกว่าจะพาไปเที่ยวกับมอไซต์ ไอเราก็ผมยาวนะนั้งทีหัวนี้พันกันยุ่งเยิงหน้านิมัน ไอถ้าไม่มีรถอยู่เราก็ไม่ซีเรียสอะไรหรอก แต่นี้มีรถไง ที่สำคัญที่ตอนต้นปีใหม่ที่บ้านก็ถามหาว่าทำไมไม่พาแฟนมา แล้วจะมามอไซต์เหรอห่างจากบ้านเราเป็น 180 กว่ากิโล บ้านเราก็อยู่อีกอำเภอเเต่เราเรียนในเมือง เค้าไม่มีความเป็นผู้นำอะไรเลยให้เราคิดตลอด จะไปต่างจังหวัดไม่วางแผนไม่อะไรเลยบอกแค่จะพาไปเเล้วก็ให้เรามีหวังรอ โดยที่เราก็รอ แต่เขากับไม่สนอะไรพอพูดก็พูดแค่จะไปๆ แต่เราเองกับหาทัวหาโรงแรมหาวิธีไปแต่เขาไม่เลยไม่เคยจะพูด พอเราถามก็บอกว่าคิดแล้วๆ แต่ไม่เคยบอกอะไรเราเลย เรารอนะ เราทะเลาะกันหลายครั้งมากจะเลิกกันก็หลายครั้ง แต่สุดท้ายเราก็ทิ้งไม่ลงเพราะความดีอื่นก็มี แต่เขาทำไรไม่ได้อย่างที่ปากพูดอีกหลายเรื่องนะที่เล็กๆน้อยๆอะ เราเหนื่อย เราเหมือนดดนหลอกแบบนี้ตลอดเลย เราท้อนะบางทีอะ เคยเลิกกัน แต่เค้าไม่ยอมปล่อยพาแม่มาพูดเราก็กลับไปคบ แต่พอกับไปก็เหมือนพูดแต่ทำไม่ได้  ผู้ชายพูดแต่ทำไม่ได้แล้วผู้หญิงที่รออยู่ละทำไง เรารอตลอด รอด้วยความหวัง รอว่าจะทำแต่ก็ทำไม่ได้สักเรื่อง เราควรจพูดยังงัย เราพูดหมดจากใจเราแล้ว