เพื่อนสนิท.. แต่ไม่สนิทใจ

ผมมีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ก็สนิทกันมาตั้งแต่ มอปลายยิ่งช่วงก่อนจบ สองสามเดือนนี่สนิทกันมากกกกกกกกกกจนรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ทำไรด้วยกันหลายๆๆอย่างบ่อย แต่บางทีๆก็เหมือนมีไรบางอย่างปิดกั้นเล็กๆ จริงๆแล้วผมสองคนก็คุยกันได้ทุกเรื่องนะ จนถึงต้องสัญญากันว่า มีไรจะพูดกันตรงๆ และมันก็บอกว่าอีกว่า เวลามันอยู่กับผมมันรู้สึกสบายใจ แต่ผมรู้สึกชอบมากกว่าเวลาอยู่กับมัน แต่มันคงไม่รู้หรอกมั้งเพราะผมเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่งมั้ง เวลาผมอยู่กับมันก็จะหยิ่งๆหน่อย ไม่รู้ทำไมมันเป็นเอง แต่จริงๆแล้วใส่ใจทุกรายละเอียด หลายครั้งที่มีน้อยใจแต่ทำไงได้ ก็ต้องหายเองอยู่ดี..... มันไม่รู้สึกเหมือนกับอยู่กับเพื่อนๆปกติอะมันแปลกๆ แต่บางเรื่องผมก็ไม่เลือกที่จะคุยกับมัน ที่ผมกับมันสนิทกันก็เพราะว่า อาจจจะไปนอนค้างบ้านมันบ่อยมั้ง? แล้ว บ้านมันก็แบบชอบผมมากโดยเฉพาะแม่มัน เอาใจผมทุกเรื่องอย่างกับเป็นลูกแท้ๆ ของเขา ถึงแม้มันไม่เคยคิดที่จะมาบ้านผมเลยแต่ผมก็ไม่เคยชวน (แต่มันชอบชวนผมไปนอนบ้านมัน เพราะแม่มันชอบถามหาผม) บางครั้งก็อยากไปเพราะยากอยู่ใกล้มันมั้ง5555555555555555 แต่ก็รู้สึกเกรงใจทางบ้านมันแต่ก็ไป555 เห้อพูดยาก....