เรื่องมีอยู่ว่า มีเปอร์เซียหลงมา ป้าเขาหาคนรับเลี้ยงอยู่ (ตามหาเจ้าของไม่เจอ เราก็พยายามอยู่แต่ความหวังริบหรี่มาก)
เราเลยรับเลี้ยงไว้ให้ที่แฟลต แรกๆน้องก็นิ่งๆดี แต่สังเกตไปๆมาๆ คือไม่ร่าเริง (ทานเก่ง ขับถ่ายปกติ) ที่แฟลตเราก็แคบ สงสารน้อง
ปกติเราต้องกลับบ้านเสาร์อาทิตย์ นี่ก็เอาเปอเซียมาด้วย น้องไม่ค่อยเล่น แต่มีปฏิกิริยากับแมว คืออยากเล่นกับแมวไทยเราที่บ้าน
(เป็นบ้านสวน เลี้ยงมา 6 ปี ตัวเดียวอยู่ที่บ้านอย่างราชา ค่อนข้างหวงถิ่น เข้าออกบ้านตลอด นอนในบ้าน) แต่แมวเราไม่เล่นด้วย ขู่ฟ่อๆตลอดเลย แล้วแมวเราเครียดมาก ไม่ยอมเข้าบ้าน เข้ามาก็ระแวง ทานอาหารน้อย ไม่นอนกลางวันด้วย) แมวโตทั้งคู่ ดูท่าจะเข้ากันลำบาก
ทีนี้เปอเซียร์ เอากลับแฟลต เรามั่นใจว่าสามารถเลี้ยงน้องได้ดี แต่ก็แค่ในกรณี อาหาร ยา วัคซีน แต่เวลาเราน้อยและห้องแคบมาก
กำลังตัดสินใจให้คนอื่น แต่พอมองหน้าเปอร์เซียแล้วใจหาย (จะตัดใจก็ต้องตัดตอนนี้เลยใช่ไหม นี่แค่ไม่กี่วัน เราจะร้องไห้ล้ะ)
อยู่แฟลตเราก็เหงาคิดถึงแมวที่บ้าน พอมีเปอเซียมาช่วงแรกๆก็ดีนะ(หมายถึงเรา) แต่ไปๆมาๆ เราสงสารเปอร์เซีย น้องดูนิ่งๆ เหงาๆ ดูไม่ค่อยมีความสุข
แต่จะคืนป้าแกก็ไม่พร้อมเลี้ยง(แกเลี้ยงหมา) อีกคนที่จะรับไปเลี้ยงก็จะเอาไปเลี้ยงรวมกับแมวที่บ้านที่ต่างจังหวัดเลย บอกตรงๆว่าห่วง
(ยายที่บ้านที่รักแมวไทยที่บ้านเรามากก็พูดตลอดว่า เมี้ยวหัวเน่าแล้ว เค้าไม่รักแล้ว เราฟังแล้วจะร้องไห้ตลอดเลย เหมือนเราแบ่งความรักที่ให้แมวเก่าเราไปจริงๆ สงสารแมวเก่าเรามาก นางเครียด เราก็รู้ว่านางเครียด เราก็เครียด)
ตอนนี้เครียดจนปวดหัว มีอยู่สองทางคือเลี้ยงไว้ที่แฟลต (แต่ลำบากแน่นอนตอนเราไม่อยู่ และเราต้องกลับบ้าน ก็ยังไม่รู้ทำไงดี นี่เอากลับบ้านมาเราไม่ได้ทำไรเลยคอยระวังไม่ให้เมี้ยวเก่าเราตบเปอเซีย แต่เปอฯตัวใหญ่กว่านะ กลัวกัดกลับเหมือนกัน Y Y)
กับตัดใจให้คนอื่นไป ก็ไม่รู้ว่าจะเลี้ยงดีไหม เป็นตายร้ายดียังไงก็ต้องยอมรับ และเราอยู่แฟลตต้องร้องไห้คิดถึงน้องแน่ๆ Y Y
เอาลูกเค้ามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเค้ามาอมก็งี้สินะ เราเข็ดเลย ก่อนนี้เคยมองๆแมวใหม่มาเลี้ยงที่แฟลตเพราะเหงา แต่ปัญหามันตามมาเยอะเหลือเกิน (สงสารทั้งแมวเก่าแมวใหม่) เราคงต้องทนเหงาต่อไปสินะ
ใครมีคำแนะนำดีๆบ้างมั๊ยคะ?
รับแมวใหม่มาเข้ากับแมวเก่าไม่ได้ แมวเก่าเครียดมาก เราก็เครียดจนร้องไห้(สงสารแมวทั้งสองตัว)
เราเลยรับเลี้ยงไว้ให้ที่แฟลต แรกๆน้องก็นิ่งๆดี แต่สังเกตไปๆมาๆ คือไม่ร่าเริง (ทานเก่ง ขับถ่ายปกติ) ที่แฟลตเราก็แคบ สงสารน้อง
ปกติเราต้องกลับบ้านเสาร์อาทิตย์ นี่ก็เอาเปอเซียมาด้วย น้องไม่ค่อยเล่น แต่มีปฏิกิริยากับแมว คืออยากเล่นกับแมวไทยเราที่บ้าน
(เป็นบ้านสวน เลี้ยงมา 6 ปี ตัวเดียวอยู่ที่บ้านอย่างราชา ค่อนข้างหวงถิ่น เข้าออกบ้านตลอด นอนในบ้าน) แต่แมวเราไม่เล่นด้วย ขู่ฟ่อๆตลอดเลย แล้วแมวเราเครียดมาก ไม่ยอมเข้าบ้าน เข้ามาก็ระแวง ทานอาหารน้อย ไม่นอนกลางวันด้วย) แมวโตทั้งคู่ ดูท่าจะเข้ากันลำบาก
ทีนี้เปอเซียร์ เอากลับแฟลต เรามั่นใจว่าสามารถเลี้ยงน้องได้ดี แต่ก็แค่ในกรณี อาหาร ยา วัคซีน แต่เวลาเราน้อยและห้องแคบมาก
กำลังตัดสินใจให้คนอื่น แต่พอมองหน้าเปอร์เซียแล้วใจหาย (จะตัดใจก็ต้องตัดตอนนี้เลยใช่ไหม นี่แค่ไม่กี่วัน เราจะร้องไห้ล้ะ)
อยู่แฟลตเราก็เหงาคิดถึงแมวที่บ้าน พอมีเปอเซียมาช่วงแรกๆก็ดีนะ(หมายถึงเรา) แต่ไปๆมาๆ เราสงสารเปอร์เซีย น้องดูนิ่งๆ เหงาๆ ดูไม่ค่อยมีความสุข
แต่จะคืนป้าแกก็ไม่พร้อมเลี้ยง(แกเลี้ยงหมา) อีกคนที่จะรับไปเลี้ยงก็จะเอาไปเลี้ยงรวมกับแมวที่บ้านที่ต่างจังหวัดเลย บอกตรงๆว่าห่วง
(ยายที่บ้านที่รักแมวไทยที่บ้านเรามากก็พูดตลอดว่า เมี้ยวหัวเน่าแล้ว เค้าไม่รักแล้ว เราฟังแล้วจะร้องไห้ตลอดเลย เหมือนเราแบ่งความรักที่ให้แมวเก่าเราไปจริงๆ สงสารแมวเก่าเรามาก นางเครียด เราก็รู้ว่านางเครียด เราก็เครียด)
ตอนนี้เครียดจนปวดหัว มีอยู่สองทางคือเลี้ยงไว้ที่แฟลต (แต่ลำบากแน่นอนตอนเราไม่อยู่ และเราต้องกลับบ้าน ก็ยังไม่รู้ทำไงดี นี่เอากลับบ้านมาเราไม่ได้ทำไรเลยคอยระวังไม่ให้เมี้ยวเก่าเราตบเปอเซีย แต่เปอฯตัวใหญ่กว่านะ กลัวกัดกลับเหมือนกัน Y Y)
กับตัดใจให้คนอื่นไป ก็ไม่รู้ว่าจะเลี้ยงดีไหม เป็นตายร้ายดียังไงก็ต้องยอมรับ และเราอยู่แฟลตต้องร้องไห้คิดถึงน้องแน่ๆ Y Y
เอาลูกเค้ามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเค้ามาอมก็งี้สินะ เราเข็ดเลย ก่อนนี้เคยมองๆแมวใหม่มาเลี้ยงที่แฟลตเพราะเหงา แต่ปัญหามันตามมาเยอะเหลือเกิน (สงสารทั้งแมวเก่าแมวใหม่) เราคงต้องทนเหงาต่อไปสินะ
ใครมีคำแนะนำดีๆบ้างมั๊ยคะ?