สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้เราอยากรู้ว่าใครเคยเป็นแบบเราบ้างรึป่าว เรื่องเราไม่น่าสนใจหรอกนะ แต่เราอยากมาหาเพื่อนที่เป็นเหมือนกับเราแล้วทำไงกับปัญหานี้ ขอเข้าเรื่องเลยแล้วกัน ตัวเราอ่ะเป็นผู้หญิง เรามีความรู้สึกที่บอกไม่ถูกตอนนั้นเราเรียนอยู่มัธยมปลาย คือว่า มีผู้ชายคนนึงมาจีบเรา เขาเป็นคนที่เราชอบมานานแล้ว เราเริ่มคุยกัน เหมือนว่าจะไปได้ดี เราคบกันมา4เดือนกว่า ถึงเวลาที่เขาต้องไปบวชให้พ่อแม่เขา เราก้เลิกคุยกับเขาตอนนั้นและยังคงรอคอยเขาสึกออกมา แต่ระหว่างที่บวชอยู่นั้น เรามารู้เรื่องว่าเพื่อนรักของเรา(เพื่อนในกลุ่ม) แอบคุยกะเขาตอนที่เขายังบวชอยู่ เราก็เสียใจมากแต่เราก็บอกไม่ได้ ทำได้แค่เก็บไว้คนเดียวเป็นความรู้สึกที่ว่าแย่แล้ว เพื่อนเราก็มาคอยถากถางเราด้วยคำพูด มาถามว่าเขาสึกรึยัง ทำเหมือนว่าเราโง่ แต่เรารู้ความจริงหมดทุกอย่าง รุ้ว่าใครรู้เรื่องนี้บ้าง เราเงียบไว้ ไม่อยากเสียเพื่อนเพราะผู้ชาย หลังจากนั้นเราก็ทำใจได้ ไม่คิดถึงเขาอีกเลย กับเพื่อนเราก็ห่างกัน(เราเรียนคนละห้องกัน) เวลาผ่านไปเป็นปี เราไม่เคยติดต่อกันเลย จนเราเรียนจบ เราก็เข้ามาทำงานที่กรุงเทพ เขาก็ติดต่อเรามา เขาขอคบกับเราอีก แต่คบแบบแอบๆอ่ะ ขอให้เราเป็นกิ๊ก ซึ่งตอนนันเรากับเขาก็ต่างคนต่างมีแฟนกันอยู่แล้ว แต่ใจเรามันสั่งให้เราตอบตกลงคบกับเขา เราก็แอบคุยกันตอนดึกๆ ทุกวัน คอลหากัน ไลน์หากัน เป็นเวลาหลายเดือน จนเราเริ่มรักเขาอีกครั้ง คุณเคยเป็นไหม? เรารักกันแต่คบกันไม่ได้(แบบเปิดเผย) จนมานั่งคิดว่าคบกันต่อก็เปิดเผยไม่ได้ ต่อให้เราทั้งสองไม่มีแฟนก็ตาม เรารักกัน อยากเจอหน้า อยากกอด อยากเที่ยวกับเขา อยากทำทุกอย่างที่คนเป็นแฟนเขาทำให้กัน ดูแลกันก็ไม่ได้ ตอนนี้เราก็แอบโทรหากันตอนเวลาแฟนเผลอ มันดูเลวมากนะ แต่เราทำไรไม่ได้ เราเหมือนเป็นคนที่เห็นแก่ตัวมากที่แอบคบซ้อน เราเลวมากเรารู้ดี เราควรทำไงต่อดี?
เราดูเลวมากมั้ย? เราทำไงต่อดี?