สวัสดีกระทู้นี้อาจจะเป็นทั้งกระทู้ระบายแล้วขอความคิดเห็นนะ
มันเริ่มจากเรารู้จักกับเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งให้ชื่อ ช ละกัน จากความไม่ชอบขี้หน้าแล้วปาก***ระดับแอดวาน แล้วเมื่อ 7 ปีที่แล้ว ช มันก็ปล่อยสุนัขในปากมากัดเราและนั้นคือจุดเริ่มต้นของการรู้จัก ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนที่ไม่สนโลกจะไม่ไปยุ่งกับใครถ้าไม่มาหาเรื่องก่อนแต่ถ้ากัดมาก็กัดตอบ จากกัดกันแค่เจอหน้าก็ไปถึงเฟส ไลน์ตามไป ชนิดว่าถ้าไม่นอนไม่เลิกทะเลาะ เรื่องส่วนใหญ่ที่ทะเลาะก็มาจาก ช นั่นแหละ ไม่รู้ว่าเป็นความสามารถพิเศษของมันหรือยังไง หาเรื่องได้ตลอดเวลา แปปแปปผ่านไป 3 ปี โดยการที่คุย(หรือเปล่า)ทุกวัน รวมกับเพื่อนเริ่มแซว จนเราคิดว่ามันชอบเราแต่เรารู้สึกดีน่ะแต่ก็ไม่อยากมีแฟน แล้วอยู่ๆ ช ก็มีแฟน เราเสียใจมากซึ่งตอนนั้นก็งงกับตัวเองเหมือนกันว่าจะเสียใจทำไม แล้วเขาก็เลิกกัน จากนั้นเราก็มีแฟนบ้าง แล้วก็เลิกไป จนตอนนี้ก็ไม่มีที่ขึ้นชื่อว่าแฟนทั้งคู่ จากกระทู้เดิมเราได้ความเห็นให้บอกชอบไป เราก็ทำตามแต่คำตอบคือมันบอกว่ามันไม่คู่ควรกับเรา เราเลยขอไปทำใจ อีกสองวัน ช ก็ทักมา ปกติคุยกันทุกวัน สุดท้ายเราก็ยอมกลับมาคุยกันแบบเพื่อน(จริงหรือเปล่า) แล้วช่วงนี้คือ ช หายไปบ่อยมันบอกงานเยอะ ไม่อ่านข้อความที่ส่งให้แต่ต่อเม้นคนในเฟสได้ เราก็พอทำใจ แต่พอเวลาที่มันจะคุยกับเรา คือแชทมารัวๆไม่งั้นก็โทรมาเลย บทจะมาก็มา บทจะไปก็ไป อยากจะคุยก็ตอบ ไม่อยากคุยก็เลื่อนไป พอเราจะไป ไม่ตอบไม่ทักก็ตาม คือ ช กำลังเล่นกับความรู้สึกเราอยู่ใช่ไหม เค้าเคยสนหรือแคร์ความรู้สึกเราบ้างหรือเปล่า หรือเขาต้องการแค่กั๊กเราไว้ ไม่ว่าสถานะเพื่อน เขาก็น่านะไม่เมินแชทเพื่อนหรือไม่ต้องทักมาทุกวันเพื่อจะหายไปเป็นครึ่งวันก็ได้หรือเปล่า ในสถานะคนที่ชอบเขาคงสนุกมากใช่ไหมที่เล่นกับความรู้สึกเรา ตอนนนี้เรสคิดว่าเราควรหยุด เราทำแบบที่เขาทำเราพยายามไม่ตอบ ให้มันเริ่มห่างๆไป แบบนี้มันดีแล้วใช่ไหม
การวิ่งตามคนคนหนึ่งมา 7ปีมันควรพอหรือยัง
มันเริ่มจากเรารู้จักกับเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งให้ชื่อ ช ละกัน จากความไม่ชอบขี้หน้าแล้วปาก***ระดับแอดวาน แล้วเมื่อ 7 ปีที่แล้ว ช มันก็ปล่อยสุนัขในปากมากัดเราและนั้นคือจุดเริ่มต้นของการรู้จัก ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนที่ไม่สนโลกจะไม่ไปยุ่งกับใครถ้าไม่มาหาเรื่องก่อนแต่ถ้ากัดมาก็กัดตอบ จากกัดกันแค่เจอหน้าก็ไปถึงเฟส ไลน์ตามไป ชนิดว่าถ้าไม่นอนไม่เลิกทะเลาะ เรื่องส่วนใหญ่ที่ทะเลาะก็มาจาก ช นั่นแหละ ไม่รู้ว่าเป็นความสามารถพิเศษของมันหรือยังไง หาเรื่องได้ตลอดเวลา แปปแปปผ่านไป 3 ปี โดยการที่คุย(หรือเปล่า)ทุกวัน รวมกับเพื่อนเริ่มแซว จนเราคิดว่ามันชอบเราแต่เรารู้สึกดีน่ะแต่ก็ไม่อยากมีแฟน แล้วอยู่ๆ ช ก็มีแฟน เราเสียใจมากซึ่งตอนนั้นก็งงกับตัวเองเหมือนกันว่าจะเสียใจทำไม แล้วเขาก็เลิกกัน จากนั้นเราก็มีแฟนบ้าง แล้วก็เลิกไป จนตอนนี้ก็ไม่มีที่ขึ้นชื่อว่าแฟนทั้งคู่ จากกระทู้เดิมเราได้ความเห็นให้บอกชอบไป เราก็ทำตามแต่คำตอบคือมันบอกว่ามันไม่คู่ควรกับเรา เราเลยขอไปทำใจ อีกสองวัน ช ก็ทักมา ปกติคุยกันทุกวัน สุดท้ายเราก็ยอมกลับมาคุยกันแบบเพื่อน(จริงหรือเปล่า) แล้วช่วงนี้คือ ช หายไปบ่อยมันบอกงานเยอะ ไม่อ่านข้อความที่ส่งให้แต่ต่อเม้นคนในเฟสได้ เราก็พอทำใจ แต่พอเวลาที่มันจะคุยกับเรา คือแชทมารัวๆไม่งั้นก็โทรมาเลย บทจะมาก็มา บทจะไปก็ไป อยากจะคุยก็ตอบ ไม่อยากคุยก็เลื่อนไป พอเราจะไป ไม่ตอบไม่ทักก็ตาม คือ ช กำลังเล่นกับความรู้สึกเราอยู่ใช่ไหม เค้าเคยสนหรือแคร์ความรู้สึกเราบ้างหรือเปล่า หรือเขาต้องการแค่กั๊กเราไว้ ไม่ว่าสถานะเพื่อน เขาก็น่านะไม่เมินแชทเพื่อนหรือไม่ต้องทักมาทุกวันเพื่อจะหายไปเป็นครึ่งวันก็ได้หรือเปล่า ในสถานะคนที่ชอบเขาคงสนุกมากใช่ไหมที่เล่นกับความรู้สึกเรา ตอนนนี้เรสคิดว่าเราควรหยุด เราทำแบบที่เขาทำเราพยายามไม่ตอบ ให้มันเริ่มห่างๆไป แบบนี้มันดีแล้วใช่ไหม