ขอบคุณมากค่ะ จากใจ 5555
ก่อนอื่นยอมรับเลยว่า เกือบถอดล็อคอินมาตั้งเพราะกลัวโดนถล่มค่ะ 555
(อย่าด่าหนูเลย)

สืบเนื่องจากละครฟอร์มยักษ์ศรีอโยธยา ที่ลงจอไปปลายปีก่อน เนื้อเรื่องเกี่ยวกับกรุงศรีอยุธยาช่วงก่อนถึงหลังเสียกรุงครั้งที่สอง หลังดำเนินเรื่องไปได้สิบกว่าตอน ผ่านสงครามอลองพญาไป กรุงศรีฯกำลังสงบ คุณพระพิมาน (พระเอก-อนันดา) กับเจ้าฟ้าสุทัศน์ (ควรเรียกว่าพระรองมั้ย-ฮัท จิรวิชญ์) ก็ไทม์สคิปโตเป็นหนุ่มวัยรุ่น ซึ่งมันจะไม่อะไรเลย ถ้ามันไม่เต็มไปด้วยบทbromance ที่ทำลายล้างและหันเหความสนใจจากเรื่องราวอื่นๆที่ดำเนินในซีรีส์เรื่องนี้ทั้งหมด กระทั่งปลุกความเป็นสาววายในตัวคุณหลายๆคนออกมาค่ะ


เราเริ่มดูซีรีส์เรื่องนี้ด้วยความหวัง อยากดูความอลังการในยุคปลายกรุงศรีอยุธยา อยากดูการตีความแบบใหม่ อยากดูประวัติศาสตร์ที่มีชีวิต ซึ่ง...เอาเป็นว่าหลายๆอย่างก็ไม่เป็นไปตามที่คิด อย่างที่มีคนได้ตั้งกระทู้ไปก่อนหน้า แต่เรื่องนี้ก็ยังมีข้อดีข้อน่าติดตามอยู่ ก็เลยดูต่อมาเรื่อยๆ แม้จะFFข้ามๆบางฉากไปบ้าง กระทั่ง...

(รวมช็อตเด็ดคู่จิ้นกรุงศรี)


ประมาณสักตอน 13-15
กรุงศรีอยุธยาสงบสุขหลังเสร็จศึกอลองพญา เจ้าฟ้าสุทัศน์ ราชโอรสพระองค์ใหญ่ กับมหาดเล็กคนสนิท นายพิมาน ก็โตเป็นหนุ่มทั้งคู่ เปิดตัวแบบเล่นน้ำป๋อมแป๋มกันสนุกสนาน ก็เออ สนิทกันมาจนโตเลยเนอะ เรื่องราวดำเนินไป พระเจ้าเอกทัศน์ต้องการแต่งตั้งเจ้าฟ้าสุทัศน์ขึ้นเป็นวังหน้า ซึ่งคือตำแหน่งรัชทายาท สองหนุ่มก็เริ่มเว่นเว้อ หลังกินข้าวเย็นด้วยกัน พิมานก็ไปจัดเตียง พาเจ้าฟ้าสุทัศน์ไปนอน พอดีฟ้าผ่า เจ้าฟ้าสุทัศน์กังวล พิมานก็มาปลอบ สบายใจก็พาเข้านอน ลอบมองจนปิดม่านหลับไป พิมานก็ออกไปเป่าขลุ่ยเพียงออ ซึ่งตอนแรกเหมือนจะเชื่อมกับนางเอกที่นั่งมองจันทร์อยู่ในวังอีกฝั่ง แต่คือไม่ใช่ เป่าไปสักพักเจ้าฟ้าสุทัศน์ก็ตื่น เดินตามเสียงขลุ่ยออกมาหาพิมานกลางดึก นั่งคุยกันระลึกความหลัง ซึ้งน้ำตาไหล ส่วนนางเอกไม่มีบทไปนานแล้ว

มาถึงจุดนี้ก็เริ่ม เอ๊ะ ยังไงนะ เราอาจจะคิดมากไป

แต่จากนั้นซีรีส์เรื่องนี้ก็ล่อหลอกเราไปเรื่อยๆ ด้วยการส่งบทที่เหมือนสายฟ้าฟาดมาให้เราดูอีกหลายต่อหลายครั้ง เช่น

-เช้าวันแต่งตั้งรัชทายาท พิมานกับเจ้าฟ้าสุทัศน์ก็แต่งองค์ครบ เจ้าฟ้าชมว่าพิมานแต่งตัวเต็มที่แบบนี้หล่อมาก พิมานก็ทูลว่าเจ้าฟ้าสุทัศน์ก็งามเหมือนเทพเทวา (อนันดาเล่นดีมาก สายตานี่กุเคลิ้ม)
-ยังไม่จบเท่านั้น ในตอนเดียวกัน ทั้งคู่ต่างพากันไปไหว้พระเทพบิดร เจ้าฟ้าสุทัศน์ก็ติสต์ขึ้นมาอีก บอกว่า ชีวิตสองเราจากนี้คงไม่เหมือนเดิมเนอะ โลกคงผันแปรไป แต่ว่าชั้นขออะไรอย่างได้ไหม ขอให้พิมานยังคงเหมือนเดิม (เหมือนเดิมคืออะไร) พิมานก็ตอบว่า ไม่มีอะไรที่จะสั่นคลอนความจงรักภักดีของกระหม่อมได้ (พอมาคิดทีหลังว่า ทุกคนล้วนต้องตายตั้งแต่วัยรุ่นก็แอบเศร้านะ)

จากนี้คือจุดเปลี่ยนที่เราเริ่มจิ้นจริงๆแระ

-หลังงานแต่งตั้งรัชทายาท (ซึ่งพิมานได้เป็นคุณพระไปด้วย) สองคนก็ย้ายไปอยู่วังจันทรเกษม พอเข้ามาอยู่กันสองต่อสอง เนื่องจากตำแหน่งยศอะไรก็สูงขึ้นทั้งคู่ เลยเปลี่ยนคำเรียกกันใหม่ แต่ก็ไม่ถนัดปาก เจ้าฟ้าสุทัศน์ขอเรียกพิมานและอยากให้พิมานเรียกตัวเองเหมือนเดิม แต่พิมานท้วงว่าผิดธรรมเนียม สองคนเลยสัญญากันว่า เมื่อไหร่ที่อยู่ต่อหน้าผู้คน ก็จะเรียกกันอย่างหนึ่ง เมื่อไหร่ที่ได้อยู่กันสองต่อสอง ก็จะเรียกกันเหมือนเดิม

ซึ่งหม่อมน้อยใช้เวลากับสิ่งนี้ไปเกือบเบรคนึง นานไปมั้ย นานจนเรางงว่า สองคนนี้คือยังไง หรือว่าเค้าอยากให้เราคิด หรือยังไงนะ ซึ่งพอเริ่มคิดเท่านั้นแหละคิดเลย คิดไปยาวๆ 5555


ตอน 16-17
อันนี้เพิ่งมาสัปดาห์นี้เลย มีพาร์ตที่แบบ เอิ่ม กุอเมซซิ่งมาก ตกลงว่าบทอยากให้เราคิดจริงๆใช่มั้ยยยยย

เริ่มด้วย เจ้าฟ้าสุทัศน์ตื่นมาพบเช้าอันสดใสที่วังจันทร์ และนั่งกินข้าวเช้าอยู่ พิมานก็คลานเข้ามาหา เจ้าฟ้าก็ไล่คนอื่นออกไปจะได้อยู่กันสองคน แล้วก็เปลี่ยนมาเรียกกันอีกแบบตามที่สัญญาไว้

เจ้าฟ้าสุทัศน์ชวนพิมานให้กินข้าวด้วย แต่พิมานกินแล้ว เจ้าฟ้าเสียใจมาก บอกว่าเหงาจังเลย กลางคืนพิมานก็ไม่มานอนด้วยแล้ว (ยังไงนะ) แล้วก็ตัดพ้ออีกเล็กน้อย

จากนั้นสักพัก เสด็จแม่กับพี่หญิงใหญ่ก็มาเยี่ยม พี่หญิงใหญ่ถามพิมานว่า ทำไมคุณพระภักดีกับสุทัศน์จัง พิมานก็ตอบว่าเป็นหน้าที่ พี่หญิงใหญ่ก็เซ้าซี้ สังเกตว่าการกระทำที่พิมานทำให้นั้นยิ่งไปกว่าความจงรักภักดีมาก เหมือนพิมานจะรักสุทัศน์มาก พิมานก็ตอบว่า ทุกคนต่างจงรักภักดี

พี่หญิงใหญ่ซึ่งตอนแรก หม่อมโปรโมทว่าจะแอบหลงรักพิมาน (แต่เราว่าเหมือนจะเป็นสาววายยุคกรุงศรีมากกว่า) ยังไม่แล้วใจ ก็เรียกพิมานไปเข้าเฝ้า ไปคุย บอกว่าเห็นพิมานอยู่ด้วยกันกับสุทัศน์ตลอด กินด้วยกัน เล่นด้วยกัน นอนด้วยกัน คิดยังไงกับน้องชายเธอกันแน่ พิมานก็พูดอ้อมค้อม พี่หญิงใหญ่เลยถามตรงๆว่า เธอรักน้องชายชั้นใช่มั้ย (คุณพระช่วย ดูในไอแพดอยู่ ตกใจเกือบเขวี้ยงทิ้ง) พิมานกลืนน้ำลายแล้วบอกว่า ตนเป็นหมาที่เจ้าของเก็บมาเลี้ยงให้ข้าวให้น้ำ หมาย่อมต้องกตัญญูรู้คุณ จากนั้นก็ทูลลาพี่หญิงใหญ่ แล้วค่อยๆคลานไปกราบไป ไปหาเจ้าฟ้าสุทัศน์ที่อยู่อีกมุม

ซึ่งอนันดาก็เล่นถึงมาก สายตาเต็มเปี่ยมไปด้วยรักและภักดีลึกซึ้ง

จากนั้นกลางดึก...ไม่ มันไม่เกิดอะไรขึ้น เจ้าฟ้าสุทัศน์จะต้องตื่นเช้า เลยให้พิมานมานอนเป็นเพื่อน เพราะกลัวตื่นสาย แล้วทั้งคู่ก็เข้านอน

ก็จบ ณ ตรงนี้


ที่จริงมีพาร์ตปัจจุบัน เพราะเรื่องนี้เค้าทำพาร์ตปัจจุบันให้เจอเหตุการณ์คล้ายๆเรือนมยุรา แล้วตัวละครระลึกอดีตได้ด้วย

ในพาร์ตปัจจุบัน พิมานก็จะมีความยังไงๆ something right กับเพื่อนรุ่นน้อง ซึ่งคือเจ้าฟ้าสุทัศน์ที่มาเกิดใหม่ ล่าสุดพอจำเรื่องแต่หนหลังได้ ก็มีการคลานมาซบ เอามือมาลูบหน้า กอดกันร้องไห้ อาจเพราะชาติก่อนผูกพัน เราก็จะไม่คิดอะไรมาก

ตอนนี้ก็รอดูสัปดาห์หน้าค่ะ ขอบอกเลยว่า หม่อมคะ หนูชอบมาก 5555
ทั้งนี้ทั้งนั้น ไปอ่านคอมเมนต์ในยูทูป รู้สึกได้ว่า เราไม่ได้คิดไปคนเดียว หลายคนดูเหมือนจะอยากหวีดมาก แต่นี่ก็เป็นครั้งแรก ที่หวีดตัวละครแนวนี้ รู้สึกไปต่อไม่ถูกเลยทีเดียว

(แต่ก็สงสารหลายๆท่าน เห็นว่าเรื่องนี้มีผู้ใหญ่รอดู พอเจอแนวที่ bromance มากหน่อยอาจจะไม่คุ้น สำหรับเราเอง เจ้าฟ้าสุทัศน์นั้นไม่มีองค์จริง เรื่องจริงมีแต่พระองค์เจ้าชื่อสุทัศน์ ซึ่งสถานะและอายุต่างจากในเรื่อง ก็อาจจะนับว่าเจ้าฟ้าสุทัศน์(รวมถึงพระพิมาน) เป็นตัวละครในจินตนาการมากกว่าค่ะ)

——-
ส่งท้าย
-ไม่ได้ตั้งใจล่วงเกินนักแสดงทั้งสองท่านและ ผกก. นะคะ
-ทั้งนี้ทั้งนั้น เรื่องนี้อนันดาเล่นดีมาก สายตาคือบอกทุกสิ่งทุกอย่างจริงๆ กับเจ้าฟ้าสุทัศน์นี่คือเหนือกว่ารัก แต่เป็นจงรักแท้ๆเลย ส่วนฮัท เห็นหลายเว็บ ส่วนใหญ่จะโดนด่าว่าเล่นไม่ถึง ส่วนตัวเราว่าเค้าเล่นดีเลยแหละ เพราะพาร์ตอดีตกับปัจจุบัน เห็นความแตกต่างมาก เป็นดาราก็เหมือนดารา เป็นเจ้าฟ้าก็เชื่อว่าเป็นเจ้าฟ้า ได้อารมณ์ชนชั้นปกครองชาตินักรบ แต่มีกลิ่นอายความเป็นนายน้อยสูงศักดิ์น่าทนุถนอมอยู่ ถือว่าใช้ได้ แต่ถ้าเทียบกับโปรดักชั่นของเรื่องและดาราคนอื่นที่เข้าด้วยซึ่งอาวุโสและเจ้าบทบาทมาก ฮัทก็ยังต้องพยายามต่อ