เพราะอะไร วงดนตรีที่มีนักดนตรีอยู่ในวัยที่เหล่าวัยรุ่นสามารถเรียกขานว่า’คุณลุง’
ทั้งวัยและหน้าตาก็ไม่ได้มีจะมาโชว์แบบพวกนักร้องไอดอลหนุ่มสาวทั้งหลาย
เหตุใดจึงได้ถูกจัดให้เป็นหนึ่งในวงดนตรีที่ได้รับการเรียกร้องมากที่สุดจากผู้ชม
ในเทศกาลดนตรีที่มีอยู่ตลอดทั้งปีของบ้านเขา
(แน่นอนผู้ชมส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่นหนุ่มสาววัยร้อนแรงมากพลัง)   



ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกเขามาก่อนเลย
และการพบกันครั้งแรกระหว่างเราก็เป็นการจับพลัดจับผลูไปเจอพวกเขาจากการ
ค้นหาเพลงฟังของฉัน ด้วยต้นทางของคำว่า k-indie ในเวบไซต์แหล่งรวมคลิป
วิดีโอใหญ่ที่สุดในโลกที่แทบทุกคนรู้จักดี

เพลงแรกที่ได้ทำความรู้จักกับพวกเขา  ทั้งสี่ห้าคนนั้น
เป็นเพลงที่มีสำเนียงของความเป็นjazzชั้นดีและเสพง่าย
ด้วยกลิ่นไอของความpopที่กระจายอยู่ในเพลง
จนฉันเกือบจะเข้าใจไปว่า พวกเขาก็คงเหมือน
วงอินดี้เกาหลีที่เคยได้ฟังมาหลายๆ วง ที่ทำดนตรีเก๋ๆ
กับนักร้องที่มีเสียงร้องดีๆ  เมโลดี้เพราะๆ ก็ขายได้แล้ว ประมาณนั้น



ข้อมูลจากเวบไซต์ภาษาอังกฤษที่หาได้ไม่มากนักในโลกออนไลน์บอกว่า daybreak
ที่ก่อตั้งวงมาตั้งแต่ปี 2007 คือวงดนตรี indie rock สัญชาติเกาหลี
หากเมื่อฉันค้นฟังเพลงของพวกเขาไปเรื่อยๆ ก็พบว่า พวกเขาเล่นดนตรีและร้องได้
หลากหลายแนวเพลงมาก จนไม่รู้จะบอกว่าพวกเขาเป็นวงดนตรีแนวไหน
rock , soul, funk หรือpop หรือจะjazz  มันไม่สามารถจำเพาะเจาะจงลงไปได้จริงๆ
แถมแต่ละแนวดนตรีที่พวกเขาบรรเลง ก็ทำได้ดีมากจนฉันปลื้มปริ่มอิ่มเอมหูและอารมณ์  

อาจมีคำถามว่า อะไรคือดีมาก สำหรับคนที่ไม่มีความรู้เรื่องดนตรี อ่านโน้ตไม่เป็นอย่างฉัน
อธิบายได้เข้าใจง่ายๆ คือ  ฟังติดหูตั้งแต่ครั้งแรก เมโลดี้ไพเราะ เสียงร้องดี
เรียบเรียงดนตรีเยี่ยม ไม่ใช่การจับสองสามแนวดนตรีมาผสมผสานแล้วเรียบเรียง
ออกมาเป็นลูกผสม แต่ทำให้มันชัดเจนโดดเด่นในแต่ละแนวดนตรีที่พวกเขาวางแนวทาง
สำหรับผลงานเพลงแต่ละชุดที่ออกมา



ยิ่งฉันค้นหาฟังเพลงของพวกเขาไปมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทึ่งกับความสามารถของแต่ละคน
แม้จะฟังไม่เข้าใจภาษาที่ร้อง แต่ชื่อเพลงหลายๆ เพลงที่เป็นภาษาอังกฤษก็พอจะเป็น
แนวทางให้รู้เป็นนัยว่าเนื้อหาเพลงนั้นพูดถึงอะไร และการถ่ายทอดบทเพลงของ
อีวอนซอก (Lee Won Suk) หัวหน้าวง/นักร้องนำ
คือเสน่ห์ที่ยากจะต้านทานได้ เขาทำให้ฉันเข้าถึงความรู้สึกของบทเพลงโดย
ไม่จำเป็นต้องเข้าใจความหมายทั้งหมดของเพลงด้วยซ้ำ

เสียงกีตาร์ของ จังยูจอง (Jeong Yoo Jong)
ที่โดดเด่นมาก มีลูกเล่นแพรวพราวจะช้าหรือจะเร็วก็ชัดเจนและจัดจ้าน
เสียงเบสของ คิมซันอิล (Kim Sun Il) ที่ลุ่มลึกมีความgroove  
เสียงคีย์บอร์ดของ คิมจังวอน (Kim Jang Won)เติมเต็มในส่วนของเปียนโน,เครื่องเป่า
และเครื่องสายที่ทำให้ดนตรีของพวกเขาออกมาสมบูรณ์แบบ

เมื่อรวมกับความคึกคักหนักแน่นและเร้าใจของกลองชุด
จากมือกลองรับเชิญฮงจุน (Hong Jun) น้องเล็กของวง ที่ก็ไม่ทราบว่าทำไมถึง
ยังไม่เป็นสมาชิกประจำของวงเสียที ทั้งๆ ที่เล่นด้วยกันเกือบทุกโชว์ทุกคอนเสิร์ต
มาห้าหกปีแล้ว

ทุกคนในวงมีความสามารถ
และทำหน้าที่ของตัวเองในแต่ละตำแหน่งได้ยอดเยี่ยม ทุกอย่างที่กล่าวมารวมกัน  

คือการที่ฉันไม่สามารถหันเหไปหาความบันเทิงอื่นใดได้นอกจากการวนเวียนฟัง
ดนตรีของพวกเขามานับเดือนและยังหาทางออกไปจากดนตรีของพวกเขาไม่ได้




ฉันได้ดูคลิปวิดีโอของพวกเขามาเกือบจะเป็นร้อยคลิปหรืออาจจะเกินแล้วด้วยซ้ำ
ซึ่งในความเป็นจริงคลิปวิดีโอเพลงของพวกเขามีเยอะมากกว่านั้นมากมายนัก
และส่วนใหญ่ก็เป็นคลิปการแสดงสดที่อัพโหลดโดยแฟนเพลงของพวกเขานั่นเอง
ฉันค้นพบว่าเกิน 80% ของคลิปวิดีโอที่ฉันได้ดู หรือจะพูดให้ชัดกว่านั้นคือ
ที่ฉันเลือกดู ล้วนเป็นคลิปการแสดงสด

ยิ่งค้นยิ่งสนุก ยิ่งอยากดูโชว์ของพวกเขาต่อไปเรื่อยๆ  
บางคลิปมีคำแปลเนื้อเพลงเป็นภาษาอังกฤษ ก็ยิ่งเห็นถึงความสามารถ
ในการแต่งเพลงของพวกเขาขึ้นไปอีก เนื้อหาในหลายๆ เพลง ที่ร้อยเรียงถ้อยคำ
อย่างสละสลวย มีความเป็นกวี หรือบางเพลงที่ใช้คำง่ายๆ แต่โดนใจ
มีท่อนฮุคที่เฉียบขาด

ฉันไม่รู้ว่าใครในวงเป็นตัวหลักในการแต่งเพลง หรือพวกเขาอาจจะช่วยกันแต่ง
ในคลิปสัมภาษณ์อันหนึ่ง เมื่อถูกถามถึงเพลงฮิตตลอดกาลสองเพลง
ในจำนวนเพลงฮิตมากมายของพวกเขา ว่าเนื้อเพลงมาก่อนหรือทำนองมาก่อน
อีวอนซอกผู้เป็นทั้งหัวหน้าวงและนักร้องนำตอบคำถามนี้ว่า เพลง love actually
และ เพลง good นั้น เป็นเพลงที่ทั้งเนื้อและทำนองพรั่งพรูออกมาแทบจะพร้อมๆ กัน  
ซึ่งฉันสรุปได้ตรงนี้เลยว่า เขาหรือพวกเขา มีพรสวรรค์ในการแต่งเพลงมากจริงๆ

พิสูจน์ได้จากเพลงฮิตที่ถึงพร้อมไปด้วยความไพเราะจำนวนเยอะมากจนนับไม่ถ้วน
เมื่อดูจากผลงานเพลง full album สี่ชุด ep สองชุด และ single อีกสิบกว่าเพลง
รวมทั้งเพลงประกอบซีรีส์อีกหลายเรื่อง ตลอดระยะเวลาสิบปีในวงการเพลง
พวกเขาผลิตงานเพลงกันออกมาตลอดทุกปี ทำงานกันอย่างต่อเนื่อง



เมื่อมาถึงจุดนี้ ฉันจึงเริ่มเข้าใจบ้างแล้วว่า เพราะอะไร วงดนตรีที่มีนักดนตรี
อายุขึ้นเลขสี่สามคน ปลายเลขสามอีกหนึ่งคน ในนาม Daybreak
จึงอยู่ยั้งยืนยงครองใจแฟนเพลงมายาวนานเกินสิบปี ทั้งแฟนเพลงวัยรุ่นที่
ไม่ได้มีแต่เด็กสาวๆ หน้าใส แต่แฟนเพลงหนุ่มๆ ก็เพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ

มันน่าแปลกสำหรับวงดนตรีที่มีแฟนเพลงเป็นผู้หญิงจำนวนมากก็มักจะไม่ค่อย
มีแฟนเพลงผู้ชาย หรือวงดนตรีที่มีแฟนเพลงผู้ชายมากๆ ก็มักจะไม่ค่อย
มีแฟนเพลงผู้หญิง ด้วยแนวทางของดนตรีและสไตล์เพลง แต่ Daybreak
เป็นวงดนตรีที่อยู่เหนือข้อสังเกตนี้ นั่นรวมทั้งคนที่เลยความหมายของคำว่าวัยรุ่น
อย่างฉันมาหลายปีมากก็ไม่ยกเว้นเช่นกัน



นอกเหนือจากเหตุผลทั้งหมดที่ฉันได้กล่าวมา ยังมีอีกหนึ่งเหตุผล ที่ฉันเชื่อว่า
นี่คือเหตุผลที่สำคัญที่สุด นั่นก็คือ การโชว์แต่ละครั้งที่คนดูไมสามารถคาดเดาได้ว่า
จะได้ฟังอะไรที่ต่างไปจากเพลงที่ได้ฟังจาก studio album ไปมากแค่ไหนและอย่างไร

สิ่งหนึ่งที่รับรู้ได้จากการไล่ดูคลิปแสดงสดของพวกเขามาเยอะมาก คือ
เสน่ห์ในการแสดงสด ไม่ว่าจะเป็นโชว์สั้นๆ ที่เล่นไม่เกินชั่วโมง/ครึ่งชั่วโมง
หลากหลายสถานที่ มิวสิคฮอลล์, ผับบาร์, ในสวน, งานแฟร์, สถานีโทรทัศน์
หรือ music festival ทั้งเล็กใหญ่ที่มีจัดกันตลอดทั้งปี  พวกเขาจะเรียบเรียงดนตรี
ใหม่เสมอในเพลงที่เลือกหยิบมาโชว์ อาจจะเป็นบางเพลงในบางอัลบั้มที่ไม่ได้ฟังกันบ่อย
แต่เข้ากับบริบทของโชว์นั้นๆ หรือแม้แต่เพลงดังเพลงฮิตหลายๆ เพลงของพวกเขา
ที่ต้องมีต้องเล่นในทุกการแสดงสด พวกเขาก็ทำให้มันสนุกและตื่นเต้นยิ่งขึ้นด้วยการ
ใส่ลูกเล่นใหม่ๆ ให้แตกต่างไปจากเดิม

นี่คือความไม่ซ้ำซากจำเจ คือของขวัญพิเศษ
ที่พวกเขาจะมอบให้กับคนดูคนฟังแฟนประจำของพวกเขาในโชว์ครั้งใหม่
และครั้งใหม่ๆ ต่อไปเรื่อยๆ  

โดยเฉพาะ concert ใหญ่ประจำปีของพวกเขาในธีมที่ใช้ชื่อว่า SUMMER MADNESS
ซึ่งจัดติดต่อกันมาทุกปีในช่วงฤดูร้อน ถือเป็น concert ใหญ่ที่
Daybreaker  ทุกคนตั้งตาและล้างหูรอคอย

คิลปนี้คือ SUMMER MADNESS 2017 ปีล่าสุดค่ะ



ฉันคิดว่าเพราะความโดดเด่นในการแสดงสดของพวกเขา
ในคลิปสัมภาษณ์หนึ่งจึงมีคำถามเกี่ยวกับการซ้อมของวงก่อนจะออกแสดง
โชว์ในแต่ละครั้งว่า ใช้เวลาซ้อมกันนานแค่ไหน

อีวอนซอก หัวหน้าวงและนักร้องนำ
ผู้เป็นตัวหลักในการขับเคลื่อนโชว์ทุกครั้ง ทั้งร้องทั้งพูดคุยสื่อสารกับแฟนเพลง
ตั้งแต่ต้นจนจบการแสดง (ไม่รู้เขาเอาพลังมาจากไหน เก่งมากค่ะ)
เขาตอบว่า ซ้อมไปเรื่อยๆ จนกว่าพวกเขาจะรู้สึกว่ามันสมบูรณ์แล้ว
จังหวะที่พูดจบเขาหันหน้าไปทาง จังยูจอง ลีดกีตาร์ผู้มากความสามารถ
ของวงจึงพูดเสริมขึ้นมาว่า วันละประมาณ 12 ชั่วโมง  แล้วมือเบส คิมซอนอิล
ก็หัวเราะปิดท้าย  




Daybreak อาจจะมีแฟนเพลงจำนวนหนึ่งอยู่ที่นี่ในบ้านเรา ซึ่งฉันไม่รู้ว่ามากน้อยแค่ไหน
แต่จากการค้นหาข้อมูลในเวบไซต์ต่างๆ ของฉัน พบว่า ไม่มีข้อมูลหรือบทความอะไร
เกี่ยวกับพวกเขาเลย ยกเว้นคลิปวิดีโออันเดียวที่พวกเขาได้มีโอกาสมาโชว์สั้นๆ
ในเทศกาลดนตรีหนึ่งของบ้านเราเมื่อหลายปีก่อน

บอกตามตรงฉันก็ไม่รู้ว่าที่เกาหลี ประเทศบ้านเกิดของพวกเขาเอง
ความโด่งดังของพวกเขาอยู่ในระดับไหน แต่ที่บอกได้แน่ๆ คือพวกเขาเคยได้เข้าไป
แสดงโชว์ใน Blue House (ชองวาแด – ทำเนียบประธานาธิบดี) มาแล้ว
และเมื่อล่าสุดไม่กี่วันที่ผ่านมา พวกเขาเป็นหนึ่งในผู้มีชื่อเสียงที่ไปร่วมวิ่งคบเพลิง
สำหรับ PyeongChang 2018 Olympic Winter Games ที่จะจัดขึ้นที่เกาหลีใต้ในปีนี้ด้วย



ถ้าให้อธิบายความรู้สึกต่อดนตรีของ Daybreak
นอกจากประทับใจในความไพเราะของบทเพลง เนื้อหา ท่วงทำนอง
และการร้องบรรเลงของพวกเขา มันคือความ 80s ที่แทรกซึมอยู่ในทุก
อณูโน้ตเพลงของพวกเขาก็เป็นได้ที่กระทบใจฉัน   

ความ 80s ที่พวกเขาและฉันเติบโตมา
ยุคสมัยที่ดนตรี rock,pop, new wave เฟื่องฟูสุดขีด
มันคือความคึกคักสดใสบนเวทีของพวกเขา
มันคือความ เก๋านิดๆ จิ๊กโก๋หน่อยๆ ในดนตรีของพวกเขา
มันอาจเป็นจุดตรงกลางระหว่างความคลาสสิคของดนตรียุคก่อนกับความโมเดิร์น
ที่มาบรรจบกันอย่างลงตัวและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่พวกเขาถ่ายทอดออกมา
ทุกครั้งที่ได้ยินได้ฟังมันทำให้ฉันยิ้มอย่างมีความสุข  เผลอโยกไหล่เบาๆ แบบไม่รู้ตัว
มันเหมือน รักแรกพบ และมัน ดีเหลือเกินค่ะ



Daybreak  (데이브레이크)
from  left  to right
Kim Sun-il (김선일) — Bass
Lee Won-suk (이원석) — Vocal/Leader
Jeong Yoo Jong (정유종) — Guitar
Kim Jang-won (김장원) — Keyboard

Hong Jun (홍준) — Drum (Guest member)


.


ผลงาน
https://musictea.org/music/daybreak

ติดตามข่าวสาร
https://www.facebook.com/BandDaybreak/


credit photo to the owner
- SSTV
- http://klimtkiss.tistory.com
- Daybreak official FB fanpage



(มีต่อในคอมเม้นท์ค่ะ)