ใครที่พอจะรู้คำกลอนอันนี้บ้างคะ ช่วยแปลให้หน่อย

0 หมายโอบเอื้อมเอารักจำหลักจิต จนเฝ้าคิดเฝ้าคอยละห้อยหา จ่อมจมด้วยหอมหวาน .. แห่งมารยา พร้อมแรงอาวรณ์ช่วง .. โหม-ห้วงใจ 0 และเพื่อว่า .. ใจหนึ่งเมื่อซึ้งหนัก จะเกินกักกุมขวัญ .. เมื่อสั่นไหว ย่อมเผยคว

เสียงดุเหว่าแว่วหวาน กังวานกู่ เจ้าเพรียกชู้โหยหวน รัญจวนหา เฝ้าร้องขานปานร้าว หนาวอุรา ปรารถนาคู่ยิน โผผินคืน เพลงกาเหว่าเว้าวอน สะท้อนหวิว อารมณ์ลิ่วปลิวตาม เกินห้ามฝืน ลำนำนกนิ่งฟัง ใจพังครืน ถอนส

O เมื่อคลื่นฝน .. พรมพร่างไม่ว่างเว้น ค่อยโรยเส้นล้อมห่มสายลมร่ำ จึง-ผืนฟ้ารอบด้านคลี่ม่านดำ ของคืนค่ำให้สยาย .. ลงคลายตัว O เพียงจะให้หม่นหมอง .. ที่มองว่า เหมือนรูปรอยเหว่ว้า .. ยามฟ้าหลัว บังดวงวัน

O ให้เราสองขาดกันแต่วันนี้ อย่าได้มีหัวใจอาลัยหา ความรู้สึกอ่อนหวานมันด้านชา ปรารถนาคงเหลือ .. เพียงเพื่อลืม O อัสดงคต .. ดวงรพี .. คล้ายรีรอ จะทอดทอสุรภาพ .. ให้ปลาบปลื้ม ก่อนโอนแสงดาวกระพริบให้หยิบ

ยามสิ้นสุด .. ราชวงศ์บ้านพลูหลวง เดือนสิบ ๒๓๑๐ .. . . ๑๔ 0 อาดูระพูนอยุธยา ระบุภาวะพ่ายพัง สิ้นสายเพราะหายนะพลัง ปะทุถั่งก็ยากทาน ๘ 0 โอ้ .. เมืองแก้วเมืองฟ้าถึงคราล่ม บัลลังก์จมมอดไหม้ด้วยไฟผลาญ ปรา

ระหว่างรอวันพุธ นั่งดูรีรัันหนึ่งในทรวงกันดีกว่าค่ะ ตัวแคตตาไล้ของเรื่อง เอิ๊กกก ส่องสมชื่อ ส่องตลอด ใครทำอะไรที่ไหน ถ้าเพียงส่องรู้ ส่องจะตามไปดู “ตอนแรกก็ไม่ยอมแต่พี่หนึ่งอ้อนวอนจนฉันอ่อนใจ

(สลักกลอนโคลงหาย-สลายกลอนโคลงหัก) 07.55 น. ๏ สลัก-มั่น สั่นละมักจะทรุด กลอน-กุดแหล แกหลุดหลอนสุดแก้ โคลง-หลงเลื่อน เคลื่อนหลงโลงล่มแล หาย-แน่ตู่ หู่แน่ตายแหลหนัก ๏ สลาย-หัก สลัก'แก้ว ........ กลิ้