สวัสดี วันนี้เรามีเรื่องราวของเราเองอยากจะมาแบ่งปันกับเพื่อนๆทุกคน ตอนนี้เราอายุ20นะ
เธอเชื่อในรักแรกพบกันมั้ย?
เมื่อก่อนชั้นก็เคยคิดนะว่ารักแรกพบมันมีแค่ในนิยายมันไม่มีอยู่จริงหรอก แต่แล้วความคิดของชั้นมันก็เปลี่ยนไปตั้งแต่เจอเค้า
#ผู้ชายที่เป็นรักแรกพบของชั้น
ย้อนไปเมื่อชั้นเรียนอยู่มัธยมปลาย เอ่อ ไม่สิ ความรู้สึกนี้มันเริ่มตอนชั้นเรียนอยู่ม.3 ตอนนั้นฉันไปสอบเข้าเรียนโรงเรียนมีชื่อในจังหวัด ฉันยังจำวันนั้นได้ดี
21 มกราคม 2555 วันนั้นเป็นวันที่ชั้นไปสอบ แล้วชั้นก็เจอกับผู้ชายคนนึง เค้าคือผช.คนแรกที่ทำให้ชั้นไม่สามารถละสายตาไปไหนได้เลย ชั้นมองตามเค้าจนสุดสายตา จนหมดวันและกลับมาที่บ้านชั้นก้คิดว่า มันก้แค่สิ่งแปลกใหม่ แต่ป่าวเลย พวกเธอเชื่อมั้ย ชั้นไม่สามารถลบเค้าออกจากหัวได้เลย ภาพของเค้ายังติดอยู่ในความทรงจำของชัน จนกระทั่งชั้นมาเรียนต่อที่ที่ชั้นไปสอบที่ๆทำให้ชั้นเจอกับเค้า และนั่นก้ทำให้รุ้ว่าเค้าเป็นรุ่นพี่ของชั้น ชั้นแอบรักเค้าทำทุกอย่างที่ให้ตัวเองได้รู้จักเค้ามากยิ่งขึ้น ฉันรุ้เรื่องเค้าค่อนข้างมาก วันเกิด ชอบไม่ชอบ แฟน รวมถึงนิสัย อ้อมีเค้าคล้ายๆจัวฮอของโรงเรียนนะ ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงชอบ ทั้งๆที่พี่เค้าก็ไม่ได้หล่อมาก ก้ยอมรับว่าหล่อแหละ แถมยังเจ้าชู้อีก เรียกด้ว่าเพลบอยแบดบอยได้เลยล่ะ ถึงอย่างนั้นพี่เค้าก้เป็นคนดีนะ เรียนเก่ง รักเพื่อนรักน้อง ชั้นแอบชอบพี่เค้ามานาน จนม.4เทอม2ชั้นตัดสินใจบอก ว่าชั้นชอบ พี่เค้าหัวเราะนะแล้วก้บอกกับชั้นว่า รู้ยุ่แล้ว แล้วชั้นก็กลายมาเป็นน้องสาวของเค้าโดยปริยาย เจอที่ไหนต้องเป็นแกล้ง แต่ก้ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นนะ แกล้งเหมือนให้เราอายแค่นั้นเอง. กลุ่มพี่เค้า ทั้งกลุ่มเพื่อนเรารู้หมดว่าเราชอบเค้าขนาดไหน. แต่เรารู้ว่ายังไงพี่เค้าก้ไม่ชอบเรา เราไม่ใช่คนสวย ออกจะอ้วนดำเตี้ยอีกต่างหาก แต่เราก้พอใจที่เรากล้าที่จะบอกพี่เค้า. เรายอมรับในความรู้สึกของตัวเอง ถึงแม้เค้าจะไม่ได้ชอบเรา แต่การที่เราชอบใครสักคนมันก็เป็นแรงผลักดันให้เราพัฒนาตัวเองในด้านต่างๆนะ
เราแอบรักพี่เค้าข้างเดียวมา7ปีเต็มถึงปัจจุบัน บางคนอาจบอกว่าเราโกหก เราบอกตรงนี้เลย ว่าเราไม่ได้โกหก ทุกอย่างคือความจริง100% จนตอนนี้เราก็ยังชอบเค้าอยู่ ถึงแม้จะไม่เจอกันเลยก็ตาม และเรื่องราวนี้ก็ไม่ใช่นิยาย
เราตั้งกระทู้เรื่องนี้ เราแค่อยากแชร์ประสบการที่เกิดขึ้นจริงกับตัวเราให้คนที่เข้ามาอ่านกระทู้ไม่ตั้งแง่ในความรัก ความรักมันมีทั้งสุขและทุกข์ แต่ก็ใช่ว่าการทีเรารักใครสักคนใช่ว่าเราจะยอมเค้าเสมอไป บางคนเจอเรื่องราวที่ไม่ดีในความรัก ก้อย่าตังแง่กับมัน เราต้องเผชิญหน้าต่อและยอมรับผล ให้จงได้ หากเรารักใครสักคนมากๆเราก้อย่าลืมที่จะรักตัวเอง เพราะยังมีใครอีกหลายคนที่รักเรา. ตอนนี้ใครที่ท้อแท้กับความรักเราขอเป็นกำลังใจให้สักวันคุณจะเจอคนที่รักคุนจริงๆ
รักแรกพบมีอยู่จริงนะคะ
สุดท้ายนี้ใครมีเรื่องราวดีๆหรืออยากระบายเม้นแชร์ประสบการกันได้นะจ๊ะ
รักแรกพบ มีจริงหรือ?
เธอเชื่อในรักแรกพบกันมั้ย?
เมื่อก่อนชั้นก็เคยคิดนะว่ารักแรกพบมันมีแค่ในนิยายมันไม่มีอยู่จริงหรอก แต่แล้วความคิดของชั้นมันก็เปลี่ยนไปตั้งแต่เจอเค้า
#ผู้ชายที่เป็นรักแรกพบของชั้น
ย้อนไปเมื่อชั้นเรียนอยู่มัธยมปลาย เอ่อ ไม่สิ ความรู้สึกนี้มันเริ่มตอนชั้นเรียนอยู่ม.3 ตอนนั้นฉันไปสอบเข้าเรียนโรงเรียนมีชื่อในจังหวัด ฉันยังจำวันนั้นได้ดี
21 มกราคม 2555 วันนั้นเป็นวันที่ชั้นไปสอบ แล้วชั้นก็เจอกับผู้ชายคนนึง เค้าคือผช.คนแรกที่ทำให้ชั้นไม่สามารถละสายตาไปไหนได้เลย ชั้นมองตามเค้าจนสุดสายตา จนหมดวันและกลับมาที่บ้านชั้นก้คิดว่า มันก้แค่สิ่งแปลกใหม่ แต่ป่าวเลย พวกเธอเชื่อมั้ย ชั้นไม่สามารถลบเค้าออกจากหัวได้เลย ภาพของเค้ายังติดอยู่ในความทรงจำของชัน จนกระทั่งชั้นมาเรียนต่อที่ที่ชั้นไปสอบที่ๆทำให้ชั้นเจอกับเค้า และนั่นก้ทำให้รุ้ว่าเค้าเป็นรุ่นพี่ของชั้น ชั้นแอบรักเค้าทำทุกอย่างที่ให้ตัวเองได้รู้จักเค้ามากยิ่งขึ้น ฉันรุ้เรื่องเค้าค่อนข้างมาก วันเกิด ชอบไม่ชอบ แฟน รวมถึงนิสัย อ้อมีเค้าคล้ายๆจัวฮอของโรงเรียนนะ ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงชอบ ทั้งๆที่พี่เค้าก็ไม่ได้หล่อมาก ก้ยอมรับว่าหล่อแหละ แถมยังเจ้าชู้อีก เรียกด้ว่าเพลบอยแบดบอยได้เลยล่ะ ถึงอย่างนั้นพี่เค้าก้เป็นคนดีนะ เรียนเก่ง รักเพื่อนรักน้อง ชั้นแอบชอบพี่เค้ามานาน จนม.4เทอม2ชั้นตัดสินใจบอก ว่าชั้นชอบ พี่เค้าหัวเราะนะแล้วก้บอกกับชั้นว่า รู้ยุ่แล้ว แล้วชั้นก็กลายมาเป็นน้องสาวของเค้าโดยปริยาย เจอที่ไหนต้องเป็นแกล้ง แต่ก้ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นนะ แกล้งเหมือนให้เราอายแค่นั้นเอง. กลุ่มพี่เค้า ทั้งกลุ่มเพื่อนเรารู้หมดว่าเราชอบเค้าขนาดไหน. แต่เรารู้ว่ายังไงพี่เค้าก้ไม่ชอบเรา เราไม่ใช่คนสวย ออกจะอ้วนดำเตี้ยอีกต่างหาก แต่เราก้พอใจที่เรากล้าที่จะบอกพี่เค้า. เรายอมรับในความรู้สึกของตัวเอง ถึงแม้เค้าจะไม่ได้ชอบเรา แต่การที่เราชอบใครสักคนมันก็เป็นแรงผลักดันให้เราพัฒนาตัวเองในด้านต่างๆนะ
เราแอบรักพี่เค้าข้างเดียวมา7ปีเต็มถึงปัจจุบัน บางคนอาจบอกว่าเราโกหก เราบอกตรงนี้เลย ว่าเราไม่ได้โกหก ทุกอย่างคือความจริง100% จนตอนนี้เราก็ยังชอบเค้าอยู่ ถึงแม้จะไม่เจอกันเลยก็ตาม และเรื่องราวนี้ก็ไม่ใช่นิยาย
เราตั้งกระทู้เรื่องนี้ เราแค่อยากแชร์ประสบการที่เกิดขึ้นจริงกับตัวเราให้คนที่เข้ามาอ่านกระทู้ไม่ตั้งแง่ในความรัก ความรักมันมีทั้งสุขและทุกข์ แต่ก็ใช่ว่าการทีเรารักใครสักคนใช่ว่าเราจะยอมเค้าเสมอไป บางคนเจอเรื่องราวที่ไม่ดีในความรัก ก้อย่าตังแง่กับมัน เราต้องเผชิญหน้าต่อและยอมรับผล ให้จงได้ หากเรารักใครสักคนมากๆเราก้อย่าลืมที่จะรักตัวเอง เพราะยังมีใครอีกหลายคนที่รักเรา. ตอนนี้ใครที่ท้อแท้กับความรักเราขอเป็นกำลังใจให้สักวันคุณจะเจอคนที่รักคุนจริงๆ
รักแรกพบมีอยู่จริงนะคะ
สุดท้ายนี้ใครมีเรื่องราวดีๆหรืออยากระบายเม้นแชร์ประสบการกันได้นะจ๊ะ