หัวข้อเหมือนตลกแต่สำหรับเรามันไม่ตลกเลยค่ะ มันเครียด กลัวตัวเองจะเป็นบ้า
เป็นคนชอบดูการ์ตูน แต่ที่ชอบมากกว่าการ์ตูนคือการจับคู่ตัวการ์ตูนด้วยกัน(ชายหญิง) หรือที่เรียกกันว่า “จิ้น” น่ะค่ะ
หลายคนอาจจะบอก แค่จิ้นเนี่ยนะ? มันก็ขำๆป่าววะ? เราก็เคยคิดแบบนั้นค่ะ แต่การจิ้นของเรามันดันจริงจังขึ้นทุกที เพราะจะผิดหวังซะเป็นส่วนใหญ่ แบบอวยคู่ไหนก็ไม่เคยถูก บางเรื่องตามมา4-5ปี สุดท้ายเรือก็ล่มค่ะ เป็นหนักๆก็ถึงขั้นร้องไห้ ตัดพ้อกับตัวเองว่า ทำไมมันไม่เคยสมหวังเลย เราก็แค่อยากหาความสุขให้ตัวเอง การจิ้นตัวละครในการ์ตูนมันทำให้เรารู้สึกสนุก เวลาเห็น2ตัวละครมีโมเมนต์ด้วยกันแล้วเรามีความสุขมาก แต่พอสุดท้ายไม่สมหวังมันก็ทุกข์มากเช่นกัน แล้วเราก็กลับมานั่งคิดว่า ตัวเราเป็นขนาดนี้เลยหรือ? บางทีเราร้องไห้หลังจากคู่เราไม่สมหวัง แต่ในอารมณ์นั้นมันก็มีความรู้สึกกลัวตัวเองอยู่ ทำไมเรารู้สึกกับมันมากขนาดนี้ กลัวตัวเองจะเป็นบ้า
เคยคิดจะเลิกดู แต่เวลาเราเหงาไม่มีอะไรทำ เราก็หาการ์ตูนดูทุกที อย่างที่บอกว่า รู้สึกว่ามันเป็นความสุขอย่างนึงเวลาที่ดู แต่พอดูจบมันกลับทำให้เราทุกข์ แต่พอคิดว่าจะเลิกดูจริงๆ มันก็รู้สึกเคว้งคว้าง เหมือนความสุขอย่างนึงของเราจะหายไปยังไงยังงั้น
ถ้าบอกว่า งั้นก็ดู แต่ไม่ต้องจิ้นสิ...
เราทำไม่ได้ค่ะ ถ้าไม่มีคู่จิ้น เราก็ไม่ดูเลย ต่อให้สนุกแค่ไหนก็ไม่ดู เหมือนไม่มีแรงดึงดูดเรากับเรื่องนั้นๆ ถ้าให้เลิกจิ้นก็ไม่ต่างอะไรกับเลิกดูค่ะ
ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ แต่อย่าทำร้ายจิตใจเราเลยนะคะ เราไม่อยากเครียดไปมากกว่านี้แล้ว ขอบคุณค่ะ...
ปล. เราไม่เคยมีแฟนเลยตั้งแต่เกิด แต่ครอบครัวเราก็อยู่ด้วยกัน เราคิดว่าเราไม่ได้ขาดความอบอุ่น มันเกี่ยวกันมั้ยคะ?
[ขอคำแนะนำ] รู้สึกอยากไปพบ “จิตแพทย์” เพราะการ์ตูน...
เป็นคนชอบดูการ์ตูน แต่ที่ชอบมากกว่าการ์ตูนคือการจับคู่ตัวการ์ตูนด้วยกัน(ชายหญิง) หรือที่เรียกกันว่า “จิ้น” น่ะค่ะ
หลายคนอาจจะบอก แค่จิ้นเนี่ยนะ? มันก็ขำๆป่าววะ? เราก็เคยคิดแบบนั้นค่ะ แต่การจิ้นของเรามันดันจริงจังขึ้นทุกที เพราะจะผิดหวังซะเป็นส่วนใหญ่ แบบอวยคู่ไหนก็ไม่เคยถูก บางเรื่องตามมา4-5ปี สุดท้ายเรือก็ล่มค่ะ เป็นหนักๆก็ถึงขั้นร้องไห้ ตัดพ้อกับตัวเองว่า ทำไมมันไม่เคยสมหวังเลย เราก็แค่อยากหาความสุขให้ตัวเอง การจิ้นตัวละครในการ์ตูนมันทำให้เรารู้สึกสนุก เวลาเห็น2ตัวละครมีโมเมนต์ด้วยกันแล้วเรามีความสุขมาก แต่พอสุดท้ายไม่สมหวังมันก็ทุกข์มากเช่นกัน แล้วเราก็กลับมานั่งคิดว่า ตัวเราเป็นขนาดนี้เลยหรือ? บางทีเราร้องไห้หลังจากคู่เราไม่สมหวัง แต่ในอารมณ์นั้นมันก็มีความรู้สึกกลัวตัวเองอยู่ ทำไมเรารู้สึกกับมันมากขนาดนี้ กลัวตัวเองจะเป็นบ้า
เคยคิดจะเลิกดู แต่เวลาเราเหงาไม่มีอะไรทำ เราก็หาการ์ตูนดูทุกที อย่างที่บอกว่า รู้สึกว่ามันเป็นความสุขอย่างนึงเวลาที่ดู แต่พอดูจบมันกลับทำให้เราทุกข์ แต่พอคิดว่าจะเลิกดูจริงๆ มันก็รู้สึกเคว้งคว้าง เหมือนความสุขอย่างนึงของเราจะหายไปยังไงยังงั้น
ถ้าบอกว่า งั้นก็ดู แต่ไม่ต้องจิ้นสิ...
เราทำไม่ได้ค่ะ ถ้าไม่มีคู่จิ้น เราก็ไม่ดูเลย ต่อให้สนุกแค่ไหนก็ไม่ดู เหมือนไม่มีแรงดึงดูดเรากับเรื่องนั้นๆ ถ้าให้เลิกจิ้นก็ไม่ต่างอะไรกับเลิกดูค่ะ
ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ แต่อย่าทำร้ายจิตใจเราเลยนะคะ เราไม่อยากเครียดไปมากกว่านี้แล้ว ขอบคุณค่ะ...
ปล. เราไม่เคยมีแฟนเลยตั้งแต่เกิด แต่ครอบครัวเราก็อยู่ด้วยกัน เราคิดว่าเราไม่ได้ขาดความอบอุ่น มันเกี่ยวกันมั้ยคะ?