เราเป็นเด็กที่เรียกว่าเด็กมากๆ เพราะว่าเราอายุน้อย
เลยไม่รู้ว่าอาการที่เป็นอยู่คืออะไร อาการของเราจะเป็นแบบนี้ค่ะ
-เราจะเก็บความรู้สึกที่มีทั้งหมด เก็บไว้ในใจไม่บอกใคร แล้วเราจะถามตัวเองเสมอว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ เราอยู่ไปทำไม เริ่มจะรู้สึกเบื่อทุกๆอย่าง อะไรที่เคยทำแล้วมีความสุขเริ่มจะเบื่อลงเรื่อยๆ เราเริ่มคิดจะทำร้ายตัวเอง ทุกวันนี้เวลาตื่นขึ้นมาเราจะไปโรงเรียน
ติวตอนเช้า เรียน ติวตอนกลางวัน เรียนพิเศษตอนเย็น กลับบ้าน ทำการบ้าน แล้วก็นอนมันวนอยู่แบบนี้ทุกๆวัน เรารู้สึกเหมือนเป็นหุ่นยนต์ที่ถูกตั้งโปรแกรมไว้ แต่เราก็จะเก็บความรู้สึกทุกอย่าง พยามทำตัวให้สนุกเหมือนปกติ แล้วเราจะมาร้องไห้เพียงคนเดียวน้อยคนมากๆที่จะเห็นเราร้องไห้ ยกเว้นเพื่อนสนิทเราจริงๆ ญาติเราก็จะชอบเอาเราไปเปรียบกับพี่ชายที่ญาติเขาเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ทั้งๆที่เราก็ดีกว่าพี่เราหลายเท่า อะไรๆเราก็ผิด เราโกรธแต่ทำอะไรไม่ได้ เราเก็บความรู้สึกเอาไว้ บอกเราหน่อยนะคะว่าเราเป็นอะไรกันแน่?
อาการแบบนี้เรียกว่าอะไรเหรอคะ?
เลยไม่รู้ว่าอาการที่เป็นอยู่คืออะไร อาการของเราจะเป็นแบบนี้ค่ะ
-เราจะเก็บความรู้สึกที่มีทั้งหมด เก็บไว้ในใจไม่บอกใคร แล้วเราจะถามตัวเองเสมอว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ เราอยู่ไปทำไม เริ่มจะรู้สึกเบื่อทุกๆอย่าง อะไรที่เคยทำแล้วมีความสุขเริ่มจะเบื่อลงเรื่อยๆ เราเริ่มคิดจะทำร้ายตัวเอง ทุกวันนี้เวลาตื่นขึ้นมาเราจะไปโรงเรียน
ติวตอนเช้า เรียน ติวตอนกลางวัน เรียนพิเศษตอนเย็น กลับบ้าน ทำการบ้าน แล้วก็นอนมันวนอยู่แบบนี้ทุกๆวัน เรารู้สึกเหมือนเป็นหุ่นยนต์ที่ถูกตั้งโปรแกรมไว้ แต่เราก็จะเก็บความรู้สึกทุกอย่าง พยามทำตัวให้สนุกเหมือนปกติ แล้วเราจะมาร้องไห้เพียงคนเดียวน้อยคนมากๆที่จะเห็นเราร้องไห้ ยกเว้นเพื่อนสนิทเราจริงๆ ญาติเราก็จะชอบเอาเราไปเปรียบกับพี่ชายที่ญาติเขาเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ทั้งๆที่เราก็ดีกว่าพี่เราหลายเท่า อะไรๆเราก็ผิด เราโกรธแต่ทำอะไรไม่ได้ เราเก็บความรู้สึกเอาไว้ บอกเราหน่อยนะคะว่าเราเป็นอะไรกันแน่?