ทางไปเมืองที่แล้ว
https://pantip.com/topic/37208763
ท่านที่สนใจอัลบั้ม
น้อยๆแต่ขอให้นาน
โปรดติดต่อหลังบ้านป้ากุ้ง - ชอบจัง
หรือตามรายละเอียดนี้
https://www.facebook.com/Aofsupanat.FC/videos/vb.126228354101161/1513453498711966/?type=2&theater
สาส์นฉบับล่าสุด จากเจ้าเมืองกระรอกถึงชาวเมือง
http://aofsupanat.com/board/index.php?topic=2066.0
ปี 2018 แล้ว เริ่มใหม่กันเถอะ เคลียร์กาย เคลียร์สมอง เคลียร์ใจ
« เมื่อ : กุมภาพันธ์ 02, 2018, 01:44:15 AM »
DIABLO
สวัสดีรอบกาย ตีลังกาสวัสดีครับ หน้าหนาวที่ผ่านมา หลังจากที่ได้เคลียร์งาน ร้องเพลง งานแต่ง งานครบรอบ งานคอนเสิร์ต เสร็จปั้บไปเที่ยวทันที อยากท้าลมหนาวแย่แล้ว จากนี้ จะขอเล่าเชิงนิยายไปเลยให้รู้แล้วก็รอด
ที่แรกที่ไปเลย "แม่กำปอง" จังหวัดเชียงใหม่ ไปดูให้เห็นกับตา เพื่อนๆถ่ายยั่วกันมาหลายคน วันนั้นคือวันจันทร์ครับ ไปแบบไม่รุ้เรื่องอะไร เห็นร้านกาแฟร้านแรกชื่อ "สว่างคาตา" เอ้อๆเคยเห็นในรูป ที่เค้านั่งดื่มกาแฟฉากหลังเป็นน้ำตก เก๋ๆ แต่ยังไม่ได้เข้าไปนะ หางตาก็เห็นมีคนด้อมๆมองๆอยู่ ดูไม่น่าไว้ใจ เห็นเค้าเดินตรงเข้ามากัน 3 คน !!! เป็นสาวสวย 2 สาวประเภทสอง 1
"พี่คะๆ พี่จะขึ้นกับหนูไหม" ผมตอบ "หึ๊....."??
"ขึ้นไปไหนครับ"
"ก็ขึ้นแม่กำปองไง ไม่ใช่ตรงนี้ เราต้องจ้างรถกระบะขึ้นไปอีก"
"อ้าวหรอ..ไปครับๆ"
"ขอบคุณมากเลยค่ะ ปิ๊งงง(อย่างกะซีนในหนัง) พี่มาช่วยหนูพอดีเลย หารกันจะได้ถูกๆหน่อย"
ทำเสียงหล่อทันที "อ้าว แล้วน้องขับรถกันมาไม่ขับขึ้นไปเองล่าา"
"ขึ้นไปรอบนึงแล้วค่ะ ไม่มีที่จอดเลย"
(...ต่อ....
"พี่คะ พี่รู้มั้ยที่ที่ต้องไปถ่ายรูป พลาดไม่ได้คือ GIANT(ต้นไม้ยักษ์)"
เสียงหล่อ"เอ้าดีสิครับ งั้นเดี๋ยวเราไปถ่ายกัน"
"เค้าปิดทุกวันจันทร์ค่ะพี่ ^_^" (อะไรว้าาาาาาาาา!!!!!)
... ตัดบทไปเลยแล้วกัน นี้เรื่องส่วนตัวคับ 5555555555
....
จนมาที่ร้านกาแฟดังบนจุดชมวิว ที่ใครไปก็ต้องถ่าย ผมก็เก็บมาแล้ว เที่ยวไปเที่ยวมาคนขับรถโทรมาบอกว่า 3 สาวลงเขาไปนานแล้วนะครับ คุณจะกลับเมื่อไรครับ?? ..ผมอยากจะร้องเพลง "อ่าวเฮ้ยย ไม่เหมือนที่คุยกันไว้..นี่นา ที่บอกว่าเธอน่ะเลือกฉันแล้วไม่มีวันกลับไป ^_^"
-พอตกเย็นผมก็เข้าที่พักและใช้เวลานึกแปป อยากทำตามฝันมานานละ เคยขุดดินลึกลงไป 7 เมตร เปิดหีบสมบัติเก่า มาเห็นรูปโบราณ(เว่อๆหน่อย) คุณพ่อเคยไป ปาร์ตี้ขันโตกยามลมหนาว และมีสาวเหนือมาคล้องพวงมาลัย แม๊... ได้ฟิวล์ จึงออกเดินทางทันที ไกลแค่ไหนข้าก็จะไป ก้มลงเปิดกูเกิ้ลแมพ บอก 4 กิโลถึงจุดหมาย เออ...จะเดินไปดีมั้ยนะ
ก็ขึ้นรถทันควัน ตรงไปที่ศูนย์วัฒนธรรม กลางแจ้ง นั่งพื้นกินขันโตก ชมการแสดง ได้ฟิ้วววล์!!!
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นกรี้งงงง.........!!! ตี5>> วันนี้ผมตั้งใจจะขึ้น "ดอยปุย"ไปดูหมอก ไปดูวิวพิศวง ชวนขาอ่อนระทวย มีภาพเก่าในหัวตอนเด็กๆเคยมา ซึ่งมันเก่ามากแต่ยังพอจำได้ว่าลงจากรถ แล้วจะเดินไปเจออะไร ทางไหน ก่อนไปก็แวะซื้อไส้อั่วหน่อย ไว้กินขณะเดินทาง เลยครูบาฯมาละ เลยพระธาตุดอยสุเทพมาละ เอาล่ะ แถวๆนี้ล่ะ เห็นป้ายเล็กดอยปุยตรงไป ไปอีกนิดเจอทางเข้าใหญ่มาก "เชิญชม ไร่สตอเบอรี่" ไม่เอาไม่เข้า เลยผ่านไปเรื่อยๆ เฮ้ย "พระตำหนักภูพิงค์" เอ.... พระตำหนักก่อน..หรือดอยปุยก่อนหว่า ...มึน เลยไม่สนใจไปต่อเรื่อยๆ ยิ่งไปก็ยิ่งทางแคบ น่ากลัว ...ตอนนี้รถยนต์ด้วยกันไม่สามารถสวนกันได้แล้ว ทำไงดี ขับมา45 นาทีแล้วนะ ไหนว่ะ!! ดอยปุย!! หืยย มีถนนพังด้วย เสียว มาเรื่อยๆจนเจออีกไร่สตอเบอรี่นึงพร้อมร้านกาแฟ และป้ายยินดีต้อนรับ "บ้านขุนช่างเคี่ยน" อะไรนี่แหล่ะ รถก็ไม่มีผ่านแล้ว ทำไมมันร้อนๆหนาวๆอย่างงี้ ลงมาเดินๆ เอ๊า.. มีแต่แม๊ว พยายามสื่อภาษากันชาวเขาบอกว่า "เลอมาขื้อชะโมแล้........^_^" (เลยมาครึ่งชั่วโมงแล้ว)
โธ่...ชีวิต (แปลว่าตั้งแต่ขึ้นมา 15 นาทีถึง)
ตัดบทมา จนลงเขาก็กี่โมงไม่รุ ว่าจะไปไหว้พระต่อ แต่ก็ไม่ทัน เปลี่ยนใจกระทันหัน เดินทางไปพบเพื่อนรักที่พิษณุโลกเลยดีกว่า บอกรอให้การต้อนรับอย่างดี เราก็เป็นวัยรุ่นที่ใจพอสมควรนะ เลยได้มากราบไหว้พระพุทธชินราชแทน จากนั้นก็เวลาเหลือๆ ไปนวดอีกสัก2 ชม. หมอนวด นวดไปก็ชมไป...
(กล้ามแข็งใช่มั้ย ^_^)
"เมื่อกี้กรนดังดีจังเลยค่ะ" แป๊ววววว
พอตก2 ทุ่มก็เจอเพื่อน Hey what'up เพื่อนก็พาไปทานอาหารทันที หนุกหนานครับ รู้สึกจะพาไปนอนข้างโรงฆ่าสัตว์ด้วยมั้ง คือ คือ คือ ตอนกลางคืน ได้ยินเสียงเหมือนหมูร้อง ใจเต้นตึกๆเลย (อะไรๆ ใครบอกเสียงกรน!!! เดี๋ยวปั๊ด)
ก็..พอเช้าอีกวันมา ก็พอแล้วล่ะ คิดถึงบ้านครับ กลับบ้านเถอะนะ ถึงสัก 16:00 ก็ยังดี รถไม่ติดคิกๆๆๆ
ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ตามเวลาเป๊ะ เอ้อ เก่งนะเนี่ย จบครับ.. ภาคแรก
อ้อ ลืมบอกไป ที่ไปเชียงใหม่มานี่ ขับรถไปเองนะ ฟินสุดๆ
(ต่อ)ภาคสอง
ไม่เคยเล่าภาคแรกได้นานขนาดนี้มาก่อน พิมพ์ไปจนเจ็บคอและ ภาคสองจะน่าเบื่อเสมอ เป็นแนวหนึ่งของหนังบางเรื่อง ต้องบอกเลยว่า วันเค้าท์ดาวน์ปีนี้ เป็นอะไรที่เงียบงัน นอนอยู่บ้านลืมตาปริบๆ ก็เข้าใจนะว่าข้างนอก เค้าอึกทึกกัน ตูมตามๆ (หรือเปล่า) คงเป็นเพราะเราเที่ยวก่อนหน้านี้ มาเหนื่อยมากกกกกกกกกกกกกก ในที่สุดก็ได้ทำ คือขับรถทางไกลไปที่ชอบ คล้ายๆกับการ นอนก่อนเวลา ห้าโมงเย็นตื่นมาตีสาม เอ้า ไม่ง่วงซะละ ปีใหม่เลยไม่อยากไปไหนอีก เดินช้าลง คิดช้าลง สมองไม่ค่อยทำงาน(ดราม่า) ขนาดแม่ช่วนไปตุรกียัง ไม่ไปด้วยเลย ให้แม่ไปกับกรุ๊ปเอง ซึ่ง ...แม่ก็ยินดี คือไม่ง้อลูกอยู่แล้ว ฉันรอโอกาสนี้มานานแล้ว ยุโรปเลยนะ ผมก็ทำหงอยยยอยู่หลายวัน...แม่จะไปต่างประเทศ 9 วัน.. จนวันไปส่ง แม่ขึ้นเครื่องบ๋ายบาย.......
่ จากนั้นก็มีดนตรี มันๆแน่นๆ เหมือนบทเพลง Polka ในหัวใจ ตึ้บๆๆๆๆ วู่วววว แม่ไปเที่ยวแล้วววว ต้องอยู่คนเดียวสิน้า... ว้าๆ เหงาจังเลย (มาแนวเย้ยหยันทันที) ถ้าเป็นในกาตูน คงสลัดผ้า ฟรั่บบ.. เป็นอีกมาดนึงทันที
- เสื้อหนังพร้อม
- แว่นพร้อม
-ร้องเท้าหนังมันเงาพร้อม
และสุดท้าย
- มอเตอไซค์พร้อม จ้ากกกกก ไปโล้ด บรื้นนน!!!!!
แต่ต้องวกกลับมา
- ลืมกางเกง
วันนี้อยากเพ้อเจ้อไปเรื่อยอะครับ คนอ่าน อ่านแล้วน่าจะมึนดี
ก็เฝ้าบ้านบ้าง แว๊นบ้างเล็กน้อยไปไม่ไกลหรอก ไปปากช่องมา ฝนตกอีกตะหาก ไปหาแม่ๆที่ปากช่อง แถมยังได้เจอเพื่อนๆ แก๊งมอเตอร์ไซค์อีก หลายร้อยคน ทุกคนขี่ HARLEY-DAVIDSON ไปกันหมด ที่ฮาก็คือ.. หลายๆคนเปียกมะล่อก มะแล่ก ดูเดือดร้อน คันคเยอ เพราะน้ำขังในร้องเท้า
"แล้วนายล่ะอ๊อฟ โดนฝนตรงไหน เปียกตรงไหนมั่ง"
"ก็ตั้งแต่ สระบุรีมา ฟามโชคชัย แล้วก็ที่ปากช่องนี่ล่ะ 3 ช่วงฝน"
จับๆ"ไม่เห็นเปียกเลยนี่"
"จะเปียกได้ไง ก็เล่นตื่นสายขนาดนี้ ออกบ่ายเลยขับรถยนต์มา!!! ^_^"
"ไอ่...........!!! "
จบดีกว่าครับ วันนี้ต้องขอโทษที ที่มาเป็นซีรี่ย์ วันนี้ไม่อยากเป็นการเป็นงานครับ อยากมาเล่นซิทคอมให้อ่าน อาจมีถ้อยคำไม่สุภาพไปก็ต้อง.... ทนอ่านกันต่อไปนะครับ
AOF's TOWN *7324* อ๊อฟ ศุภณัฐ ศิลปินต้นแบบศีล 5
https://pantip.com/topic/37208763
โปรดติดต่อหลังบ้านป้ากุ้ง - ชอบจัง
หรือตามรายละเอียดนี้
https://www.facebook.com/Aofsupanat.FC/videos/vb.126228354101161/1513453498711966/?type=2&theater
สาส์นฉบับล่าสุด จากเจ้าเมืองกระรอกถึงชาวเมือง
http://aofsupanat.com/board/index.php?topic=2066.0
ปี 2018 แล้ว เริ่มใหม่กันเถอะ เคลียร์กาย เคลียร์สมอง เคลียร์ใจ
« เมื่อ : กุมภาพันธ์ 02, 2018, 01:44:15 AM »
DIABLO
สวัสดีรอบกาย ตีลังกาสวัสดีครับ หน้าหนาวที่ผ่านมา หลังจากที่ได้เคลียร์งาน ร้องเพลง งานแต่ง งานครบรอบ งานคอนเสิร์ต เสร็จปั้บไปเที่ยวทันที อยากท้าลมหนาวแย่แล้ว จากนี้ จะขอเล่าเชิงนิยายไปเลยให้รู้แล้วก็รอด
ที่แรกที่ไปเลย "แม่กำปอง" จังหวัดเชียงใหม่ ไปดูให้เห็นกับตา เพื่อนๆถ่ายยั่วกันมาหลายคน วันนั้นคือวันจันทร์ครับ ไปแบบไม่รุ้เรื่องอะไร เห็นร้านกาแฟร้านแรกชื่อ "สว่างคาตา" เอ้อๆเคยเห็นในรูป ที่เค้านั่งดื่มกาแฟฉากหลังเป็นน้ำตก เก๋ๆ แต่ยังไม่ได้เข้าไปนะ หางตาก็เห็นมีคนด้อมๆมองๆอยู่ ดูไม่น่าไว้ใจ เห็นเค้าเดินตรงเข้ามากัน 3 คน !!! เป็นสาวสวย 2 สาวประเภทสอง 1
"พี่คะๆ พี่จะขึ้นกับหนูไหม" ผมตอบ "หึ๊....."??
"ขึ้นไปไหนครับ"
"ก็ขึ้นแม่กำปองไง ไม่ใช่ตรงนี้ เราต้องจ้างรถกระบะขึ้นไปอีก"
"อ้าวหรอ..ไปครับๆ"
"ขอบคุณมากเลยค่ะ ปิ๊งงง(อย่างกะซีนในหนัง) พี่มาช่วยหนูพอดีเลย หารกันจะได้ถูกๆหน่อย"
ทำเสียงหล่อทันที "อ้าว แล้วน้องขับรถกันมาไม่ขับขึ้นไปเองล่าา"
"ขึ้นไปรอบนึงแล้วค่ะ ไม่มีที่จอดเลย"
(...ต่อ....
"พี่คะ พี่รู้มั้ยที่ที่ต้องไปถ่ายรูป พลาดไม่ได้คือ GIANT(ต้นไม้ยักษ์)"
เสียงหล่อ"เอ้าดีสิครับ งั้นเดี๋ยวเราไปถ่ายกัน"
"เค้าปิดทุกวันจันทร์ค่ะพี่ ^_^" (อะไรว้าาาาาาาาา!!!!!)
... ตัดบทไปเลยแล้วกัน นี้เรื่องส่วนตัวคับ 5555555555
....
จนมาที่ร้านกาแฟดังบนจุดชมวิว ที่ใครไปก็ต้องถ่าย ผมก็เก็บมาแล้ว เที่ยวไปเที่ยวมาคนขับรถโทรมาบอกว่า 3 สาวลงเขาไปนานแล้วนะครับ คุณจะกลับเมื่อไรครับ?? ..ผมอยากจะร้องเพลง "อ่าวเฮ้ยย ไม่เหมือนที่คุยกันไว้..นี่นา ที่บอกว่าเธอน่ะเลือกฉันแล้วไม่มีวันกลับไป ^_^"
-พอตกเย็นผมก็เข้าที่พักและใช้เวลานึกแปป อยากทำตามฝันมานานละ เคยขุดดินลึกลงไป 7 เมตร เปิดหีบสมบัติเก่า มาเห็นรูปโบราณ(เว่อๆหน่อย) คุณพ่อเคยไป ปาร์ตี้ขันโตกยามลมหนาว และมีสาวเหนือมาคล้องพวงมาลัย แม๊... ได้ฟิวล์ จึงออกเดินทางทันที ไกลแค่ไหนข้าก็จะไป ก้มลงเปิดกูเกิ้ลแมพ บอก 4 กิโลถึงจุดหมาย เออ...จะเดินไปดีมั้ยนะ
ก็ขึ้นรถทันควัน ตรงไปที่ศูนย์วัฒนธรรม กลางแจ้ง นั่งพื้นกินขันโตก ชมการแสดง ได้ฟิ้วววล์!!!
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นกรี้งงงง.........!!! ตี5>> วันนี้ผมตั้งใจจะขึ้น "ดอยปุย"ไปดูหมอก ไปดูวิวพิศวง ชวนขาอ่อนระทวย มีภาพเก่าในหัวตอนเด็กๆเคยมา ซึ่งมันเก่ามากแต่ยังพอจำได้ว่าลงจากรถ แล้วจะเดินไปเจออะไร ทางไหน ก่อนไปก็แวะซื้อไส้อั่วหน่อย ไว้กินขณะเดินทาง เลยครูบาฯมาละ เลยพระธาตุดอยสุเทพมาละ เอาล่ะ แถวๆนี้ล่ะ เห็นป้ายเล็กดอยปุยตรงไป ไปอีกนิดเจอทางเข้าใหญ่มาก "เชิญชม ไร่สตอเบอรี่" ไม่เอาไม่เข้า เลยผ่านไปเรื่อยๆ เฮ้ย "พระตำหนักภูพิงค์" เอ.... พระตำหนักก่อน..หรือดอยปุยก่อนหว่า ...มึน เลยไม่สนใจไปต่อเรื่อยๆ ยิ่งไปก็ยิ่งทางแคบ น่ากลัว ...ตอนนี้รถยนต์ด้วยกันไม่สามารถสวนกันได้แล้ว ทำไงดี ขับมา45 นาทีแล้วนะ ไหนว่ะ!! ดอยปุย!! หืยย มีถนนพังด้วย เสียว มาเรื่อยๆจนเจออีกไร่สตอเบอรี่นึงพร้อมร้านกาแฟ และป้ายยินดีต้อนรับ "บ้านขุนช่างเคี่ยน" อะไรนี่แหล่ะ รถก็ไม่มีผ่านแล้ว ทำไมมันร้อนๆหนาวๆอย่างงี้ ลงมาเดินๆ เอ๊า.. มีแต่แม๊ว พยายามสื่อภาษากันชาวเขาบอกว่า "เลอมาขื้อชะโมแล้........^_^" (เลยมาครึ่งชั่วโมงแล้ว)
โธ่...ชีวิต (แปลว่าตั้งแต่ขึ้นมา 15 นาทีถึง)
ตัดบทมา จนลงเขาก็กี่โมงไม่รุ ว่าจะไปไหว้พระต่อ แต่ก็ไม่ทัน เปลี่ยนใจกระทันหัน เดินทางไปพบเพื่อนรักที่พิษณุโลกเลยดีกว่า บอกรอให้การต้อนรับอย่างดี เราก็เป็นวัยรุ่นที่ใจพอสมควรนะ เลยได้มากราบไหว้พระพุทธชินราชแทน จากนั้นก็เวลาเหลือๆ ไปนวดอีกสัก2 ชม. หมอนวด นวดไปก็ชมไป...
(กล้ามแข็งใช่มั้ย ^_^)
"เมื่อกี้กรนดังดีจังเลยค่ะ" แป๊ววววว
พอตก2 ทุ่มก็เจอเพื่อน Hey what'up เพื่อนก็พาไปทานอาหารทันที หนุกหนานครับ รู้สึกจะพาไปนอนข้างโรงฆ่าสัตว์ด้วยมั้ง คือ คือ คือ ตอนกลางคืน ได้ยินเสียงเหมือนหมูร้อง ใจเต้นตึกๆเลย (อะไรๆ ใครบอกเสียงกรน!!! เดี๋ยวปั๊ด)
ก็..พอเช้าอีกวันมา ก็พอแล้วล่ะ คิดถึงบ้านครับ กลับบ้านเถอะนะ ถึงสัก 16:00 ก็ยังดี รถไม่ติดคิกๆๆๆ
ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ตามเวลาเป๊ะ เอ้อ เก่งนะเนี่ย จบครับ.. ภาคแรก
อ้อ ลืมบอกไป ที่ไปเชียงใหม่มานี่ ขับรถไปเองนะ ฟินสุดๆ
(ต่อ)ภาคสอง
ไม่เคยเล่าภาคแรกได้นานขนาดนี้มาก่อน พิมพ์ไปจนเจ็บคอและ ภาคสองจะน่าเบื่อเสมอ เป็นแนวหนึ่งของหนังบางเรื่อง ต้องบอกเลยว่า วันเค้าท์ดาวน์ปีนี้ เป็นอะไรที่เงียบงัน นอนอยู่บ้านลืมตาปริบๆ ก็เข้าใจนะว่าข้างนอก เค้าอึกทึกกัน ตูมตามๆ (หรือเปล่า) คงเป็นเพราะเราเที่ยวก่อนหน้านี้ มาเหนื่อยมากกกกกกกกกกกกกก ในที่สุดก็ได้ทำ คือขับรถทางไกลไปที่ชอบ คล้ายๆกับการ นอนก่อนเวลา ห้าโมงเย็นตื่นมาตีสาม เอ้า ไม่ง่วงซะละ ปีใหม่เลยไม่อยากไปไหนอีก เดินช้าลง คิดช้าลง สมองไม่ค่อยทำงาน(ดราม่า) ขนาดแม่ช่วนไปตุรกียัง ไม่ไปด้วยเลย ให้แม่ไปกับกรุ๊ปเอง ซึ่ง ...แม่ก็ยินดี คือไม่ง้อลูกอยู่แล้ว ฉันรอโอกาสนี้มานานแล้ว ยุโรปเลยนะ ผมก็ทำหงอยยยอยู่หลายวัน...แม่จะไปต่างประเทศ 9 วัน.. จนวันไปส่ง แม่ขึ้นเครื่องบ๋ายบาย.......
่ จากนั้นก็มีดนตรี มันๆแน่นๆ เหมือนบทเพลง Polka ในหัวใจ ตึ้บๆๆๆๆ วู่วววว แม่ไปเที่ยวแล้วววว ต้องอยู่คนเดียวสิน้า... ว้าๆ เหงาจังเลย (มาแนวเย้ยหยันทันที) ถ้าเป็นในกาตูน คงสลัดผ้า ฟรั่บบ.. เป็นอีกมาดนึงทันที
- เสื้อหนังพร้อม
- แว่นพร้อม
-ร้องเท้าหนังมันเงาพร้อม
และสุดท้าย
- มอเตอไซค์พร้อม จ้ากกกกก ไปโล้ด บรื้นนน!!!!!
แต่ต้องวกกลับมา
- ลืมกางเกง
วันนี้อยากเพ้อเจ้อไปเรื่อยอะครับ คนอ่าน อ่านแล้วน่าจะมึนดี
ก็เฝ้าบ้านบ้าง แว๊นบ้างเล็กน้อยไปไม่ไกลหรอก ไปปากช่องมา ฝนตกอีกตะหาก ไปหาแม่ๆที่ปากช่อง แถมยังได้เจอเพื่อนๆ แก๊งมอเตอร์ไซค์อีก หลายร้อยคน ทุกคนขี่ HARLEY-DAVIDSON ไปกันหมด ที่ฮาก็คือ.. หลายๆคนเปียกมะล่อก มะแล่ก ดูเดือดร้อน คันคเยอ เพราะน้ำขังในร้องเท้า
"แล้วนายล่ะอ๊อฟ โดนฝนตรงไหน เปียกตรงไหนมั่ง"
"ก็ตั้งแต่ สระบุรีมา ฟามโชคชัย แล้วก็ที่ปากช่องนี่ล่ะ 3 ช่วงฝน"
จับๆ"ไม่เห็นเปียกเลยนี่"
"จะเปียกได้ไง ก็เล่นตื่นสายขนาดนี้ ออกบ่ายเลยขับรถยนต์มา!!! ^_^"
"ไอ่...........!!! "
จบดีกว่าครับ วันนี้ต้องขอโทษที ที่มาเป็นซีรี่ย์ วันนี้ไม่อยากเป็นการเป็นงานครับ อยากมาเล่นซิทคอมให้อ่าน อาจมีถ้อยคำไม่สุภาพไปก็ต้อง.... ทนอ่านกันต่อไปนะครับ