ตามหัวข้อเลยค่ะ วันนี้เรากลับมาที่บ้านต่างจังหวัด แม่เราก็พูดกับญาติว่าจะยกหมาเราให้เขาเอาไปเลี้ยง แต่เราไม่อยากให้หมาเราไปอยู่กับคนอื่นค่ะ พ่อเราก็ด้วย
กลัวว่าถ้าอยู่กับเขามันจะอยู่ยากกินยากเพราะหมาเรามันเลือกกิน ไม่ค่อยกินอาหารแบบที่หมาที่อยู่ต่างจังหวัดกินกัน
แต่แม่เราบอกว่าให้เอามันไว้ที่ต่างจังหวัดเพราะแม่เราเป็นภูมิแพ้(แต่ก็ไม่ได้เป็นหนัก) แล้วถ้ามันอยู่ที่กทม.ต่อมันก็อยู่แต่บนห้อง (แต่เราก็เอามันลงมาข้างล่างบ่อยนะคะ ไม่คิดที่จะให้มันอยู่ในห้องตัวเดียว)
แต่เราก็รักหมาเรา เราเลี้ยงมันมา3ปี ถ้าจะให้คนอื่นเราก็ยังคิดแล้วคิดอีกอยู่ หมาเรามันก็ชอบร้องไห้ตามเรากับแม่ เราสงสารมัน ครั้งที่แล้วแม่เราก็เอาสัตว์เลี้ยงของเราที่เลี้ยงได้เกือบ2ปีให้คนอื่น แล้วเขาก็ทำมันตาย เราร้องไห้หนักเลยค่ะ
แต่เราไม่อยากยกหมาให้คนอื่นจริงๆ เรารักมัน เราผูกพันกับมัน ทำเหมือนมันเป็นคนในครอบครัว เราควรตัดสินใจยังไงดีคะ
แม่จะยกหมาให้คนอื่นแต่เราไม่อยากให้ทำยังไงดีคะ
กลัวว่าถ้าอยู่กับเขามันจะอยู่ยากกินยากเพราะหมาเรามันเลือกกิน ไม่ค่อยกินอาหารแบบที่หมาที่อยู่ต่างจังหวัดกินกัน
แต่แม่เราบอกว่าให้เอามันไว้ที่ต่างจังหวัดเพราะแม่เราเป็นภูมิแพ้(แต่ก็ไม่ได้เป็นหนัก) แล้วถ้ามันอยู่ที่กทม.ต่อมันก็อยู่แต่บนห้อง (แต่เราก็เอามันลงมาข้างล่างบ่อยนะคะ ไม่คิดที่จะให้มันอยู่ในห้องตัวเดียว)
แต่เราก็รักหมาเรา เราเลี้ยงมันมา3ปี ถ้าจะให้คนอื่นเราก็ยังคิดแล้วคิดอีกอยู่ หมาเรามันก็ชอบร้องไห้ตามเรากับแม่ เราสงสารมัน ครั้งที่แล้วแม่เราก็เอาสัตว์เลี้ยงของเราที่เลี้ยงได้เกือบ2ปีให้คนอื่น แล้วเขาก็ทำมันตาย เราร้องไห้หนักเลยค่ะ
แต่เราไม่อยากยกหมาให้คนอื่นจริงๆ เรารักมัน เราผูกพันกับมัน ทำเหมือนมันเป็นคนในครอบครัว เราควรตัดสินใจยังไงดีคะ