สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนเลยนะคะ ว่าปกติเราไม่ค่อยได้อ่านพันทิพบ่อยเท่าไหร่ และนี่เป็นกระทู้แรกที่เราตัดสินใจนานมากว่าจะตัดสินใจเขียน ผิดพลาดอย่างไร ขออภัยล่วงหน้านะคะ
เริ่มเลยนะคะ..
เรื่องก็มีอยู่ว่า เราเป็นผู้หญิง ที่มั่นใจได้ว่าตัวเองชอบผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย แต่ก็คิดว่าชอบผู้ชายได้นะคะ เราเคยคบทั้งผู้หญิง และผู้ชายมาก่อนตอนสมัยที่เราเรียนอยู่มัธยม แต่พอช่วงที่เข้ามหาลัยเราก็ชอบผู้หญิงมาโดยตลอด แต่ยังไม่เคยคบใครจริงจังเลยค่ะ ส่วนผู้ชายก็มีเข้ามาคุยบ้าง แต่มันเหมือนกับว่าพอจะคิดจริงจังขึ้นมาจริงๆ เราก็รู้สึกกลัวขึ้นมา แล้วเราก็จะถอยห่างออกมาเอง ซึ่งเราเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าเรากลัวอะไร
ตอนนี้เราเรียนปี4แล้ว เป็นปีสุดท้ายในชีวิตมหาลัยของเรา พอเรียนจบแล้วมันก็จะต้องเข้าสู่ชีวิตการทำงาน แต่งงาน มีครอบครัว ซึ่งเป็นstepของมันใช่ไหมคะ ทางบ้านของเราเค้าก็มีถามๆบ้างนะคะเกี่ยวกับเรื่องแฟน (เค้าไม่รู้นะคะว่าเราก็ชอบผู้หญิงด้วยเพราะทางบ้านเราไม่ชอบเพศที่สามสักเท่าไหร่) เราเองก็ไม่รู้จะตอบยังไง เราก็ได้แต่บ่ายเบี่ยงไปว่ายังไม่อยากมี ยังอยากเรียนอยู่ แล้วตอนนี้ก็ใกล้จะเรียนจบแล้ว ถ้าถึงเวลาทำงานแล้ว เราก็ไม่รู้ว่าจะเอาเหตุผลอะไรมาอ้างอีก
จริงๆใจเราเองอยากมีแฟนเป็นผู้หญิงนะคะ แต่มันก็ติดอยู่ที่ทางบ้านเรา มันเลยทำให้เราไม่กล้าที่จะบอกใครๆว่าเราชอบผู้หญิง เราเป็นลูกคนโตที่ค่อนข้างถูกตั้งความหวังไว้สูง ก็เลยไม่กล้าที่จะบอกทางบ้าน เราไม่อยากเห็นสายตาที่ผิดหวังจากครอบครัวเราเลยค่ะ แต่ถ้าจะให้เรามีแฟนเป็นผู้ชาย เราก็ไม่รู้ว่าเราจะรักเค้าได้ไหมเพราะเราเองก็ไม่ได้คบผู้ชายมานานมากแล้ว
และคำถามเดียวที่เรายังตอบตัวเองไม่ได้ก็คือ เราควรเลือกที่จะคบผู้ชายไปเลยเพื่อไม่ทำให้ทางบ้านเราผิดหวัง หรือเลือกที่จะบอกเค้าไปตรงๆดีคะว่าเราชอบผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย (จริงๆคำถามนี้สำหรับบางคนมันอาจจะดูว่านี่มันยุค2018แล้วยังมีแบบนี้อยู่อีกหรอ มันก็อธิบายยากเหมือนกันนะคะ แต่มันค่อนข้างจะsensitive กับตัวเราและครอบครัวเรามากค่ะ)
เพื่อนๆเคยมีประสบการณ์ประมาณนี้กันไหมคะ มาแชร์ให้ฟังได้นะคะ
คำถามเดียวที่ยังตอบตัวเองไม่ได้ (ญญ)
เริ่มเลยนะคะ..
เรื่องก็มีอยู่ว่า เราเป็นผู้หญิง ที่มั่นใจได้ว่าตัวเองชอบผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย แต่ก็คิดว่าชอบผู้ชายได้นะคะ เราเคยคบทั้งผู้หญิง และผู้ชายมาก่อนตอนสมัยที่เราเรียนอยู่มัธยม แต่พอช่วงที่เข้ามหาลัยเราก็ชอบผู้หญิงมาโดยตลอด แต่ยังไม่เคยคบใครจริงจังเลยค่ะ ส่วนผู้ชายก็มีเข้ามาคุยบ้าง แต่มันเหมือนกับว่าพอจะคิดจริงจังขึ้นมาจริงๆ เราก็รู้สึกกลัวขึ้นมา แล้วเราก็จะถอยห่างออกมาเอง ซึ่งเราเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าเรากลัวอะไร
ตอนนี้เราเรียนปี4แล้ว เป็นปีสุดท้ายในชีวิตมหาลัยของเรา พอเรียนจบแล้วมันก็จะต้องเข้าสู่ชีวิตการทำงาน แต่งงาน มีครอบครัว ซึ่งเป็นstepของมันใช่ไหมคะ ทางบ้านของเราเค้าก็มีถามๆบ้างนะคะเกี่ยวกับเรื่องแฟน (เค้าไม่รู้นะคะว่าเราก็ชอบผู้หญิงด้วยเพราะทางบ้านเราไม่ชอบเพศที่สามสักเท่าไหร่) เราเองก็ไม่รู้จะตอบยังไง เราก็ได้แต่บ่ายเบี่ยงไปว่ายังไม่อยากมี ยังอยากเรียนอยู่ แล้วตอนนี้ก็ใกล้จะเรียนจบแล้ว ถ้าถึงเวลาทำงานแล้ว เราก็ไม่รู้ว่าจะเอาเหตุผลอะไรมาอ้างอีก
จริงๆใจเราเองอยากมีแฟนเป็นผู้หญิงนะคะ แต่มันก็ติดอยู่ที่ทางบ้านเรา มันเลยทำให้เราไม่กล้าที่จะบอกใครๆว่าเราชอบผู้หญิง เราเป็นลูกคนโตที่ค่อนข้างถูกตั้งความหวังไว้สูง ก็เลยไม่กล้าที่จะบอกทางบ้าน เราไม่อยากเห็นสายตาที่ผิดหวังจากครอบครัวเราเลยค่ะ แต่ถ้าจะให้เรามีแฟนเป็นผู้ชาย เราก็ไม่รู้ว่าเราจะรักเค้าได้ไหมเพราะเราเองก็ไม่ได้คบผู้ชายมานานมากแล้ว
และคำถามเดียวที่เรายังตอบตัวเองไม่ได้ก็คือ เราควรเลือกที่จะคบผู้ชายไปเลยเพื่อไม่ทำให้ทางบ้านเราผิดหวัง หรือเลือกที่จะบอกเค้าไปตรงๆดีคะว่าเราชอบผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย (จริงๆคำถามนี้สำหรับบางคนมันอาจจะดูว่านี่มันยุค2018แล้วยังมีแบบนี้อยู่อีกหรอ มันก็อธิบายยากเหมือนกันนะคะ แต่มันค่อนข้างจะsensitive กับตัวเราและครอบครัวเรามากค่ะ)
เพื่อนๆเคยมีประสบการณ์ประมาณนี้กันไหมคะ มาแชร์ให้ฟังได้นะคะ