ตอนที่1 วันนี้ที่ฉันเหงา

วันนี้เป็นวันที่ฉันรู้ว่า ฉันต้องการใครสักคน ฉันเหงาเศร้ารู้สึกว่าโลกมันกว้างมาก มากจนฉันรู้สึกมีอะไรมากมายที่ฉันยังไม่เคยรู้ ในขณะเดียวกันมันก็รู้สึกอ้างว้างอย่างบอกไม่ถูก ฉันก็ไม่รู้จะหันไปหาใคร ก็คิดถึงเพื่อนคนนึง "เห้ยกูเหงาว่ะ อยากมีใครสักคน เพื่อน.. มีตังค์พอแล้วใช่ไหม //เออว่ะ ไม่ได้คิดถึงข้อนี้เลย เพื่อน.. ก่อนที่จะมีใครต้องมีตังค์ก่อน เพราะมีแฟนมันต้องใช้ตังค์ แต่ก็ใช่ว่ากูจะตัดสิทธิ์ที่จะมีใครนะ ถ้าโชคดี ก็เจอคนที่เขาไม่แคร์เรื่องตังค์ แต่สมัยนี้ไม่ว่ายังไง ตังค์มันก็สำคัญ //เออ..ใช่ เลย ขอบใจมาก กูว่าต้องคิดเรื่องทำมาหาตังค์ก่อน เพื่อน.. กูว่า กูก็เคยเป็น กูผ่านมันมาแล้ว.. //จริงดิ แปลว่าอีกสักพัก กูก็จะผ่านไป.. เพื่อน.. กู กูก็เหนี่ยว  ซื้อกิน แต่อย่างว่ามีอะไรกะแฟนมันดีที่สุด //ก็จริง อยู่ๆ กูก็อยากมีแฟนนะ แต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร กลัวที่จะเริ่มซะแล้วสิ เพื่อน.. ของเล่นดิ กูใช้อยู่ แจ๋ว. //ซื้อจากที่ไหนวะ ออนไลน์มีป่ะ เพื่อน.. เพื่อนกูหิ้วมาจากญี่ปุ่น //แจ๋วเลย แล้วจะมีเพื่อนกลับมาจากญี่ปุ่นอีกป่ะ เพื่อน.. (ส่งเว็บมาให้) //แทงยูๆ  เข้าไปดูก็เจอของที่ต้องการ ดูๆ ไปมันก็ยิ่งตอบโจท์ยว่าไม่ได้ต้องการเพียงความสุขชั่วคราว แต่เป็นต้องการใครสักคน ที่ไม่รู้ว่าตัวตนอยู่ที่ไหน มันเป็นอารมณ์ อิจฉา เหงา อยาก แต่ก็กลัว..

ที่ว่า กลัว ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไงนะ จะว่าไม่มีคนที่อยากจีบเลยหรือ?? มีนะ เคยแล้วนะ น้องเขาพูดจาพาที ว่าเราเป็นพี่น้องกันดีแล้ว (แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะมองตากันก็รู้ว่า สื่ออย่างนั้น ฉันก็ไม่รู้ว่าจะตื้ออย่างไร ในเมื่อน้องพูดจามาอย่างนั้น

อ่อ แล้วคนอื่นที่รู้จักล่ะ มันก็แค่รู้จักไง ไม่ได้มีความรู้สึกว่าพิเศษ อยากอยู่ด้วย อยากมีชีวิตร่วมกัน แต่ก็ไม่รู้ว่ารู้ไปเองรึป่าว ประมาณว่าก็มีคนแซว คนช่วยหยอดในที่ทำงานนะ แต่น้องเขาแสดงอาการ แบบว่าไม่ชัดเจนว่า โอนะพี่ แต่มันเป็นว่า แสดงออกมาว่า แซวกันเฉยๆ

อันนี้ ฉันไม่รู้อะไรเลย ฉันตีความไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะไปต่อดีไหม เพราะมันไม่เหนอะไรเลย...................

ฉันมีตาคนนึงที่เคารพนะ ตาบอกว่า ช่วงนี้ให้ปิดตัวเอง ทำงานเก็บเงินไป.. อย่าเพิ่งรีบร้อน

จบตอนที่1 2601