อยู่ในห้องเรียนเป็นคนเงียบๆมานาน อยากจะเริ่มพูดกับเพื่อนในชั้น ทำยังไงดีคะ

ตอนนี้มาเรียนอยู่ต่างประเทศ ตอนแรกๆที่เปิดเทอมยังไม่ค่อยแข็งเรื่องภาษาเลยไม่ได้คุยกับคนในห้อง บวกกับที่มาคนเดียวด้วย พื้นฐานเป็นคนโลกส่วนตัวสูงด้วยค่ะ ตอนแรกก็คิดว่าเดือนต่อไปน่าจะโอเค เดือนที่สองที่สามก็คิดแบบนั้น แต่ผ่านไปเทอมนึงแล้วก็ยังเหมือนเดิมเลยค่ะ เวลาทำงานกลุ่มก็ค่อนข้างอึดอัด แต่ไม่ได้มีใครเหยียดนะคะ ทุกคนดูนิสัยดี เขาแค่ไม่คุยกับเรา555555
อีกอย่างคือเราเป็นคนพูดเบาด้วยค่ะ เวลาพูดแล้วบางทีเขาไม่ได้ยินเราเลยกลัวที่จะพูด ถ้าอยู่สองต่อสองเราเริ่มบทสนทนาได้ แต่พอมีอีกคนขึ้นมาเราจะเงียบทันทีค่ะ อีกเรื่องที่ไม่ควรคิดมากเลยคือเรากลัวว่าชอบคิดตลอดว่าถ้าเขาพูดดีกับเรา แต่จริงๆแล้วลับหลังพูดอีกอย่างนึงเราคงเฟลมากๆ คือมันจะมีคนอยู่บางกลุ่มนึงเห็นได้ตามหนัง ละคร นิยาย หรือในชีวิตจริง ที่แสร้งทำดีด้วย แต่จริงๆแล้วก็แค่สงสารอะไรแบบนี้ เราก็คงไม่ชอบสายตาที่คนรอบข้างมองมา

เหมือนถ้าให้เลือกระหว่าง คุยกับคนอื่นแต่เขาคุยกับเราเพราะมารยาท กับอยู่คนเดียวโดยไม่รู้อะไรซักอย่างเลยเราเลือกอย่างหลังค่ะ ปอดแหกมาก

แต่ตอนนี้คิดว่าปล่อยไว้ไม่น่าดีค่ะ มีงานกลุ่มที่ต้องทำเยอะแต่ไม่มีเบอร์ หรือแม้แต่โซเชี่ยลเน็ตเวิร์คใครซักคนเลย ไม่รู้อยู่คนเดียวมาได้ตั้งนาน ปกติทานข้าวร้านอาหารคนเดียวได้ แต่เบรคที่รร.ทุกครั้งก็ไม่ทานเพราะถ้าเราเป็นเพื่อนในห้องแล้วมองตัวเองในสภาพนี้คงดูน่าเห็นใจปนสงสารน่าดูเลย

ปล. เป็นคนเส้นตื้นมากค่ะ ใครเล่นมุกอะไรทีขำเป็นตาย อย่างมุกอินไดแก้แอร์ไดกิ้นนี่นึกถึงทุกครั้งก็ขำทุกครั้ง ไม่อยากกลั้นหัวเราะในห้องค่ะ ทรมาณ55555555555555