(ระบาย)กับชีวิตในการมีรักครั้งแรก(แฟนเก่า)

คือเรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับพี่ที่เคยเล่นด้วยกันเด็กๆแล้วตอนนั้นเราย้ายมาอยู่อีกจังหวัด ตอนที่เป็นแฟนกันเราชอบทำของทำจากมือเราเองไว้หลายชิ้นทั้งที่ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนแต่ไม่เคยส่งให้เขา  มีแต่เขาส่งให้เราตลอดแค่บอกว่าอยากได้อะไรเท่านั้น วันคบเราไม่เคยนับคบรอบเราไม่เคยนับ แต่เราสองคนไม่เคยนอกใจกันโทรคุยกันตลอด  แต่พอช่วงเขาเข้ามหาวิทยาลัยเรากังวลมากกลัวเขาจะมีคนอื่น  เพราะมหาวิทยาลัยคงจะมีแต่คนสวยๆคนที่ดูแลเขาดีกว่าเรา  ส่วนเราก็เป็นแค่เด็กมัธยมธรรมดาๆบ้านก็ไม่ได้รวยอะไรต่างจากเค้าที่ฐานะทางบ้านดีมาก เรารุ้ตัวว่าเป็นคนปากแข็งมากบอกรักหวานแบบคนอื่นๆไม่ค่อยจะมี แต่เขาก็ไม่เคยบ่นอะไรเราเลยไม่ว่าเราจำทำตัวแย่แค่ไหน จนเราคิดว่าเราควรปล่อยเขาเจอคนที่ดีกว่าเลยขอเลิกกับเขาโดยใช้เหตุผลว่าเราเบื่อเขา  เราโครตเลวเลย  จนถึงตอนนี้ผ่านมาหนึ่งปีเรายังลืมเขาไม่ได้เลยรู้สึกพลาดที่จะเจอกับคนที่ทนเราได้ขนาดนี้  ดีกับเราขนาดนี้  ตอนนี้เราคิดว่าเราพอเติบโตขึ้นมาบ้างจากบทเรียนในครั้งนี้   #ปลใครใจดีขอวิธีลืมด้วยค่ะ #พลาดที่สุดบอกเองเจ็บเอง