[/left
]สวัสดีค่ะ คือว่าหนูมีเรื่องจะเล่าให้ฟังค่ะ ชีวิตของหนูในโรงเรียนแห่งหนึ่งทุกวันนี้หนูรู้สึกใช้ชีวติลำบากมากๆ เรื่องมีอยู่ว่ามันผิดที่หนูเองส่วนหนึ่งที่หนูชอบหยุดเรียน ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง ทั้งงานบ้าน ทั้งป่วย รวมถึงไม่อยากไป และอื่นๆ แต่ส่วนใหญ่แล้วหนูจะบอกความจริงกับเพื่อนทุกๆอย่างค่ะว่าทำไมไม่ไป สาเหตุส่วนหลักๆเลยก็คือบ้านหนูไกลจากโรงเรียนมากๆประมาณ16-20กิโลกว่าๆ ไปกลับทุกวัน แต่นั่นก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งค่ะ จนมาได้ประมาณ2ปีกว่าๆที่อยู่ที่นี่เพื่อนๆของหนูก็เตือนหนูกันบ้างเรื่องหยุดเรียนหนูก็เข้าใจค่ะว่าเป็นห่วงกัน ตอนแรกก็คิดว่าเพราะเพื่อนเป็นห่วงถึงด่า แล้วเรื่องมันก็รามมาเรื่องๆจนกระทั่งหนูหยุดไปวันหนึ่งเพื่อนทักแชทมาบอกว่า "ทำไมทำตัวเ_ี้ยๆแบบนี้ รู้ไหมไม่มีใครเอาแล้ว เพราะทำนิสัยแบบนี้ไง" หนูตกใจๆมากๆ ถ้าถามว่าเรื่องนิสัยกับเพื่อนหนูเป็นคนแบบไหน หนูเป็นคนปกติค่ะ เวลาอยู่กับเพื่อนก็จะเฮฮาตามภาษาด้วยกันแต่ก็ไม่เคยทำถึงขั้นด่าอะไรขั้นรุนแรงมากมายมีแต่เพื่อนด่า หนูก็ไม่อะไรเพราะโดนแบบนี้เป็นปกติค่ะ นั่นคือปกติชีวิตในสังคมม.ปลายของหนู คนคนนึงที่แค่หยุดเรียนแต่โดนเพื่อนแอนตี้ออกมาเพราะสาเหตุแค่นี้จริงๆค่ะ เรื่องงานอะไรส่วนใหญ่หนูจะตามงานเอง และอีกส่วนก็จะถามเพือน ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติของม.ปลายอยู่แล้วค่ะ แต่ว่าหนูได้ไปถามคนคนนึงมาค่ะว่าทำไมถึงเกลียดหนู เขาก็บอกว่าเพราะหนูหยุดเรียนค่ะ แต่นั่นไม่ใช่สาเหตุหลัก หนูถามว่าทำไมเขาต้องด่าหนูรุนแรงแบบนั้นด้วย
(ปัจจุบันนี้หนูย้ายมาอยู่กลุ่มพวกผู้ชายค่ะ เพราะกลุ่มพวกนี้เขาไม่ค่อยมีอะไรมากอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ได้เล่นกันด้วยอะไรแบบนั้น อยู่แบบถามงานกันอะไรแบบนี้น่ะค่ะ) เขาบอกว่าที่ทำไปทั้งหมดเพราะว่าเป็นห่วง แต่ว่าคำด่าพวกนั้นมันคือ "อิแsด" "ไม่มีใครเอาแล้ว" "ทำตัวตีสนิทไปทั่ว" บ้าง ทั้งๆที่เขาเป็นคนไล่หนูออกมาเอง หนูแค่ไม่เข้าใจ เรื่องราวนี้คือเรื่องราวของชั้น ม.6 ค่ะ หนูแค่ไม่เข้าใจว่าอายุเท่านี้แล้วแต่ทำไมความคิดของคนบางคนยังเป็นเด็กน้อยอยู่ จริงๆเรื่องเรียนพวกนี้หนูก็สามารถจัดการปัญหาชีวิตตัวเองได้ค่ะ ถ้าเกิดว่าไม่มีใครมาทำให้หนูมีปัญหา เรื่องทั้งหมดจะไม่เกิดขึ้นค่ะ ถ้าไม่มีใครสนใจอะไรหนูเลยมันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ หนูรู้สึกขอบคุรนะคะที่เพื่อนเป็นห่วงหนู แต่หลังจากที่โดนแอนตี้ออกมา กลับกลายเป็นว่าด่าหนูจริงจังและเริ่มกลั่นแกล้งหนู แช่งให้หนูเรียนไม่จบบ้างอะไรบ้าง สิ่งที่หนูทำได้ทุกวันนี้คือต้องทนค่ะ ทนกับสิ่งที่เป็นอยู่ หนูอยู่เฉยๆก็แล้ว แต่เขาก็มาระรานกับชีวิตหนู ถ้าเรื่องมันจะจบทำไมเขาไม่ยอมจบทั้งๆที่คุยกันแล้ว.....
นี่เป็นแค่ส่วนหนึ่งของชีวิตหนูค่ะ ทุกวันนี้หนูให้กำลังใจตัวเองตัวคนเดียว ฝังใจกับคำว่าไม่มีใครเอาแล้ว ทั้งๆที่ทุกคนยัดเยียดคำนั้นมาให้หนู ถึงขั้นที่ไม่มีใครให้อภัยหนูเลย หนูไม่อยากขอโอกาส หนูไม่ต้องการอะไรทั้งนั้นค่ะ หนูแค่ต้องการความสงบ ชีวิตหนูจะเป็นยังไงก็ตาม
ปรึกษาปัญหาชีวิตค่ะ
(ปัจจุบันนี้หนูย้ายมาอยู่กลุ่มพวกผู้ชายค่ะ เพราะกลุ่มพวกนี้เขาไม่ค่อยมีอะไรมากอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ได้เล่นกันด้วยอะไรแบบนั้น อยู่แบบถามงานกันอะไรแบบนี้น่ะค่ะ) เขาบอกว่าที่ทำไปทั้งหมดเพราะว่าเป็นห่วง แต่ว่าคำด่าพวกนั้นมันคือ "อิแsด" "ไม่มีใครเอาแล้ว" "ทำตัวตีสนิทไปทั่ว" บ้าง ทั้งๆที่เขาเป็นคนไล่หนูออกมาเอง หนูแค่ไม่เข้าใจ เรื่องราวนี้คือเรื่องราวของชั้น ม.6 ค่ะ หนูแค่ไม่เข้าใจว่าอายุเท่านี้แล้วแต่ทำไมความคิดของคนบางคนยังเป็นเด็กน้อยอยู่ จริงๆเรื่องเรียนพวกนี้หนูก็สามารถจัดการปัญหาชีวิตตัวเองได้ค่ะ ถ้าเกิดว่าไม่มีใครมาทำให้หนูมีปัญหา เรื่องทั้งหมดจะไม่เกิดขึ้นค่ะ ถ้าไม่มีใครสนใจอะไรหนูเลยมันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ หนูรู้สึกขอบคุรนะคะที่เพื่อนเป็นห่วงหนู แต่หลังจากที่โดนแอนตี้ออกมา กลับกลายเป็นว่าด่าหนูจริงจังและเริ่มกลั่นแกล้งหนู แช่งให้หนูเรียนไม่จบบ้างอะไรบ้าง สิ่งที่หนูทำได้ทุกวันนี้คือต้องทนค่ะ ทนกับสิ่งที่เป็นอยู่ หนูอยู่เฉยๆก็แล้ว แต่เขาก็มาระรานกับชีวิตหนู ถ้าเรื่องมันจะจบทำไมเขาไม่ยอมจบทั้งๆที่คุยกันแล้ว.....
นี่เป็นแค่ส่วนหนึ่งของชีวิตหนูค่ะ ทุกวันนี้หนูให้กำลังใจตัวเองตัวคนเดียว ฝังใจกับคำว่าไม่มีใครเอาแล้ว ทั้งๆที่ทุกคนยัดเยียดคำนั้นมาให้หนู ถึงขั้นที่ไม่มีใครให้อภัยหนูเลย หนูไม่อยากขอโอกาส หนูไม่ต้องการอะไรทั้งนั้นค่ะ หนูแค่ต้องการความสงบ ชีวิตหนูจะเป็นยังไงก็ตาม