มองตนให้เป็น ตอน กายคืออะไร มีไว้ทำไม ได้มาอย่างไร ?

กระทู้สนทนา

มองตนให้เป็น ตอน กายคืออะไร มีไว้ทำไม ได้มาอย่างไร ?
โดย หลวงพ่อทัตตชีโว

ทำอย่างไร ? จึงจะมองหาตนเป็น เห็นตนชัด พัฒนาตนได้ มีตนเป็นที่พึ่งที่แสนปลอดภัย ทั้งตนและคนรอบข้างต่างสุขทั้งกายใจ เพราะต่างได้ที่พึ่งตนของตนตลอดกาล นี่คือที่มาของ มองตนให้เป็น http://winne.ws/n21952

แหล่งภาพจาก My.iD - Dek-D.com

ผู้คนทั้งโลกต่างคนต่างมีตน หรือตัวตนเพียงหนึ่งเดียว ถ้าใครดี ก็ดีทั้งตน ถ้าใครชั่วก็ชั่วทั้งตน  ความดี ความชั่ว มีแต่ตนเท่านั้นทำให้ตน  ใครจะทำให้ผู้อื่นดีหรือชั่วย่อมไม่ได้

         ความบริสุทธิ์ ความไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตน  ใครจะทำให้ผู้อื่นบริสุทธิ์ หรือไม่บริสุทธิ์ ตามใจตนย่อมไม่ได้

        ถึงคราวตกทุกข์ ใครใดเล่าเขาจะเป็นทุกข์เป็นที่พึ่งให้ มีก็แต่ตน ที่จะต้องทนทุกข์ และตนนั่นแหละต้องขวนขวายแก้ไขทุกข์ให้ตน คือต้องพึ่งตนให้ได้

บุคคลจะเป็นที่พึ่งแห่งตนได้ ก็แต่บุคคลที่ฝึกตนไว้ดีแล้วเท่านั้น

        ก่อนจะฝึกตน ก็ต้องมองหาตนให้เป็น เห็นตนให้ชัด แล้วฝึกหัดแก้ไขตนตามขั้นตอนที่พอเหมาะแก่ตน โดยอาศัยกัลยาณมิตรแนะนำสั่งสอนให้ตนจึงจะสำเร็จสมใจตน

        การมองตนกลับไม่ง่าย เพราะมนุษย์ถนัดแต่มองออกไปนอกตน ต่างคนจึงต่างเห็นแต่โทษของคนอื่น โทษของตนโตกว่าภูเขากลับมองไม่เห็น

         ตราบใดที่ใครยังไม่หา ยังไม่เห็นศีลธรรมประจำใจ นิสัยดี - ร้าย ตลอดจนพฤติกรรมต้นเหตุให้เกิด สถานที่เกิด และบุคคลต้นแบบหรือผู้มีส่วนร่วมให้เกิดศีลธรรมประจำใจและนิสัยดี - ร้ายนั้น ๆ ของตน ตราบนั้นเขาย่อมชื่อว่า ยังมองหาตนไม่เป็น ไม่เห็น ไม่เข้าใจ และไม่สามารถพัฒนาตนอย่างแน่นอน

แหล่งภาพจาก DMC.tv

องค์ประกอบของชีวิต มนุษย์ขณะมีชีวิต ประกอบด้วย กาย ใจ กิเลส ธรรม

กายคืออะไร มีไว้ทำไม ได้มาอย่างไร ?

         กาย หรือรูปกายมนุษย์นี้ มีใจซึ่งสั่งสมบุญ-บาปจากอดีตชาตินำมาเกิดในครรภ์มารดา อาศัยธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ ของบิดามารดาก่อตัวขึ้นมาเป็นเซลล์ กลุ่มเซลล์รวมตัวกันเกิดเป็นอวัยวะน้อยใหญ่ และเจริญเติบโตขึ้นเป็นตัวเราด้วยอาหารนานาชนิด

          เมื่อกายมีใจซึ่งสั่งสมทั้งบุญ-บาป จากอดีตชาติเข้าครองกายตั้งแต่อยู่ในครรภ์ กายก็มีชีวิตและเจริญเติบโตขึ้นมาเป็นตัวเรา

          พร้อม ๆ กับการเกิดขึ้นของชีวิต การผลิตพลังงานจากภายในกายเพื่อใช้เป็นไออุ่นหล่อเลี้ยงชีวิตให้ดำรงอยู่ต่อไป ก็เกิดขึ้น

          กายมนุษย์เป็นเพียงของกลาง ๆ ไม่ดี-ไม่ชั่ว เป็นเสมือนหุ่นยนต์รอรับคำสั่งจากใจให้ทำกรรม ด้วยการพูดและการกระทำต่าง ๆ ใครทำกรรมดี ก็เป็นคนดี ใครทำกรรมชั่ว ก็เป็นคนชั่ว

          คนรักดี คือ คนรักการละชั่ว ตั้งใจทำดี และกลั่นใจให้ผ่องใสยิ่ง ๆ ขึ้นไป ถ้ารู้ตัวว่าพลั้งเผลอทำความผิดใด ๆ ย่อมรีบหยุด ยอมรับผิด และคิดตัดใจไม่ทำซ้ำเช่นนั้นอีก

          กายมนุษย์ เหมาะต่อการทำความดีทุกชนิด แต่ได้มาโดยยากเพราะต้องประกอบการบุญกุศลติดต่อกันมาหลายภพชาติ ทุกคนจึงสมควรใช้ร่างกายประกอบแต่คุณงามความดีให้คุ้มค่า