เริ่มจากตอนที่ผมได้รู้จักน้องจากเพื่อนของผมทำให้ผมได้คุยกับน้องและทำความรู้จักกันก่อนหน้านี้ผมเคยคุยกับน้องแล้วเลิกคุยไปจนจำไม่ได้ตอนนี้กลับมาคุยกันทำให้ความสัมพันธ์พัฒนาไปเร็วมากผมและน้องคุยกันมาสองอาทิตย์บางคนอาจจะคิดว่ามันเร็วไปสำหรับคนเคยคุยมาแล้วมันทำให้เรารู้ว่าเราไม่ปรับตัวอะไรกันมากจนวันหนึ่ง เราก็มีความสัมพันธ์กันมากทำให้เพื่อนน้องล่ะเพื่อนผมรอบตัวเรารู้ว่าเราคุยกัน จนเกือบ จนเกือบสามอาทิตย์อยู่ดีดีน้องเขาก็ทิ้งผมไปโดยที่บอกว่าการที่เรามีอะไรกันบนรถ (แค่ออรัลครับ) ไม่ไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์เราดีขึ้นแล้วน้องเขาก็บอกว่าไม่ได้ชอบแบบนี้แล้วอยู่ดีดีผมไปโดยทิ้งคำถามไว้มากมายว่าการที่เราเคยคุยกันมาตลอดเวลาที่เราเจอกัน ไม่ทำให้น้องรักผมบ้างเลยหรอแต่สำหรับผมผมให้เต็ม 100% เลยไม่เคยเสียใจอะไรขนาดนี้มาก่อนผมก็ยังไม่รู้ตอนปัจจุบันว่าทำไมน้องเค้าถึงได้เกลียดได้โกรธและทิ้งผมไป หลังจากนั้นไม่กี่วันผมก็ได้รู้ว่าน้องเค้าได้ไปคุยกับรุ่นน้องที่โรงเรียนเดียวกับผม ผมก็ยิ่งเสียใจอย่างหนักชอบหนีหายไปคนเดียวเพราะผมรับไม่ได้จริงๆว่าทำไมน้องเค้าถึงใจร้ายขนาดนี้ เวลาผ่านมาทำให้ผมได้รู้อะไรหลายหลายอย่างก่อนที่เราจะคุยกันเพื่อนผมก็เตือนว่าอยากคุยอยากคบแต่ก็ไม่ฟังก็ต้องเป็นคนที่มานั่งเสียใจ คนเดียว
อาจจะไม่เกี่ยวกับหัวกระทู้ ปัจจุบันผมมีแฟนใหม่แล้วทุกคนก็เห็นว่าเหมือนเรารักกันดีแต่มีผมคนเดียวที่ยังไม่ลืมคนเก่าคนนี้สักที ทำไมเค้าก็ดี คนใหม่เค้าก็ดีกับผมเหลือเกินจนผมไม่กล้าที่จะบอกเลิกเขาผมรักคนใหม่นะแต่ทำไมยังคิดถึงคนเก่า นึกถึงทีไรก็ยังเจ็บใจยังอยากจะร้องไห้เลยครับ
ถ้าน้องเข้ามาอ่าน พี่อยากบอกว่า พี่ขอโทด พี่ผิดไปทุกเรื่องที่ไม่เข้าใจน้อง พี่คิดถึงนะ
ปล. ผม แฟนใหม่ผมและน้อง เป็นผู้ชายทั้งหมดนะครับ
มีคนใหม่แล้วยังลืมคนเก่าไม่ได้ ทั้งๆที่คนใหม่ดีกับเรามากจนไม่กล้าบอกเลิก
อาจจะไม่เกี่ยวกับหัวกระทู้ ปัจจุบันผมมีแฟนใหม่แล้วทุกคนก็เห็นว่าเหมือนเรารักกันดีแต่มีผมคนเดียวที่ยังไม่ลืมคนเก่าคนนี้สักที ทำไมเค้าก็ดี คนใหม่เค้าก็ดีกับผมเหลือเกินจนผมไม่กล้าที่จะบอกเลิกเขาผมรักคนใหม่นะแต่ทำไมยังคิดถึงคนเก่า นึกถึงทีไรก็ยังเจ็บใจยังอยากจะร้องไห้เลยครับ
ถ้าน้องเข้ามาอ่าน พี่อยากบอกว่า พี่ขอโทด พี่ผิดไปทุกเรื่องที่ไม่เข้าใจน้อง พี่คิดถึงนะ
ปล. ผม แฟนใหม่ผมและน้อง เป็นผู้ชายทั้งหมดนะครับ