มีใครเคยโดนญาติลวนลามตอนเด็กแล้วกลัวผช.มาจนโตไหม?

คือที่บ้านเราพ่อแม่ก็หาเช้ากินค่ำ ตอนเด็กๆเลยจะเอาเราไปไว้ที่บ้านย่า เพราะอยู่ในซอยไกลถนนแล้วก็มีย่าคอยดูแล วันธรรมดาไปโรงเรียนก็ขึ้นรถรับ-ส่งประจำทาง ตอนเย็นก็ลงบ้านย่า พอค่ำหน่อยก็อาบน้ำให้อาสอนการบ้านแล้วรอพอแม่มารับ วันเสาอาทิตย์ก่อนไปทำงานพ่อแม่ก็พาแวะมาฝาก  ฟังๆดูมันก็ชีวิตเด็กชนบทธรรมดานะ แต่มีสองเหตุการณืที่เราจำไม่ได้ว่าอันไหนเกิดขึ้นก่อนตอนประมาณป.สี่รึป.ห้านี่แหละ เราขึ้นไปบนบ้านย่าจำไม่ได้ว่าไปทำอะไร แล้วตอนนั้นย่าไม่อยู่บ้าน ปู่ก็ไปเลี้ยงวัว อาเขยออกมาจากห้องพอดี เราก็ยังไม่รู้ตัวว่าจะเกิดอะไรขึ้น พอแกมาประชิดตัวแล้วจับเราจูบนี่คือเห้ย.... เราดิ้นจนหลุดแล้วก็วิ่งลงบ้านมาเลย ทั้งตกใจทั้งกลัว ไม่กล้าขึ้นไปจนย่ามาอ่ะ แล้วเราก็ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังด้วย เพราะถ้าเราเล่าเรากลัวว่าอาเขยกับอาเราต้องทะเลาะกัน แล้วถ้าเค้าเลิกกันนี่คือลูกของอานี่ต้องเป็นเด็กมีปัญหาแน่ๆ (ตอนนั้นเอาตัวเองเป็นที่ตั้งว่าถ้าพ่อแม่แยกทางกันเราว่าเราต้องไม่โอเคมากแน่ๆเลยไม่อยากให้น้องต้องเจอปัญหาแบบนี้) ก็เลยเลือกที่จะเงียบ แต่ก็กลัวๆละ วันไหนไปอยู่ถ้ารู้ว่าอาเขยอยู่เราก็จะไม่ขึ้นบ้านเลย รอถ้ามีย่าอยู่ถึงกล้าขึ้น ส่วนอีกเหตุการณ์คือ วันรวมญาติจะมีขึ้นทุกปี ตามเทศกาลปีใหม่ สงกรานต์วันพ่อวันแม่ ญาติๆก็จะมารวมตัวกัน พวกผู้ใหญ่ผู้ชายเค้าก็นั่งกินเหล้ากันแล้วอาเขยคนเนี่ยเรียกเราไปหา กลางวงอ่ะ เราก็ไม่คิดว่าเค้าจะกล้าทำอะไรเราไง เพราะเห็นคนเยอะ แต่ไม่เลยพอไปถึงเค้าจับเรานั่งตักได้สักพักก็จับหน้าอกเรา เรานี่ลุกหนีแทบไม่ทัน ตอนนั้นเราลุกออกมาได้เราจำไม่ได้แล้วว่าเราทำอะไรต่อ แต่ทุกวันนี้พอนึกถึงมันก็รู้สึกไม่ดีอ่ะ พอไปบ้านย่าแล้วเจออาเขยแกทักทายพูดคุยปกติเหมือนคิดว่าเราจำไม่ได้เงี้ย เราก็แบบต้องคุยตอบ เพราะไม่มีใครรู้ไงว่าเรารู้สึกไง แต่คุยได้ไม่นานก็เดินหนี แค่ตอบตามมารยาทพอ เราไม่เคยคิดว่ามันเป็นปัญหาชีวิตเราเลยนะ คิดว่าเดี๋ยวก็ลืม แต่พอลองมาคิดดูอ่ะ เวลาไปโรงเรียนแล้วต้องเดินผ่านผช.ที่ไม่รู้จัก มันจะรู้สึกเกร็งแบบทำไรไม่ถูกแล้วอึดอัดมาก แต่ถ้าเป็นเพื่อนที่รู้จักมันก็ไม่เป็นไรนะ คุยเล่นแตะเนื้อต้องตัวได้ปกติ หมายถึงพวกมือ พวกแขน พวกหัวไรงี้นะ ยิ่งวันนั้นไปเดินห้างกับเพื่อนผช.สองคน(คือคนเนี่ยเรามองเป็นเพื่อนสาวไงเลยไม่ได้ตะคิดตะควงใจอะไร)แล้วมันแวะร้านเสื้อผ้าผู้ชาย เราคิดว่ามันจะไปดูๆแปปๆแล้วก็ออก แต่ไม่ช็อปเหมือนผู้หญิงเปะ เดินไปๆเดินมาจนเราขี้เกียจเดินตามเลยหามุมนั่งรอ แล้วมันเป็นร้านเสื้อผ้าผช.ไง พอเค้าเดินมาเราก็หลบ ทั้งเกร็งทั้งกลัว ทั้งอึดอัดเลยออกมารอนอกร้าน ทุกวันนี้ขนาดพ่อเราเองเรายังไม่อยากนั่งใกล้อ่ะ ใครก็ตามที่เรามีเซ้นว่าเป็นผชฬแท้ๆแบบไม่มีรังสีที่แผ่ความสาวออกมานี่คือระแวงหมด
คือเราเห็นข่าวมาเยอะนะ แล้วเราก็อยากรู้ด้วยว่าคนที่เค้าเจออะไรแบบเนี่ยมาอ่ะ เราจะสามารถใช้ชีวิตแบบปกติได้ไหม แล้วเราอ่ะจะสามารถหายจากอาการเกร็ง กลัวอะไรพวกนี้ได้ไหม
เราอยากรู้ว่าผช.ที่เค้าลวนลามเด็กเนี่ยเค้าคิดอะไรอยู่หรอ? เค้าจะรู้ไหมว่าเค้าสร้างปมให้กับชีวิตคนๆนึงเนี่ย