เราดูจากเพื่อนสมัยเรียนของเรา ตอนเรียนด้วยกัน ทุกคนก็ดูมีสุขภาพดี แข็งแรงกันดี
แต่พอทำงาน เพื่อนหลายคนทำธุรกิจส่วนตัว ทั้งขายของออนไลน์ ทั้งเปิดร้านขายของในตลาด
แต่เราสังเกตจากในเฟซบุ๊คของเพื่อน ทุกคนดูมีชีวิตดี ดูสวย ดูรวย ได้ทำงานที่บ้านหรือใกล้บ้านใกล้ครอบครัว อยู่ ตจว. ดูน่าอิจฉา
แต่...พวกเขามักจะป่วยกันบ่อย บางคนแค่ ปจด. มาก็ปวดจนต้องหยุดขายของในวันนั้น (สมัยเรียนเขาไม่เคยเป็นแบบนี้)
บางคนเป็นไซนัส ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่เคยเป็น บางคนป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาล เรารู้สึกว่าพวกเขาร่างกายอ่อนแอลงจากเดิม
เพราะทำงานหนักเกินไปเหรอ? บางคนขายของทุกวัน บางคนทำทั้งงานประจำและขายของออนไลน์ไปด้วย (ก็อาจจะหนัก แต่พวกเขาก็เลือกเองนี่นะ จริงๆทำธุรกิจส่วนตัวสามารถกำหนดเวลาทำงานเองได้) แต่พวกเขาก็ยังมีเวลาไปเที่ยวแล้วถ่ายรูปมาลงเฟซบุ๊คได้ ยังมีเวลาไปหาความสุขด้วยการกินอาหารดีๆ หรูๆ (อย่างพวกบิงซู หมูกระทะ เอ็มเค บลาๆๆ แต่เราน่ะได้กินแค่เคเอฟซีก็ถือว่าหรูแล้ว) หรือว่าเจ็บป่วยเพราะสาเหตุอื่นกันแน่
ส่วนเราเป็นมนุษย์เงินเดือน เราไม่คิดว่าเราจะร่างกายแข็งแรง เพราะเราไม่ชอบออกกำลังกาย เราเป็นคน ตจว. ที่มาทำงานใน กทม.
ตั้งแต่มาอยู่ กทม. คนเดียว ก็ซื้ออาหารกินเองตลอด (แน่นอนว่าคงรับผงชูรสเข้าไปเยอะ) แล้วยังเจอมลพิษระหว่างเดินทางไปทำงาน
ก็รู้สึกว่าตัวเองเจ็บป่วยง่ายขึ้น แต่แทบไม่เคยป่วยจนต้องลางาน และไม่เคยป่วยจนต้องนอนโรงพยาบาล เราอาจไม่ได้ทำงานหนักมาก
เพราะนั่งทำงานอยู่หน้าคอม ทำงานเอกสาร ไม่ต้องออกแรง แต่การเป็นลูกจ้างคนคนอื่น มันมีความเครียด มีความกดดัน
ไม่ค่อยได้ยืดเส้นยืดสาย ขาดอิสระ จะทำตัวฟุ้งเฟ้อ เที่ยวเก่ง กินเก่ง ก็ไม่ได้ เพราะรายได้ไม่มากเท่ากับคนที่ทำธุรกิจส่วนตัว
แต่เรารู้สึกว่าเรามีสุขภาพดีกว่าเพื่อนๆ จริงๆมันควรกลับกันว่าไหม เพราะถ้าเราทำธุรกิจส่วนตัวบ้าง เราคงมีเวลามาคิดดูแลใส่ใจตัวเองมากกว่านี้ และน่าจะมีสุขภาพดีกว่าเป็นมนุษย์เงินเดือน
ทำไมคนที่ทำธุรกิจส่วนตัว ถึงได้เจ็บป่วยกันบ่อยจัง
แต่พอทำงาน เพื่อนหลายคนทำธุรกิจส่วนตัว ทั้งขายของออนไลน์ ทั้งเปิดร้านขายของในตลาด
แต่เราสังเกตจากในเฟซบุ๊คของเพื่อน ทุกคนดูมีชีวิตดี ดูสวย ดูรวย ได้ทำงานที่บ้านหรือใกล้บ้านใกล้ครอบครัว อยู่ ตจว. ดูน่าอิจฉา
แต่...พวกเขามักจะป่วยกันบ่อย บางคนแค่ ปจด. มาก็ปวดจนต้องหยุดขายของในวันนั้น (สมัยเรียนเขาไม่เคยเป็นแบบนี้)
บางคนเป็นไซนัส ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่เคยเป็น บางคนป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาล เรารู้สึกว่าพวกเขาร่างกายอ่อนแอลงจากเดิม
เพราะทำงานหนักเกินไปเหรอ? บางคนขายของทุกวัน บางคนทำทั้งงานประจำและขายของออนไลน์ไปด้วย (ก็อาจจะหนัก แต่พวกเขาก็เลือกเองนี่นะ จริงๆทำธุรกิจส่วนตัวสามารถกำหนดเวลาทำงานเองได้) แต่พวกเขาก็ยังมีเวลาไปเที่ยวแล้วถ่ายรูปมาลงเฟซบุ๊คได้ ยังมีเวลาไปหาความสุขด้วยการกินอาหารดีๆ หรูๆ (อย่างพวกบิงซู หมูกระทะ เอ็มเค บลาๆๆ แต่เราน่ะได้กินแค่เคเอฟซีก็ถือว่าหรูแล้ว) หรือว่าเจ็บป่วยเพราะสาเหตุอื่นกันแน่
ส่วนเราเป็นมนุษย์เงินเดือน เราไม่คิดว่าเราจะร่างกายแข็งแรง เพราะเราไม่ชอบออกกำลังกาย เราเป็นคน ตจว. ที่มาทำงานใน กทม.
ตั้งแต่มาอยู่ กทม. คนเดียว ก็ซื้ออาหารกินเองตลอด (แน่นอนว่าคงรับผงชูรสเข้าไปเยอะ) แล้วยังเจอมลพิษระหว่างเดินทางไปทำงาน
ก็รู้สึกว่าตัวเองเจ็บป่วยง่ายขึ้น แต่แทบไม่เคยป่วยจนต้องลางาน และไม่เคยป่วยจนต้องนอนโรงพยาบาล เราอาจไม่ได้ทำงานหนักมาก
เพราะนั่งทำงานอยู่หน้าคอม ทำงานเอกสาร ไม่ต้องออกแรง แต่การเป็นลูกจ้างคนคนอื่น มันมีความเครียด มีความกดดัน
ไม่ค่อยได้ยืดเส้นยืดสาย ขาดอิสระ จะทำตัวฟุ้งเฟ้อ เที่ยวเก่ง กินเก่ง ก็ไม่ได้ เพราะรายได้ไม่มากเท่ากับคนที่ทำธุรกิจส่วนตัว
แต่เรารู้สึกว่าเรามีสุขภาพดีกว่าเพื่อนๆ จริงๆมันควรกลับกันว่าไหม เพราะถ้าเราทำธุรกิจส่วนตัวบ้าง เราคงมีเวลามาคิดดูแลใส่ใจตัวเองมากกว่านี้ และน่าจะมีสุขภาพดีกว่าเป็นมนุษย์เงินเดือน