วิปัสสนาญาน ๙ เป็นปัญญาเห็นไตรลักษณ์ของรูปนาม ใช่ไหม

จิตที่หนักแน่นตั้งมั่น จะเป็นดั่งป้อมปราการ ป้องกันอริราชศัครู ที่เข้ามาทาง ตา หู จมูก ลิ้น กายใจ จึงตั้งมั่นในท่ามกลางการเห็นไตรลักษณ์ การเกิดดับของรูปนามที่ล้อมรอบ ทั้งที่ใกล้ที่ไกล เมื่อทำตรงนี้ใ

ภาวนาไปแล้ว ก็ยังมีอาการแฉลบใน อเนญชา และการคำนึงในกุศลต่างๆ แม้การเเล่นไปวิจัยในธ ธ​รรม ​ใด ก็จะมีอาการเพิกทิ้ง และ วิ่งเข้าไปคว้าตัวคว้าตน ในอาการเสพสุขในกุศลต่างๆ การยึดติดสภาพไร้ตัวตน ทำให้แม้นควา

... การตามดู ตามรู้ รูปนาม ลักขณะ  2 แบบ คือแบบทั่วไป(ไตรลักษณ์ปรากฏให้เห็นเนืองๆ) กับแบบเป็นลักขณะเฉพาะ (เย็น ร้อน อ่อน แข็ง ตึง ไหว ฯลฯ หรือ ธรรมารมณ์ที่มีลักขณะเฉพาะนั้นๆ) แล้วการที่เราเห

จิตมีสติรู้ไตรลักษณ์ ได้ทุกขณะจิต เพราะจิตมีสมาธิ จิตอยู่ฌานไหน หรือไม่อยู่ในฌานจิตสามารถเห็นไตรลักษณ์ได้ แต่จิตจะพิจารณา ถึง วิปัสสนา 9 รู้ลึกเข้าไปในสภาวะของไตรลักษณ์ จิตจะต้องอยู่ที่ฌานที่1 จิตจะเ

คือ การรู้กาย ผู้รู้กายคือ คือ อินทรีย์ (สติ สมาธิ ปัญญา) เรียกให้สั้นว่า“สติ” อินทรีย์ประกอบด้วย สติ สมาธิ ปัญญา เป็นผู้ดู ผู้รู้ผู้เห็นอาการทางขันธ์5อยู่ ขันธ์5 จึงเป็น ผู้ถูกเห็น เป็น

เดินจงกรมได้จริง ต้องใช้ สติ สมาธิ ปัญญาระดับสูง 1.ดูเข้าไปในจิต ว่าขณะนี้ กำลังคิดอะไรอยู่หรือไม่ มีสติในการดูตัวที่กำลังยก ย่าง เหยียบ(ดูเท้า แต่รู้สึกทั้งตัว) 2.ดูเท้าแต่รู้สึกทั้งตัว เป็นฌาน เป

"เมื่อปัญญาวิปัสสนาเกิดขึ้น ในขณะจิตเดียวนั้น...สิ้นสงสัยในธรรม ทั้งหลาย เห็นสรรพสัตว์ในโลกเป็นสภาพ อันเดียวกันหมดเลย ไม่มีต่ำ ไม่มีสูง ไม่มีน้อย ไม่มีใหญ่ ไม่มีหญิง ไม่มีชาย มีแต่ธาตุ ๔ เกิดขึ้

การรู้อะไรก่อน ไม่ว่าจากการอ่าน การฟัง เป็นตัวขัดขวางภาวนา 1.ให้มีปัญญาเป็นหลักภาวนา ด้วยให้รูปนามแยกจากกันในความรู้สึกได้ต่อเนื่อง ด้วยการทำอย่างนี้ ตัวตนจะถูกนำออกจากความรู้สึก กายกับใจ จะแยกกันเป็น