เริ่มเรื่องจาก
ป้า เนี่นเป็นผู้หญิงโสด อายุ50กว่าล่ะ
มีพี่น้อง 3คน
มีน้องชายเป็นทหาร ป่วยเป็นมะเร็ง
กลับมารักษาตัวที่บ้าน
พี่ชายเนี่ย มีภรรยา ซึ่งเป็นคนไม่มีบัตรประชาชน
มีลูกชาย ด้วยกันทั้งหมด 4 คน
ทั้งหมดไม่มีใครมีบัตรประชาชน
ลำบาก ป้า ต้องเป็นคน ทำเรื่อง ดิ้นรน
ทำเรื่อง จนทุกคนได้บัตร
ป้าจะคอยดูแลช่วยเหลือค่าใช้จ่าย
ตอนที่น้องชายป่วย จนน้องเสีย เสียชีวิต
ก็ได้เงินค่าช่วยเหลืองานศพ
ส่วนใหญ่ก็แบ่งให้ยายซึ่งเป็นแม่
จากนั้นด้วยความเป็นคนใจดี
ก็อาสา ช่วยเหลือค่าไฟ ของบ้านนี้
ช่วยเหลือเรื่องการเรียนของหลาน
แต่คนในบ้านก็ไม่ได้รู้สึกอะไร กระหน่ำใช้ไฟใช้น้ำกัน ค่าไฟเดือนเป็นพัน แพงกว่าบ้านเราที่เป็นร้านขายของชำ==‘
หลานแต่ละคน ค่ะ
คนแรก หลังจากพ้นทหารเกณฑ์
ก็หวังจะให้ทำงานตามร้านอาหาร ร้านซ่อมรถ
เผื่อจะได้ความรู้เล็กๆน้อยติดตัวมาบ้าง
นางไม่ชอบ ไปเป็นพนักงานขายของร้านก่อสร้าง
คนที่สอง ให้เรียน อาชีวะ
เรียนไม่จบ ตอนนี้ บวช อยู่
คนที่สาม คนนี้แหละ ที่เป็นปัญหาของกระทู้นี้
คนนี้ก็เรียนดี เรียนเก่ง
แต่ทักษะการใช้ชีวิต
ช่วยเหลือ ครอบครัว เนี่ย ไม่มีเลย
มนุษสัมพันธ์นี่ไม่รู้อยู่กับเพื่อนเป็นยังไง
แต่อยู่กะป้า กะที่บ้านเนี่ย เงียบยังกะเป่าสาก
เริ่มจาก สอบเข้ามัธยม ได้ ป้าก็ส่งให้เรียนมาตลอด ทั้งเรียนพิเศษ ค่ากิจกรรม ค่ากินต่างๆ
คือทุกๆอย่างต้องมาขอเงินหมด ไม่ว่าจะเป็น ถุงเท้า ปากกา สมุด รองเท้า เสื้อ กระเป๋า
จน ม.ปลาย ก็บอกให้ สมัคร กยศ เตรียมไว้
ถ้าเข้ามหาลัยจะได้ ไม่ต้องทำเรื่องเป็นผู้กู้รายใหม่ มันจะต้องทำนานกว่า นางก็ไม่กระ
กระสนจะทำอะไร
จน เข้ามหาลัยได้ บอกให้สมัครทุนของคณะ มหาลัยเลยนะ นางก็อ้างว่า สมัครไม่ทัน ไม่เห็นประกาศบ้างล่ะ มาถึงคราว กยศ ก็เหมือนกัน
เทอมแรก ป้าต้องออก ค่าเทอมราว20000 ค่าหอ ค่ากินเดือนละ5000 แค่เทอมแรก ก็กลับมาขอเงินค่ากินยังไม่ทันครบเดือนเลย อ้างว่า กลับมาก่อน เดี๋ยวจะเลยแล้วไม่ได้กลับ
เรื่องก็ผ่านไป จนเข้าเทอม 2 จ้า
มาขอเงินค่าเทอมกับป้า บอกว่า
กยศ ยังทำเรื่องไม่ได้ ยังกู้ไม่ได้
เราก็ไม่เข้าใจ ถ้าทำเรื่องตั้งแต่เทอมแรกเนี่ย เทอมสองยังไม่อนุมัติอีกเหรอ หรือสมัยใหม่นี้มันทำยากมาก แต่ด้วยฐานะของหลานเนี่ย ไม่น่าจะขอไม่ได้ไหม พ่อเสียชีวิต แม่ไม่มีรายได้มั่นคง
ก่อนหน้านี้ เราส่งเรื่อง การสมัครทุนอุดหนุดให้นางแล้ว ครั้งแรก สมัครไม่ทัน ครั้งที่สอง ก็ไม่รู้จะทันไหม
ประเด็นคือ ป้าเราเนี่ย อายุมาก หนี้สินก็มี รถก็ผ่อนยังไม่หมด อยากจะออกจากงาน แต่ก็ออกไม่ได้ติดภาระมากมาย แล้วป้าก็ยัง ใจอ่อน ช่วยเหลือน้องมาตลอด ทั้งที่ เค้าก็ไม่ได้สนิท คุยกันแทบนับคำได้ ไม่ได้เลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก ไม่ได้อยู่ด้วยกัน หลานคนนี้พอมีอะไร นางก็ให้แม่หมด ซึ่งแม่เนี่ยก็ไม่ทำการทำงานอะไร รับจ้างเล็กๆ น้อยๆ จับปลามาขาย ติดเหล้า ไปวันๆ
เคยบอกให้หลาน หัดไปสอนพิเศษ หางานทำจะได้ไม่ลำบากคนอื่น แต่ก็ไม่ทำ แค่สมัคร ทุน มันยังไม่ทำเลย เฮ้อออ
บอกไปแล้วว่า ถ้ายังไม่สมัคร ป้าคงจ่ายค่าเทอมให้ไม่ไหว ให้ดรอปเรียน ก็มิได้นำพาอะไร
คือสงสารป้า และป้าก็เครียดไม่รู้จะทำยังไง
คือจะแก้ไขอะไรคงไม่ได้ มันคงอยู่ที่ตัวป้าเอง
แต่ก็ไม่รู้จะแนะนำยังไงดี อยากให้บ้างมีชีวิต ใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อตัวเองให้มีความสุขบ้าง ไม่ต้องไปแบกภาระคนอื่นไว้ที่ตัวเอง ถ้าหลานเนี่ยเค้าช่วยเหลือตัวเองบ้าง ช่วยครอบครัว เห็นคุณค่ากันบ้าง ทุกคนก็อยากจะช่วย อยากจะสนับสนุน
แต่นี่คือ ไม่ทำอะไรทั้งนั้น เรียนอย่างเดียวจริงๆ
เขียนไปเขียนมาเริ่มวน (มั้ง)
สรุปคือ มีคำแนะนำหรือควรทำอย่างไรดี
ป้าควรทำอย่างไรดี
ส่งหลานเรียน แต่หลานไม่ช่วยเหลือตัวเองเลย ทำอย่างไรดีคะ
ป้า เนี่นเป็นผู้หญิงโสด อายุ50กว่าล่ะ
มีพี่น้อง 3คน
มีน้องชายเป็นทหาร ป่วยเป็นมะเร็ง
กลับมารักษาตัวที่บ้าน
พี่ชายเนี่ย มีภรรยา ซึ่งเป็นคนไม่มีบัตรประชาชน
มีลูกชาย ด้วยกันทั้งหมด 4 คน
ทั้งหมดไม่มีใครมีบัตรประชาชน
ลำบาก ป้า ต้องเป็นคน ทำเรื่อง ดิ้นรน
ทำเรื่อง จนทุกคนได้บัตร
ป้าจะคอยดูแลช่วยเหลือค่าใช้จ่าย
ตอนที่น้องชายป่วย จนน้องเสีย เสียชีวิต
ก็ได้เงินค่าช่วยเหลืองานศพ
ส่วนใหญ่ก็แบ่งให้ยายซึ่งเป็นแม่
จากนั้นด้วยความเป็นคนใจดี
ก็อาสา ช่วยเหลือค่าไฟ ของบ้านนี้
ช่วยเหลือเรื่องการเรียนของหลาน
แต่คนในบ้านก็ไม่ได้รู้สึกอะไร กระหน่ำใช้ไฟใช้น้ำกัน ค่าไฟเดือนเป็นพัน แพงกว่าบ้านเราที่เป็นร้านขายของชำ==‘
หลานแต่ละคน ค่ะ
คนแรก หลังจากพ้นทหารเกณฑ์
ก็หวังจะให้ทำงานตามร้านอาหาร ร้านซ่อมรถ
เผื่อจะได้ความรู้เล็กๆน้อยติดตัวมาบ้าง
นางไม่ชอบ ไปเป็นพนักงานขายของร้านก่อสร้าง
คนที่สอง ให้เรียน อาชีวะ
เรียนไม่จบ ตอนนี้ บวช อยู่
คนที่สาม คนนี้แหละ ที่เป็นปัญหาของกระทู้นี้
คนนี้ก็เรียนดี เรียนเก่ง
แต่ทักษะการใช้ชีวิต
ช่วยเหลือ ครอบครัว เนี่ย ไม่มีเลย
มนุษสัมพันธ์นี่ไม่รู้อยู่กับเพื่อนเป็นยังไง
แต่อยู่กะป้า กะที่บ้านเนี่ย เงียบยังกะเป่าสาก
เริ่มจาก สอบเข้ามัธยม ได้ ป้าก็ส่งให้เรียนมาตลอด ทั้งเรียนพิเศษ ค่ากิจกรรม ค่ากินต่างๆ
คือทุกๆอย่างต้องมาขอเงินหมด ไม่ว่าจะเป็น ถุงเท้า ปากกา สมุด รองเท้า เสื้อ กระเป๋า
จน ม.ปลาย ก็บอกให้ สมัคร กยศ เตรียมไว้
ถ้าเข้ามหาลัยจะได้ ไม่ต้องทำเรื่องเป็นผู้กู้รายใหม่ มันจะต้องทำนานกว่า นางก็ไม่กระ
จน เข้ามหาลัยได้ บอกให้สมัครทุนของคณะ มหาลัยเลยนะ นางก็อ้างว่า สมัครไม่ทัน ไม่เห็นประกาศบ้างล่ะ มาถึงคราว กยศ ก็เหมือนกัน
เทอมแรก ป้าต้องออก ค่าเทอมราว20000 ค่าหอ ค่ากินเดือนละ5000 แค่เทอมแรก ก็กลับมาขอเงินค่ากินยังไม่ทันครบเดือนเลย อ้างว่า กลับมาก่อน เดี๋ยวจะเลยแล้วไม่ได้กลับ
เรื่องก็ผ่านไป จนเข้าเทอม 2 จ้า
มาขอเงินค่าเทอมกับป้า บอกว่า
กยศ ยังทำเรื่องไม่ได้ ยังกู้ไม่ได้
เราก็ไม่เข้าใจ ถ้าทำเรื่องตั้งแต่เทอมแรกเนี่ย เทอมสองยังไม่อนุมัติอีกเหรอ หรือสมัยใหม่นี้มันทำยากมาก แต่ด้วยฐานะของหลานเนี่ย ไม่น่าจะขอไม่ได้ไหม พ่อเสียชีวิต แม่ไม่มีรายได้มั่นคง
ก่อนหน้านี้ เราส่งเรื่อง การสมัครทุนอุดหนุดให้นางแล้ว ครั้งแรก สมัครไม่ทัน ครั้งที่สอง ก็ไม่รู้จะทันไหม
ประเด็นคือ ป้าเราเนี่ย อายุมาก หนี้สินก็มี รถก็ผ่อนยังไม่หมด อยากจะออกจากงาน แต่ก็ออกไม่ได้ติดภาระมากมาย แล้วป้าก็ยัง ใจอ่อน ช่วยเหลือน้องมาตลอด ทั้งที่ เค้าก็ไม่ได้สนิท คุยกันแทบนับคำได้ ไม่ได้เลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก ไม่ได้อยู่ด้วยกัน หลานคนนี้พอมีอะไร นางก็ให้แม่หมด ซึ่งแม่เนี่ยก็ไม่ทำการทำงานอะไร รับจ้างเล็กๆ น้อยๆ จับปลามาขาย ติดเหล้า ไปวันๆ
เคยบอกให้หลาน หัดไปสอนพิเศษ หางานทำจะได้ไม่ลำบากคนอื่น แต่ก็ไม่ทำ แค่สมัคร ทุน มันยังไม่ทำเลย เฮ้อออ
บอกไปแล้วว่า ถ้ายังไม่สมัคร ป้าคงจ่ายค่าเทอมให้ไม่ไหว ให้ดรอปเรียน ก็มิได้นำพาอะไร
คือสงสารป้า และป้าก็เครียดไม่รู้จะทำยังไง
คือจะแก้ไขอะไรคงไม่ได้ มันคงอยู่ที่ตัวป้าเอง
แต่ก็ไม่รู้จะแนะนำยังไงดี อยากให้บ้างมีชีวิต ใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อตัวเองให้มีความสุขบ้าง ไม่ต้องไปแบกภาระคนอื่นไว้ที่ตัวเอง ถ้าหลานเนี่ยเค้าช่วยเหลือตัวเองบ้าง ช่วยครอบครัว เห็นคุณค่ากันบ้าง ทุกคนก็อยากจะช่วย อยากจะสนับสนุน
แต่นี่คือ ไม่ทำอะไรทั้งนั้น เรียนอย่างเดียวจริงๆ
เขียนไปเขียนมาเริ่มวน (มั้ง)
สรุปคือ มีคำแนะนำหรือควรทำอย่างไรดี
ป้าควรทำอย่างไรดี