สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะคะว่าเราเป็นผู้หญิงที่คบกับผู้หญิงค่ะ เราคบกับแฟนมาจวนจะเข้าปีที่3แล้วค่ะ ความรักของเราทั้งคู่เป็นสิ่งที่ไม่ถูกใจคนรอบข้างซักเท่าไหร่ค่ะด้วยเหตุผลหลายประการมาก อันดับแรกๆที่มันเป็นปัญหาในมุมมองของคนอื่นและรวมถึงตัวเราด้วยนะคะซึ่งก็คือเรื่องของ "อายุ"
เรากับแฟนอายุห่างกัน 2 รอบค่ะ พูดง่ายๆคือเขาอยู่ในช่วงวัยที่ผ่านโลกมาเยอะ ส่วนเราอยู่ในช่วงกำลังเริ่มต้นชีวิตค่ะ
สิ่งที่เราอยากได้คำตอบจากกระทู้นี้คือ " เราจะช่วยให้เขากลับมามีพลังอีกครั้งได้อย่างไรดีคะ "
แฟนเรามีนิสัยที่ต่างจากเรามากๆในจุดของการคิด การสร้าง การวางแผน ยกตัวอย่างนะคะ
ถ้าเราทั้งคู่คิดจะขายของด้วยกัน สำหรับเราๆจะทำอย่างไรก็ได้ที่ทำให้สินค้านี้ขายออก ไม่ว่าจะเป็นการขายออนไลน์
การหาทำเลที่ตั้งที่ดีแต่อาจจะสร้างความลำบากในการเดินทางอยู่บ้างก็อดทนได้ การจัดร้านให้ดูดีหรือดูใหญ่เชิญชวนลูกค้าให้เข้ามาซื้อ
แต่ตรงกันข้ามแฟนเราจะคิดทำน้อยๆลงทุนน้อยๆ ค่อยๆก้าว กลัวความเสี่ยง เรื่องการขายออนไลน์นี่เขาไม่เอาเลย
เขาบอกว่าไม่อยากให้ใครเห็น ไม่ใช่ว่าอายนะคะ แต่เขาไม่ค่อยอยากติดต่อกับคนอื่น อารมณ์ประมาณว่าโลกส่วนตัวสูงค่ะ
ซึ่งเราเคยทะเลาะหนักมากตอนแรกๆที่คบกัน เราต้องการให้เขาเปลี่ยนแต่เขาทำไม่ได้
เขามีเหตุผลเยอะไปหมดเลยค่ะซึ่งสรุปง่ายๆก็คือ "ไม่กล้า"
ในขณะที่เราถูกสอนมาให้ต่อสู้ชีวิต ครอบครัวเราเคยรวยมากๆและวันนึงก็ดิ่งลงไปแบบสุดๆปัจจุบันก็คือฐานะแบบคนชนชั้นกลางทั่วไป เรารู้สึกว่าปมที่อยู่ในใจของแฟนเรามีอยู่มากค่ะ เขาเกิดมาในยุคที่การเรียนไม่ค่อยสำคัญ การหาเงินสำคัญกว่า อารมณ์คล้ายๆกับว่ารุ่นแม่ของเราเลยค่ะ สเตปที่หนีออกจากบ้าน หางานทำ สร้างชีวิต พอชีวิตไปถึงจุดที่คิดว่าสำเร็จแต่มันก็ล้มลง พอเขาล้มในตอนนั้นซึ่งมันก็นานหลายสิบปีแล้วค่ะ เขาเปลี่ยนเป็นคนที่ไม่กล้าคิดกล้าทำ และเขาก็เคยมีครอบครัวมาก่อนนะคะ ชีวิตครอบครัวก็แยกย้ายค่ะมีลูกสาวด้วยหนึ่งคนซึ่งลูกก็อยู่กับเขานี่แหละค่ะ มันทำให้เรายิ่งห่วงค่ะ รายได้ของเขามันไม่ตอบโจทย์ในการเลี้ยงดูลูกในอนาคตแน่นอนอะค่ะ ตัวเราเองยังเรียนอยู่นะคะแต่ก็ทำงานไปด้วย บางอย่างที่เราช่วยเขาได้เรายินดีให้ค่ะ มันอาจจะไม่มากแต่มันมากสำหรับวัยเราอะค่ะ เรารู้สึกผิดหวังในตัวเขานิดหน่อยที่เราอุตส่าห์พยายามอย่างมากเพื่อพิสูจน์ให้เขาและคนรอบข้างรู้ว่าเรารักเขา พยามสร้างอนาคตเพื่อเขาทั้งตั้งใจเรียน หาเงิน เข้าใจปัญหาชีวิตของเขา ไม่สนใจอดีตว่าเขาเคยมีครอบครัว แต่มันเหมือนศูนย์เปล่าเลยค่ะเพราะเหมือนเขาไม่ก้าวเดินไปพร้อมเราเลย หลายครั้งเราจะปลอบใจตัวเองว่าเรากับเขาโตมาต่างกัน เราต้องเข้าใจเขาให้ได้นะ ทำตามความตั้งใจของเราไปซักวันเขาก็คงเห็นว่าเราประสบความสำเร็จในชีวิตและพร้อมดูแลเขากับลูกแล้วนะ เราเฝ้ารอวันนั้นจริงๆค่ะ
เราคิดว่าถ้าหากเขามาเห็นกระทู้นี้เขาคงเดาออกว่าเป็นเรื่องของเราและเขา เขาอาจจะโกรธที่เอาเรื่องแบบนี้มาโพสต์ให้คนอื่นอ่าน
แต่บางทีเราไม่รู้จริงๆค่ะว่าเราควรปรึกษาใคร เพื่อนเราก็อายุเท่าๆกับเรา ประสบการณ์ของชีวิตคู่ก็มีแค่รักแบบวัยรุ่น แต่เราก้าวข้ามตรงนั้นไปแล้วค่ะ เราจริงจังมาก คิดแบบสร้างครอบครัว เราเลยอยากถามความเห็นของผู้มีประสบการณ์ใน Pantip ค่ะ อย่างไรก็รบกวนชี้แนะทีนะคะ แต่ขอนิดนึงนะคะเราไม่อยากได้ความเห็นในเชิงว่าเรายังเด็กยังต้องเจอใครอีกมาก เราได้ยินมาจนมันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆค่ะเหมือนโดนดูถูกความรักความตั้งใจจากปากของคนที่ไม่รู้เลยว่าเราต้องผ่านอะไรมาเพื่อความรักครั้งนี้บ้าง ฝากด้วยนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ
ปล.เป็นกระทู้แรก หากมีพิมพ์ผิดหรือบางช่วงเล่างงๆต้องขออภัยด้วยนะคะ
แฟนอายุมากกว่าและหมดไฟในการสร้างชีวิต
เรากับแฟนอายุห่างกัน 2 รอบค่ะ พูดง่ายๆคือเขาอยู่ในช่วงวัยที่ผ่านโลกมาเยอะ ส่วนเราอยู่ในช่วงกำลังเริ่มต้นชีวิตค่ะ
สิ่งที่เราอยากได้คำตอบจากกระทู้นี้คือ " เราจะช่วยให้เขากลับมามีพลังอีกครั้งได้อย่างไรดีคะ "
แฟนเรามีนิสัยที่ต่างจากเรามากๆในจุดของการคิด การสร้าง การวางแผน ยกตัวอย่างนะคะ
ถ้าเราทั้งคู่คิดจะขายของด้วยกัน สำหรับเราๆจะทำอย่างไรก็ได้ที่ทำให้สินค้านี้ขายออก ไม่ว่าจะเป็นการขายออนไลน์
การหาทำเลที่ตั้งที่ดีแต่อาจจะสร้างความลำบากในการเดินทางอยู่บ้างก็อดทนได้ การจัดร้านให้ดูดีหรือดูใหญ่เชิญชวนลูกค้าให้เข้ามาซื้อ
แต่ตรงกันข้ามแฟนเราจะคิดทำน้อยๆลงทุนน้อยๆ ค่อยๆก้าว กลัวความเสี่ยง เรื่องการขายออนไลน์นี่เขาไม่เอาเลย
เขาบอกว่าไม่อยากให้ใครเห็น ไม่ใช่ว่าอายนะคะ แต่เขาไม่ค่อยอยากติดต่อกับคนอื่น อารมณ์ประมาณว่าโลกส่วนตัวสูงค่ะ
ซึ่งเราเคยทะเลาะหนักมากตอนแรกๆที่คบกัน เราต้องการให้เขาเปลี่ยนแต่เขาทำไม่ได้
เขามีเหตุผลเยอะไปหมดเลยค่ะซึ่งสรุปง่ายๆก็คือ "ไม่กล้า"
ในขณะที่เราถูกสอนมาให้ต่อสู้ชีวิต ครอบครัวเราเคยรวยมากๆและวันนึงก็ดิ่งลงไปแบบสุดๆปัจจุบันก็คือฐานะแบบคนชนชั้นกลางทั่วไป เรารู้สึกว่าปมที่อยู่ในใจของแฟนเรามีอยู่มากค่ะ เขาเกิดมาในยุคที่การเรียนไม่ค่อยสำคัญ การหาเงินสำคัญกว่า อารมณ์คล้ายๆกับว่ารุ่นแม่ของเราเลยค่ะ สเตปที่หนีออกจากบ้าน หางานทำ สร้างชีวิต พอชีวิตไปถึงจุดที่คิดว่าสำเร็จแต่มันก็ล้มลง พอเขาล้มในตอนนั้นซึ่งมันก็นานหลายสิบปีแล้วค่ะ เขาเปลี่ยนเป็นคนที่ไม่กล้าคิดกล้าทำ และเขาก็เคยมีครอบครัวมาก่อนนะคะ ชีวิตครอบครัวก็แยกย้ายค่ะมีลูกสาวด้วยหนึ่งคนซึ่งลูกก็อยู่กับเขานี่แหละค่ะ มันทำให้เรายิ่งห่วงค่ะ รายได้ของเขามันไม่ตอบโจทย์ในการเลี้ยงดูลูกในอนาคตแน่นอนอะค่ะ ตัวเราเองยังเรียนอยู่นะคะแต่ก็ทำงานไปด้วย บางอย่างที่เราช่วยเขาได้เรายินดีให้ค่ะ มันอาจจะไม่มากแต่มันมากสำหรับวัยเราอะค่ะ เรารู้สึกผิดหวังในตัวเขานิดหน่อยที่เราอุตส่าห์พยายามอย่างมากเพื่อพิสูจน์ให้เขาและคนรอบข้างรู้ว่าเรารักเขา พยามสร้างอนาคตเพื่อเขาทั้งตั้งใจเรียน หาเงิน เข้าใจปัญหาชีวิตของเขา ไม่สนใจอดีตว่าเขาเคยมีครอบครัว แต่มันเหมือนศูนย์เปล่าเลยค่ะเพราะเหมือนเขาไม่ก้าวเดินไปพร้อมเราเลย หลายครั้งเราจะปลอบใจตัวเองว่าเรากับเขาโตมาต่างกัน เราต้องเข้าใจเขาให้ได้นะ ทำตามความตั้งใจของเราไปซักวันเขาก็คงเห็นว่าเราประสบความสำเร็จในชีวิตและพร้อมดูแลเขากับลูกแล้วนะ เราเฝ้ารอวันนั้นจริงๆค่ะ
เราคิดว่าถ้าหากเขามาเห็นกระทู้นี้เขาคงเดาออกว่าเป็นเรื่องของเราและเขา เขาอาจจะโกรธที่เอาเรื่องแบบนี้มาโพสต์ให้คนอื่นอ่าน
แต่บางทีเราไม่รู้จริงๆค่ะว่าเราควรปรึกษาใคร เพื่อนเราก็อายุเท่าๆกับเรา ประสบการณ์ของชีวิตคู่ก็มีแค่รักแบบวัยรุ่น แต่เราก้าวข้ามตรงนั้นไปแล้วค่ะ เราจริงจังมาก คิดแบบสร้างครอบครัว เราเลยอยากถามความเห็นของผู้มีประสบการณ์ใน Pantip ค่ะ อย่างไรก็รบกวนชี้แนะทีนะคะ แต่ขอนิดนึงนะคะเราไม่อยากได้ความเห็นในเชิงว่าเรายังเด็กยังต้องเจอใครอีกมาก เราได้ยินมาจนมันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆค่ะเหมือนโดนดูถูกความรักความตั้งใจจากปากของคนที่ไม่รู้เลยว่าเราต้องผ่านอะไรมาเพื่อความรักครั้งนี้บ้าง ฝากด้วยนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ
ปล.เป็นกระทู้แรก หากมีพิมพ์ผิดหรือบางช่วงเล่างงๆต้องขออภัยด้วยนะคะ