แฟนทำงานจนไม่มีเวลาให้ แบบนี้เรางี่เง่าไปหรือเปล่า

แฟนเราพึ่งได้งานใหม่ค่ะ ทำงานกับที่บ้าน ออกแนวเป็นฟรีแลนซ์ซะมากกว่า ทำเยอะได้เยอะทำน้อยได้น้อยค่ะ เรื่องของเรื่องคือช่วงนี้แฟนทำงานเยอะมาก ทำทุกวัน 7 วันไม่มีวันหยุดเลย ตื่นตั้งแต่ตี 5 แทบทุกวัน เลิกงานทีก็ 3ทุ่ม บางครั้ง 5 ทุ่มก็มี เขากลับถึงบ้านก็เหนื่อยแล้วเลยได้โทรคุยกันแค่นิดเดียว มันเลยทำให้เราไม่ค่อยได้เจอกันเพราะงานเขาเยอะมากจริงๆ เราก็พยายามจะเข้าใจค่ะ แต่เราก็น้อยใจที่เขาสามารถหาวันหยุดได้ หยุดวันไหนก็ได้แค่แจ้งหัวหน้างาน เพราะยังไงก็เป็นครอบครัวเดียวกับเจ้าของบริษัท อย่างเราทำงานหยุดวันจันทร์ เราก็บอกเขาว่าพักวันจันทร์สักวันไหมจะได้มีเวลามาเจอกันแล้วเธอก็ได้พักด้วยไม่อยากให้หักโหม แต่เขาก็ไม่ยอมหาวันพักเลย เราพยายามเข้าใจเพราะเขามีภาระที่ต้องช่วยที่บ้านจ่ายเยอะ แต่เราอยากรู้ว่า ถ้าอยากทำงานขนาดนี้จะยังอยากคบกับเราไปทำไมถ้าบาลานซ์ชีวิตไม่ได้ เขาบอกแต่ให้เราเข้าใจ แต่เขาไม่เข้าใจเราเลย เพราะจริงๆเราเคยขอเค้าว่าอย่างน้อย เธอไม่รับงานช่วงเย็นเพื่อที่จะมาเจอเราหลังเลิกงานบ้างก็พอ เพราะบ้านเราไม่ได้ไกลกันมาก แต่เขาก็บอกแต่ว่าขอให้เราเข้าใจเพราะเขามีภาระเยอะ เดี๋ยวก็ได้เจอกัน เราเลยรู้สึกว่าเราต้องรอไปถึงเมื่อไหร่ เราคบกันมา 5 ปี ก่อนหน้านี้แฟนไม่ค่อยมีเงินเพราะงานเก่าไม่ค่อยโอเค เราก็อดทนรอเขา อยากจะไปกินอะไรดีๆกัน ไปเที่ยวด้วยกันก็ไม่ได้ไปเพราะเขาไม่มีเงิน มาตอนนี้เขาหาเงินได้เยอะขึ้น แต่ภาระค่าใช้จ่ายก็เยอะขึ้น แถมไม่มีเวลาเราก็ต้องรอไปอีก เราเคยคุยกับเขาไปหมดแล้ว เขาก็บอกว่า ระหว่างเขามีเงินแต่ไม่ค่อยมีเวลา กับ เขาไม่มีเงินเลยแต่มีเวลาให้เธอตลอดแต่เธอต้องมาจ่ายค่าข้าวให้ก่อนทุกครั้งจะเลือกอะไร ถ้าเขาเงินเยอะขึ้นมีเงินเก็บเยอะเราอยากไปไหนก็ได้ไปอยู่แล้ว ขอให้เข้าใจเขา และการจะเจอกันแต่ละครั้งก็เป็นเราที่จัดแจงหาเวลาว่าเวลาไหนที่เขาว่างตรงกับเราบ้าง เหมือนเรายัดเยียดตัวเองเข้าไปในแผนชีวิตเขาตลอด เพราะแผนชีวิตของเขาตอนนี้ไม่มีการมาเจอเราเลยมีแต่การหาเงินเยอะๆทุกวัน บอกก่อนว่าเราไม่งอแงที่ไม่ค่อยได้เจอกันเลย มีแค่แรกๆที่เราปรับตัวไม่ได้ หลังๆเราก็เก็บความน้อยใจไว้ คุยกับเขาปกติเพราะไม่อยากให้เขายิ่งมาเหนื่อยกับเรา บางวันเหงามากนั่งร้องไห้เลยก็มีแต่ไม่บอกเขา เราเลยอยากรู้ว่าการที่เราน้อยใจแบบนี้ เรางี่เง่าไปไหมคะ