ทำไมยิ่งรู้จักยิ่งห่างเหิน เหมือนกับเราไม่เคยรู้จักเค้ามาก่อนคะ

เราคบกับแฟนมาปีกว่าๆๆ แต่เขาไม่เคยลบรูปแฟนเก่าจากเครื่องเลย เขายังคงเป็นเพื่อนกันในเฟส แต่เราไม่ได้เป็น คือเคยคุยกันแล้วเรื่องนี้ แต่เขาก็บอกว่าไม่มีอะไร แต่ลึกๆๆในใจเรา เราไม่มั่นใจว่าเขาลืมแฟนเก่าหร

ขออนุญาติลบนะคะ

เราน้อยใจแฟนบ่อยๆช่วงนี้ แต่รู้สึกว่าเขาไม่ค่อยโอ๋ไม่ค่อยง้อเหมือนเมื่อก่อน พอมาถึวสันนี้เขาให้ดอกไม้ให้ของที่เราชอบก็ดูใส่ใจเราดี แต่ก็มีบางทีเขาเหมือนไม่ค่อยอยากใช้เวลากัยเรา แล้วก็ยังมีเรื่องผู้หญิ

จู่ๆก็อยากมีคนให้กอด ใครโสดบ้างขอมือโหน่ยยยย🤭🤭 (โสดแบบโสดจริงๆนะไม่ใช่จิงโจ้)

ขออนุญาติลบนะครับ

เป็นเรื่องราวความรักในวัยเด็กที่ยังฝังใจ แบบลบไม่ออก แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานถึง 30 ปีแล้วก็ตาม แต่ยังมีความคิดถึงอยู่เสมอ ความรู้สึกมันฝังอยู่ลึกมาก และยังสะท้อนออกมาเป็นระยะ เป็นเรื่องของเด็กวัยรุ่นชาย

อยากเลิกกับแฟนเพียงเพราะเราไม่ได้เรียนปริญญาตรีเหมือนเรา อีกอย่างเรากังวัลเรื่องครอบครัวด้วยเพราะครอบครัวเราไม่ชอบคนที่ไม่ได้เรียนอย่างแฟนเก่าเขาไม่โอเคเลยที่แฟนหยุดเรียนมาทำเซเว่น ครอบครัวเราไม่ได้ดู

เรารู้สึกแค้นใจแฟนเก่าที่ทำให้เราเศร้าเสียใจอยู่บ่อยๆ ทั้งๆ ที่เราซื่อสัตย์กับเขามาตลอด แต่มันมั่วกาม:) จนเรามีรอยแผลที่ขาไม่รู้ติดโรคจากมันมาหรือเปล่า ขอวิธีล้างแค้นทีค่ะ รวมถึงเพื่อนเลวๆ ที่ไม่เคยพู

ออกไปข้างนอกก็แล้ว อะไรหลายๆอย่างก็แล้ว ยังเจ็บอยู่แบบนั้นอยู่เลยค่ะ กลับมาก็เหมือนเป็นซึมเศร้าวนลูปมีวิธีทำให้เจ็บปวดน้อยลงมั้ยคะ หากพี่ๆพอมีเวลาอ่านหนูขอฝากให้ความเห็นจากกระทู้ก่อนหน้าหน่อยนะคะ ขอบพ

ขออนุญาติลบข้อความนะคะ เราสบายใจแล้ว ขอบคุณค่ะ