สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่เขียนขึ้น เนื่องจากไม่แน่ใจว่าอาการที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ เรียกว่า โรคซึมเศร้าได้หรือไม่??
เรามีอาการท้อแท้ในชีวิต เนื่องจากไม่มีใครคอยรับฟังปัญหาของเรา เล่าให้แม่หรือพี่สาวฟัง ทุกคนจะมีแต่รุมด่า ว่าเป็นเด็กไม่รู้จักโต ไม่เคยทำอะไรได้ด้วยตัวเอง เรามีแฟนค่ะ แฟนก็เช่นกันไม่เคยสนใจ ด่าเราว่าบ้า วันๆนั่งร้องไห้ ส่วนพ่อก็ไม่เคยสนใจใยดีมานานแล้วค่ะ ตอนเด็กๆ เราไม่เคยมีเพื่อนเลยค่ะ แม่กีดกันจะมีเพื่อนคือเวลาไปเรียน เลิกเรียนต้องกลับบ้านตรงเวลา ถ้าช้าเราจะถูกตีตลอดค่ะ โตขึ้นก็ยังไม่เคยได้ออกไปไหน คุยโทรศัพท์กับเพื่อนๆไม่ได้ เล่นโน๊ตบุคไม่ได้ เพราะพ่อแม่กลัวจะมีแฟนค่ะ เราเลยรู้สึกกดดันมาตั้งแต่เด็กๆ แฟนคนปันจุบันพ่อแม่ก็ไม่ยอมรับค่ะ  เราถูกเลี้ยงดูมาแบบครอบครัวที่พ่อแม่ทะเลาะกันตลอด โตมาจะทำอะไรต้องบอกแม่ ถ้าไม่ถูกใจจะโดนด่า โดนตี ถึงทุกวันนี้เรามีปัญหาเรื่องงาน เรื่องเงิน เรื่องความรัก ไม่มีใครรับฟังค่ะ ทุกคนหนีหน้า ตอนนี้เรารู้สึกหดหู่ นอนไม่หลับ บางทีต้องพึ่งยานอนหลับ เราเคยคิดฆ่าตัวตายค่ะ แต่แฟนมาช่วยได้ทัน แต่อาการก็ยังมีอยู่เรื่อยๆ ร้องไห้เป็นวันๆ นอนไม่หลับ กินไม่ได้ หมกตัวอยู่ในห้องคนเดียว ชอบเก็บคำพูดที่เขาด่ามาคิดแล้วร้องไห้ค่ะ

เราควรไปพบจิตแพทย์ดีมั้ยค่ะ?? หรือมีวิธีอื่นมั้ยที่จะทำใฟ้ชีวิตเรารู้สึกดีขึ้น ?? รบกวนเพื่อนๆด้วยค่ะ
ปล.ถ้าผิดพลาดหรือยังไงขอโทษด้วยค่ะ