ทำไมโลกทั้งโลกเหมือนโยนภาระมาให้กันอะ

แฟนเป็นคนชอบโกหกค่ะคือเราเป็นผู้หญิงที่ชอบให้คนเอาใจใส่ดูแล ถามบ้างว่าเหนื่อยไหม ถามบ้างว่าโอเคไหม เเบ่งเราภาระเราสักอย่างหน่อยก็ไม่เคย วันๆเอาเเต่โกหกเราว่าออกไปนู้นนี่แปปเดียวกลับมีก็เที่ยงคืน เเรกๆ

ขอระบายหน่อยค่ะ แฟนเป็นคนติดเพื่อนพี่น้องที่ชอบกินเหล้าเบียกันมาก ช่วงนี้โควิดคุยโทรศัพท์กันทีเป็นชั่วโมงๆ แล้วเพื่อนพี่น้องคือดูดกัญชาทุกคน วันหยุดศุกร์เสาร์ก็ขี่รถไปหากินเหล้าเบียกันละ เห้อพยายามเข้

เราเป็นครอบครัวเล็กๆ พ่อ แม่ ลูก หญิง 1 ชาย 1 ชีวิตคู่ก็เหมือนจะมีความสุขดี เราแต่งไปอยู่บ้านสามี มีแม่สามีเป็นคนเลี้ยงลูกให้ เพราะเราต้องทำงาน แม่สามีเราดีมาก แทบจะทำทุกอย่างในบ้าน เราทำงานออกจากบ้าน

เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เคยไหมครับที่ขี่มอเตอร์ไซค์หรือขับรถ แล้วบังเอิญสายตาเหลือบไปเห็นแม่สาวริมทาง สวยซะยิ่งกระไร แล้วหันมองจนเหลียวหลังไป พอหันมาอีกที ตู้ม........กลายเป็นโกโก้ครันซ์ ไปซะแล้ว วันนี้ส

"รู้สึกว่า น่าดู อยู่เหนือเมฆ แสนวิเวก สุขใจ ดั่งในฝัน เมื่อเมฆนอก เมฆใน ไม่พัวพัน เป็นสุขครัน สิ่งใด ไม่มีปาน นั่งเหนือเมฆ แล้วบางคน ยังก่นเศร้า อะไรเล่า ติดมา ลองว่าขาน หรือเงินทอง ติดตัง ทั้งก

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้างงๆก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ เรากับแฟนเก่าคนนี้คบกันมาได้1ปี10เดือนค่ะ ตลอดเวลาที่คบกันเราคิดว่าเราทำดีกับเขา ดูแลเขาดีที่สุดมาโดยตลอด ไม่เคยคิดว่าเราจะเป็นภาระ

ความรู้สึกตอนนี้คือเหนื่อยที่จะพูด เหนื่อยที่จะระบาย เพราะพูดไปก็กลายเป็นคนอ่อนแอที่มีทัศนคติติดลบ  คนเข้มแข็งต้องคิดบวก แต่นี่ก็เหนื่อยที่จะบวก หมดแรงจะรบแล้วอะ เมื่อก่อนเวลาเครียดก็อยากพูดให้ใค

ตามหัวเรื่องเลยค่ะ เป็นๆหายๆ มีอาการ ตัวเย็น ทนไม่ไหว บางทีจะกรี๊ดเลยก็มีค่ะ โดยปกติเลิกงานจะ เข้าห้องน้ำไปก่อน รอรถอยู่แล้ว แต่พอขึ้นรถปุ๊บ มันไปโฟกัส แล้วร่างกายเราคิดไปเองว่าจะราดแล้ว ทนไม่ไหว ตุ๊บ