ผมไม่ได้จะมาว่าแฟนนะครับแต่ผมอยากได้คำแนะนำ
ผมกับแฟนอายุเท่ากันครับ 29 ปี เค้าเป็นคนเชื่องช้ามาก ไม่มีความว่องไว บางทีมันก็ทำให้ผมหงุดหงิด
เหตุการณ์ เช่น
1. เราทำงานที่เดียวกัน ผมบอกให้เขาทำเอกสารไว้ให้ดี๋ยวผมจะกลับไปส่งเมล์เอง(เมล์บริษัทจะเข้าได้เป็นบางคนผมเลยต้องกลับไปส่งเอง) พอผมกลับมาถึง ผมบอกว่าขอไฟล์หน่อยสแกนไว้แล้วใช่มั้ย เขาตอบว่า ยัง ผมเลยถามว่า อ่าวไมไม่สแกนไว้ล่ะ คือถ้าจะตอบผมว่าลืม ผมจะไม่ว่าอะไรเลยนะ แต่เขาตอบมาว่า ไม่รู้ว่าให้สแกนด้วย ผมเลยตอบกลับไปว่า แล้วถ้าไม่สแกนผมจะส่งเมล์ยังไง
2. เราคุยกันเรื่องวันเข้าพรรษาอยากรู้ว่าปีที่แล้วมันตรงกับวันอะไร ผมเลยบอกให้เข้ากูเกิ้ล เขาหาอยู่สักพัก ผมถามว่ารู้ยัง เขาตอบว่ายัง ผมบอกว่าแค่พิมพ์ปฏิทิน2560 มันก็ขึ้นแล้ว เขาตอบผมว่า มันขึ้นแค่วันที่กับเดือน มันไม่ได้บอกวัน ผมก็พูดว่าแล้วทำไมไม่เอาวันที่เข้าไปดูปฏิทินในโทรศัพท์ล่ะว่ามันตรงกับวันอะไรแค่นี้ก็รู้แล้ว
3. เมื่ออาทิตย์ก่อนเขาลาพักร้อนหลายวันเพื่อกลับบ้านที่ต่างจังหวัดและวันสุดท้ายก่อนจะกลับเขาไปทำธุระที่อำเภอ ตอนเช้าเขาโทรบอกผมว่าเขาลืมบัตรประชาชน ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร คนเรามันก็ลืมกันได้ สักพักโทรมาอีกว่าลืมเอกสารอีกอย่างอีก ครั้งนี้ผมก็เลยว่าเอาว่าทำไมไม่เตรียมพร้อม เอกสารควรเตรียมให้พร้อมก่อนที่จะไปอย่างน้อยก็วันสองวันไม่ใช่มาเตรียมเอาตอนจะไปมันแก้ไขอะไรไม่ทันแล้ว อุส่าลากลับบ้านไปสุดท้ายก็ไม่ได้ทำ
4. เขาบอกให้ผมพาไปทำธุรกรรมที่ธนาคารหน่อยผมก็พาไป พอไปถึง ผมถามเขาว่าต้องใช้เอกสารอะไรบ้าง เขาตอบมาว่า"ไม่รู้" ผมเลยบอกไปว่า อ่าวอยู่หน้าคอมทั้งวันทำไมไม่หาข้อมูลว่ามาทำเนี่ยต้องใช้อะไรบ้าง สุดท้ายผมต้องเป็นคนจัดการให้เองหมด
ผมต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้เกือบทุกวัน ผมอยากจะชินนะแต่ผมรู้สึกเหนื่อยมากกว่า เราเคยทะเลาะกันเรื่องที่เขาไม่มีความตื่นตัวในการดำเนินชีวิต
แต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ผมไม่ได้อยากเลิกนะแต่ผมเหนื่อย
แฟนเป็นคนหัวช้า ทำไงดีครับ!!!
ผมกับแฟนอายุเท่ากันครับ 29 ปี เค้าเป็นคนเชื่องช้ามาก ไม่มีความว่องไว บางทีมันก็ทำให้ผมหงุดหงิด
เหตุการณ์ เช่น
1. เราทำงานที่เดียวกัน ผมบอกให้เขาทำเอกสารไว้ให้ดี๋ยวผมจะกลับไปส่งเมล์เอง(เมล์บริษัทจะเข้าได้เป็นบางคนผมเลยต้องกลับไปส่งเอง) พอผมกลับมาถึง ผมบอกว่าขอไฟล์หน่อยสแกนไว้แล้วใช่มั้ย เขาตอบว่า ยัง ผมเลยถามว่า อ่าวไมไม่สแกนไว้ล่ะ คือถ้าจะตอบผมว่าลืม ผมจะไม่ว่าอะไรเลยนะ แต่เขาตอบมาว่า ไม่รู้ว่าให้สแกนด้วย ผมเลยตอบกลับไปว่า แล้วถ้าไม่สแกนผมจะส่งเมล์ยังไง
2. เราคุยกันเรื่องวันเข้าพรรษาอยากรู้ว่าปีที่แล้วมันตรงกับวันอะไร ผมเลยบอกให้เข้ากูเกิ้ล เขาหาอยู่สักพัก ผมถามว่ารู้ยัง เขาตอบว่ายัง ผมบอกว่าแค่พิมพ์ปฏิทิน2560 มันก็ขึ้นแล้ว เขาตอบผมว่า มันขึ้นแค่วันที่กับเดือน มันไม่ได้บอกวัน ผมก็พูดว่าแล้วทำไมไม่เอาวันที่เข้าไปดูปฏิทินในโทรศัพท์ล่ะว่ามันตรงกับวันอะไรแค่นี้ก็รู้แล้ว
3. เมื่ออาทิตย์ก่อนเขาลาพักร้อนหลายวันเพื่อกลับบ้านที่ต่างจังหวัดและวันสุดท้ายก่อนจะกลับเขาไปทำธุระที่อำเภอ ตอนเช้าเขาโทรบอกผมว่าเขาลืมบัตรประชาชน ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร คนเรามันก็ลืมกันได้ สักพักโทรมาอีกว่าลืมเอกสารอีกอย่างอีก ครั้งนี้ผมก็เลยว่าเอาว่าทำไมไม่เตรียมพร้อม เอกสารควรเตรียมให้พร้อมก่อนที่จะไปอย่างน้อยก็วันสองวันไม่ใช่มาเตรียมเอาตอนจะไปมันแก้ไขอะไรไม่ทันแล้ว อุส่าลากลับบ้านไปสุดท้ายก็ไม่ได้ทำ
4. เขาบอกให้ผมพาไปทำธุรกรรมที่ธนาคารหน่อยผมก็พาไป พอไปถึง ผมถามเขาว่าต้องใช้เอกสารอะไรบ้าง เขาตอบมาว่า"ไม่รู้" ผมเลยบอกไปว่า อ่าวอยู่หน้าคอมทั้งวันทำไมไม่หาข้อมูลว่ามาทำเนี่ยต้องใช้อะไรบ้าง สุดท้ายผมต้องเป็นคนจัดการให้เองหมด
ผมต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้เกือบทุกวัน ผมอยากจะชินนะแต่ผมรู้สึกเหนื่อยมากกว่า เราเคยทะเลาะกันเรื่องที่เขาไม่มีความตื่นตัวในการดำเนินชีวิต
แต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ผมไม่ได้อยากเลิกนะแต่ผมเหนื่อย