เรากลายเป็นมือที่สามแบบตั้งใจ แต่เราไม่เคยไปก้าวก่ายคนคนนั้นของเค้าเลย ที่เรายังอยู่กับเค้าเพราะเรารักและสงสาร ทิ้งไม่ลงจริงๆ คงต้องรอให้เค้าเป็นคนทิ้งเราเองละมั้ง.....
เรามีแฟนเป็นชาวต่างชาติซึ่งเค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว เป็นคนฟิลิปปินส์ ซึ่งคบกันก่อนที่จะมาเจอเราแค่1เดือน ยังไม่เคยเจอกัน เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้รักคนนี้แล้วแต่เลิกไม่ได้เพราะแม่ของเค้ากับแม่ของผู้หญิงสนิทกันแบบว่าจะคอยเช็คโทรศัพท์เค้าตลอดว่านอกใจไหมมีครั้วนึกแท่เค้าจับได้ว่ากำลังคอลกับเราแม่เค้าก็ยึดโทรศัพท์ไปเลย พอเค้าได้โทรศัพท์คืนมาก็รีบโทรมาหาเราทันที ร้องไห้บอกนึกว่าจะเสียเราไป เพราะแม่ของผูหญิงขอมา และแม่เค้าก็จองตั๋วให้แล้วคือจะเจอกันเลิกไม่ได้ เค้าเคยขอเลิกครั้งนึง เพราะผู้หญิงคนนั้นไปคุยกะผู้ชายคนอื่น แต่ผู้หญิงไม่ยอมเลิกบอกว่าคุยเรื่องทั่วไป เค้าบอกเราว่าขอเวลาหน่อย เค้าบอกเลิกคนนั้นไม่ได้ ต้องรอให้คนนั้นบอกเลิกเอง เค้าบอกถ้ารอไม่ได้ก็ให้ส่งแชทของเค้ากับเราไปให้ผญดู นางจะได้ยอมเลิก แต่...ทำไมเราต้องเป็นคนทำอย่างนั้นด้วย เค้าเป็นคนลากเราเข้ามา เราบอกเลิกเค้าไปหลายรอบแล้ว แต่เค้าไม่ยอมไป เค้าบอกว่ารักเรามาก โทรมาร้องไห้ ต่อยกำแพงอะไรก็ทำมาหมด เค้าคุยกับเราตลอดไม่เคยขาด จนเราลืมไปเลยว่าเค้ามีแฟนแล้ว แต่เค้าบอกว่าเราเป็นแฟนเค้า แค่คนเดียวในใจมีแต่เราถ้าคนนั้นไปเค้าไม่สน ถ้าเราไปเค้าจะตามมาหาที่บ้าน เพราะเค้ามีที่อยู่เรา เค้าส่งจดหมายมาหาเราหลายฉบับ เค้าส่งสร้อยคอสลักชื่อมาให้เรา ซึ่งราคาก็ค่อนข้างแพง เราเลยคิดว่าสรุปเค้ารักเราจริงหรืออะไรกันแน่ สิ่งที่เค้าทำมันทำให้เรารู้สึกว่ารับได้ความรักจากเค้าเต็มๆ ไม่ใช่แบ่งความรักจากคนนั้นเลย เค้ายอมทำให้ทุกอย่างแม้กระทั่งส่งเงินมาให้ หรือแม้แต่จะจ่ายตั๋วเครื่องบินให้ไปหาเค้า เค้าก็จะทำ เค้าอยากเจอเรามาก เราบอกว่าเจอกันปีหน้า เค้าบอกว่าอยากเจอปีนี้เราเบยบอกว่าช่วงเมษา แบ้วเมื่อนวานดึกๆเค้าส่งมาให้ดูว่าจองตั๋วแล้ว เราจะเจอกัน แต่ว่าเค้าจำเป็นต้องเจอกับผู้หญิงคนนั้นเดือนเมษาไปกับพ่อแม่ ซึ่งเราชักหวั่นใจแล้วว่าเธอเจอเค้าก่อนเธอจะรักเค้ามากกว่าไหม เราเลยบอกเลิกไปเมื่อวาน เค้าโทรมาร้องไห้ ต่อยกำแพงคือจนเราไปไหนไม่ได้เหมือนติดอยู่ที่ตรงนี้ที่ความสงสารทั้งที่เราควรสงสารตัวเองแต่ไม่เลย ความรักทำให้เราตาบอดจริงๆ
สับสนมาก เราควรทำยังไงต่อไป แต่เค้าแพลนอนาคตไว้หมด จนทำให้เราคิดว่าผู้ชายคนนี้คือคนแรกที่จริงจังขนาดนี้ หรือแม้ยอมตื่นตี2มาคุยกับเรา ใจเราเราคิดว่าเค้าจริงจังกับเรามาก แต่เราน้อมรับฟังความคิดเห็นของทุกคนค่ะ TT
รักสามเส้าแต่เราเศร้าคนเดียว
เรามีแฟนเป็นชาวต่างชาติซึ่งเค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว เป็นคนฟิลิปปินส์ ซึ่งคบกันก่อนที่จะมาเจอเราแค่1เดือน ยังไม่เคยเจอกัน เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้รักคนนี้แล้วแต่เลิกไม่ได้เพราะแม่ของเค้ากับแม่ของผู้หญิงสนิทกันแบบว่าจะคอยเช็คโทรศัพท์เค้าตลอดว่านอกใจไหมมีครั้วนึกแท่เค้าจับได้ว่ากำลังคอลกับเราแม่เค้าก็ยึดโทรศัพท์ไปเลย พอเค้าได้โทรศัพท์คืนมาก็รีบโทรมาหาเราทันที ร้องไห้บอกนึกว่าจะเสียเราไป เพราะแม่ของผูหญิงขอมา และแม่เค้าก็จองตั๋วให้แล้วคือจะเจอกันเลิกไม่ได้ เค้าเคยขอเลิกครั้งนึง เพราะผู้หญิงคนนั้นไปคุยกะผู้ชายคนอื่น แต่ผู้หญิงไม่ยอมเลิกบอกว่าคุยเรื่องทั่วไป เค้าบอกเราว่าขอเวลาหน่อย เค้าบอกเลิกคนนั้นไม่ได้ ต้องรอให้คนนั้นบอกเลิกเอง เค้าบอกถ้ารอไม่ได้ก็ให้ส่งแชทของเค้ากับเราไปให้ผญดู นางจะได้ยอมเลิก แต่...ทำไมเราต้องเป็นคนทำอย่างนั้นด้วย เค้าเป็นคนลากเราเข้ามา เราบอกเลิกเค้าไปหลายรอบแล้ว แต่เค้าไม่ยอมไป เค้าบอกว่ารักเรามาก โทรมาร้องไห้ ต่อยกำแพงอะไรก็ทำมาหมด เค้าคุยกับเราตลอดไม่เคยขาด จนเราลืมไปเลยว่าเค้ามีแฟนแล้ว แต่เค้าบอกว่าเราเป็นแฟนเค้า แค่คนเดียวในใจมีแต่เราถ้าคนนั้นไปเค้าไม่สน ถ้าเราไปเค้าจะตามมาหาที่บ้าน เพราะเค้ามีที่อยู่เรา เค้าส่งจดหมายมาหาเราหลายฉบับ เค้าส่งสร้อยคอสลักชื่อมาให้เรา ซึ่งราคาก็ค่อนข้างแพง เราเลยคิดว่าสรุปเค้ารักเราจริงหรืออะไรกันแน่ สิ่งที่เค้าทำมันทำให้เรารู้สึกว่ารับได้ความรักจากเค้าเต็มๆ ไม่ใช่แบ่งความรักจากคนนั้นเลย เค้ายอมทำให้ทุกอย่างแม้กระทั่งส่งเงินมาให้ หรือแม้แต่จะจ่ายตั๋วเครื่องบินให้ไปหาเค้า เค้าก็จะทำ เค้าอยากเจอเรามาก เราบอกว่าเจอกันปีหน้า เค้าบอกว่าอยากเจอปีนี้เราเบยบอกว่าช่วงเมษา แบ้วเมื่อนวานดึกๆเค้าส่งมาให้ดูว่าจองตั๋วแล้ว เราจะเจอกัน แต่ว่าเค้าจำเป็นต้องเจอกับผู้หญิงคนนั้นเดือนเมษาไปกับพ่อแม่ ซึ่งเราชักหวั่นใจแล้วว่าเธอเจอเค้าก่อนเธอจะรักเค้ามากกว่าไหม เราเลยบอกเลิกไปเมื่อวาน เค้าโทรมาร้องไห้ ต่อยกำแพงคือจนเราไปไหนไม่ได้เหมือนติดอยู่ที่ตรงนี้ที่ความสงสารทั้งที่เราควรสงสารตัวเองแต่ไม่เลย ความรักทำให้เราตาบอดจริงๆ